Voor een trip van 95 km deze morgen vertrokken rond 11u. We hadden ingeschat om zeker rond 13u op de camping te zijn maar.......
We stopten in Agdz om brood te kopen en nog wat groenten. In het groentenwinkeltje vroeg de baas of Flemisch gelijk was aan Hollandisch en of hij een brief mocht dicteren die wij in het Nederlands zouden schrijven. Dus Ciske naar binnen gezonden en toen hij terugkwam moesten we nog een thee drinken. Het was een brief naar Nederland om mensen te bedanken die medicamenten opgestuurd hadden en ze werden eveneens uitgenodigd voor een huwelijksfeest. Blijkbaar is er toch een tekort aan goede geneesmiddelen in Marokko. De thee die we aangeboden kregen was speciale thee van Mauritanië. Het was heel lekkere thee en ondertussen vertelde hij wat hij deed als broodwinning. Het was een zilversmid die 2u per dag aan zijn sieraden werkte. Hij verkocht echter enkel aan handelaars en had niets in zijn winkel. Hij ging wel een speciale doos halen waarin hij zilveren sieraden bewaarde met allerlei stenen daartussen zoals rode koraal, Lapis Lazuli en Amber. Het was echt zilver. We zijn hier niet ver van de zilvermijnen in de buurt van Tazenakht waar 3000 man werkt. Die werken er in 3 ploegen van 8 u.
Hij had ook nog enkele unieke stukken van berbervrouwen die geld nodig hadden om te overleven omdat hun man overleden was . Het waren heel oude unieke stukken waarvan ik er wel enkele graag zag. Hij kocht die op om die vrouwen te helpen. Je mag natuurlijk niet te veel interesse tonen want dan begint het spel van aanbieden en verkopen. Ik antwoordde dat ik die ketting wel mooi vond maar dat het voor mijn portemonnee veel te duur zou zijn. Hij wou ze verkopen voor 3500 Dirham en ik antwoordde daarop dat we zoveel niet konden uitgeven want dat we anders al naar huis moesten. Hij vroeg steeds wat ik wou geven zodat ik uiteindelijk zei dat ik niet meer dan 500 Dirham uitgaf voor een ketting. Uiteindelijk gaf hij zelf de prijs van 700 Dirham op + een geschenk, wat dus voor zilver heel goedkoop is en dan nog een oud Berbers sieraad. Ik mocht het niet verder verkopen en moest het voor mezelf houden. Dat geschenk waren enkele pijnstillers.
De thee ceremonie en de uiteindelijke aankoop heeft meer dan 2 uur geduurd en Rietje was heel tevreden met haar aankoop.
Het traject van Ouarzazate naar Agdz was mooi in een dor woestijnlandschap met weinig of geen begroeiing en kilometerslang noch mens noch dier noch dorp te bespeuren. Na een 50 tal km passeren we eindelijk een eerste dorp nl. Ait Sahoun en daarna begon de beklimming van de de Tizi’ n Tinififft tot op 1660 meter hoogte met prachtige vergezichten. In de afdaling passeren we langs het tweede dorp tot we eindelijk in Agdz arriveren.
Na de aankoop van de halsketting waren we slechts om 15u 15 op de camping Kasbah de la Palmerie waar we na installatie van de tsarenbench uiteindelijk konden lunchen. De was die tijdens het rijden voldoende geschud en gezwierd is
nog uitgespoeld en aan de wasdraad gehangen. Nog lang buiten genoten van het mooie weer en ons avondeten had natuurlijk ook enige vertraging na de late lunch.
Geschreven door Reizen.met.Rietencis