Vrijdag 26 januari. Vandaag vertrekken onze Zwitserse buren, Franz en Suzanna. We wisselen onze gegevens uit en wuiven hen uit. Misschien komen we ze nog later nog ergens tegen.
Vandaag willen we, op aanraden van Benina, Cap Sim bezoeken, een klif waar ook grotten zijn. Om vanuit de camping tot daar te wandelen is het te ver. We vertrekken om 11u30 na km 5254. We nemen eerst een verkeerde afslag en moeten wat verder rijden richting het windmolenpark waar een mooie asfaltweg ons tot in een dorpje brengt. We parkeren onze koets op een stuk grond voor de woning van Fatima. Vanaf daar volgen we een pad, alleen maar geschikt voor 4x4. Een heel mooi wandelpad met arganbomen en mooie vergezichten op de Atlantische Oceaan beneden ons. Tot aan het Café La Grotte is het ongeveer 30 minuten wandelen.
De grotten zijn niet zo spectaculair maar de omgeving is prachtig. Spijtig genoeg is het hoog tij en kunnen we niet tot aan de grotten wandelen omdat het water tot daar stroomt.
We drinken een lekkere thee in het Café La Grotte. Het is een heel eenvoudige strandbar met een prachtig uitzicht op de zee en de surfers, die de golven trotseren. Het lijkt ons zeker geen surfgebied voor beginners. We genieten er van de rust en bewonderen de surfers beneden ons. We eten er daarna een lekkere omelet berbère. Een heel goedkope lunch voor in totaal 90MAD.
Op onze terugweg zoekt Nanouk zo veel mogelijk de schaduw op en zij gaat zelfs een paar keer liggen.
In de zon is het echt warm, vandaag ook opnieuw 24 graden, maar gelukkig is het niet al te ver tot aan onze koets. Nanouk gaat er onmiddellijk haar dutje doen. We geven Fatima 20MAd fooi om op onze koets te letten en vooraleer we kunnen vertrekken worden we uitgenodigd op thee. Terwijl Nanouk slaapt wachten we in hun koele woonruimte een hele tijd vooraleer de thee arriveert en ja hoor, zoals we al vermoeden, wordt er ook een tajine met brood geserveerd. De man van Fatima spreekt heel goed Frans. Hij werkt blijkbaar in de vuurtoren. We krijgen ook het gezelschap van Abdo, een neef die hier op bezoek is. De jongen is 16 jaar en woont en studeert in Essaouira. Hij spreekt al redelijk goed Engels, zodat we ook met Fatima kunnen converseren omdat Abdo als tolk fungeert. Fatima is 57 jaar en heeft blijkbaar veel pijn aan haar beide knieën. Een eventuele operatie is hier onbetaalbaar voor een gemiddelde Marokkaan.
Abdo verrast mij met de vraag of ik the Arctic Monkeys ken, waarvan hij grote fan is, evenals van the Weeknd en andere rapartiesten. Maar nog straffer is dat Paint it Black van the Rolling Stones één van zijn favoriete nummers is.
Rietje geeft Fatima wat pijnstillers en daarna nemen we afscheid met de belofte dat we hen zeker moeten bezoeken als we nog eens in Sidi Kaouki zijn. Rietje geeft haar ook 100MAD en als dank omhelst zij Rietje. Altijd leuk om uitgenodigd te worden bij een Marokkaanse familie.
Ondertussen is het al bijna 17u15 vooraleer we terug naar de camping Soleil rijden. Ver is het niet want we hebben vandaag in totaal slechts 15km afgelegd.
Rietje chat vanavond met Nadine. Lang geleden dat we haar hebben gehoord.
Honger hebben we niet direct natuurlijk.
Een mooie dag vandaag met een aangename ontmoeting.
Geschreven door Reizen.met.Rietencis