Zondag 15 mei. Uitstekend geslapen op de camperplaats in Zafra. Naast een drukke weg maar totaal geen last van gehad. Na ons ontbijt wandelen we met onze tsaren nog eens het stadje in. We lopen er door een park en daarna smalle straatjes met witgekalkte huizen, die eerder aan Andalucia doen denken. We zijn nu in Extremadura. We zien er het Alcázar de los Duques de Feria uit de 15de eeuw en de mooie pleinen Plaza Chica en Plaza Grande.
Rond 12u40 vertrekken we naar onze volgende bestemming Mérida. Gisteren hebben we 130 km afgelegd en dit in noordelijke richting.
We tanken een beetje diesel, slechts 20 liter want enorm duur hier: 1,939€ per liter.
We rijden op de autoweg naar Mérida, waar we wat Romeinse cultuur gaan opsnuiven. Op onze app van Campercontact vinden we de parking Teatro Romano op slechts 300 meter afstand van het Teatro. Je kan er parkeren en overnachten voor slechts 12€ met voorzieningen. Super toch.
We eten eerst een boterhammeke en daarna ga ik uitzoeken wat we zoal kunnen bezoeken. Je kan een combiticket kopen voor alle bezienswaardigheden, maar het museo nacional de arte Romana sluit spijtig genoeg zijn deuren om 15u. Ik spurt er vlug nog even door en het is echt de moeite maar morgen maandag is het de wekelijkse sluitingsdag. Pech dus.
Onze tsaren moeten in onze koets blijven maar de airco zal hen voldoende verfrissing bieden.
Aan de ingang van het Teatro Romano kopen we een entrada conjunta a todos los recintos, precio normal 16€, maar als pensionista betalen we slechts 8€.
Eerst wat info over het oude Mérida. De stad staat op de Unesco lijst van Werelderfgoed dankzij het uitzonderlijk Romeinse erfgoed. In opdracht van keizer Augustus werd hier in 25 voor Christus de Romeinse kolonie Emerita Augusta gesticht. Emerita betekent in het Latijn gepensioneerd of veteraan. De huidige naam Mérida is daarvan afgeleid De stad werd de hoofdstad van de Romeinse provincie Hispania Lusitania en groeide uit tot één van de belangrijkste van de Romeinse tijd.
We komen eerst in het Anfiteatro en worden echt overweldigd door de grootsheid ervan. Het dateert uit de 1ste eeuw voor Christus en het bood plaats aan 14000 toeschouwers. Het anfiteatro is is 64,5 meter lang en 41,2 breed. In het midden is een uitgegraven ruimte, die bedekt was met een houten vloer waarop de spelen werden gehouden. De gevechten vonden gewoonlijk ’s namiddags plaats en een arbiter controleerde samen met zijn assistent dat de regels van het gevecht werden nageleefd. Het eerste gevecht was een duel tussen 2 ruiters gevolgd door de andere gevechten tussen de gladiatoren. Er waren 3 toegangspoorten voor de autoriteiten en organisators en 13 ingangen voor het publiek. De Romeinen kenden 3 soorten gladiatoren: Een Secutor droeg een helm, schild, een speer en armstukken om zich te beschermen. Een Retiarius had een net om zijn tegenstrever te vangen met een koord. Zij hadden geen helm. Een 3de soort gladiator was een Thracio. Zijn helm woog 4kg.
Het hoogtepunt moet nog volgen en dat is het Teatro. Het werd gebouwd in 24 voor Christus door Marcus Agrippa, schoonzoon van Augustus en bood plaats aan ongeveer 6000 toeschouwers. De toeschouwers werden van boven naar beneden verdeeld in overeenstemming met hun sociale rangorde. Er was een orchestra voor de hoge gasten, een zeer mooie toneelmuur die ten tijde van Hadrianus( 2de eeuw na Ch.) werd versierd met zuilen en beelden . Het podiumgebouw is 7,5 meter breed, 63 meter lang en 17,5 meter hoog en het bestaat uit 2 verdiepingen met Korintische zuilen. Achter het podium ligt een tuin waar de toeschouwers tijdens de pauze gingen wandelen. Keizer Augustus promootte Griekse tragedies en blijspelen, maar er waren maar weinig Romeinen die Grieks spraken en zij prefereerden mime en pantomime gemengd met muziek en dans.
We genieten er ongelooflijk van, echt één van de hoogtepunten van onze reis. Het is prachtig gerestaureerd. De vele borden met uitleg en afbeeldingen laten toe dat we een heel goed beeld krijgen van het originele Anfiteatro en Teatro.
Terug aan de camper nemen we onze tsaren mee voor een wandeling naar het Circo Romano. Onze tsaren mogen hier evenmin binnen. Onbegrijpelijk want het is een open vlakte van 417meter lang en 112 meter breed, die omgeven is door tribunes van granietsteen. Van de tribunes is niet veel meer bewaard gebleven en het circus bood plaats aan 30.000 toeschouwers. Er werden vooral paardenrennen gehouden met 2 paarden( bigas) of met 4 paarden(cuádrigas) De bestuurders van de wagens waren aurigas. Zij komen veel voor op schilderijen en mozaïeken. .
Daarna wandelen we nog naar één van de aquaducten uit de Romeinse tijd, de Acueducto van San Lázaro en zien we ook thermen.
Genoeg cultuur voor vandaag en we eten als avondmaal een bakje patatas in een park vlakbij het Teatro waar allerlei eetstandjes staan. We spoelen het door met een fris pintje en daarna is het weeral tijd om het verslag te schrijven en de foto’s te selecteren. Mijn sausje op de patatas is redelijk straf en blijkbaar stink ik erna serieus uit mijn bek. Hopelijk mag ik ook in de bedstee met mijn Romeinse godin.

Geschreven door Reizen.met.Rietencis