Opnieuw een verslag vandaag van de voorbije drie dagen in Merzouga.
Vrijdag super goed nieuws voor onze tsaren omdat eindelijk de bestelde zak hondenbrokken is gearriveerd in het supermarktje Stop & Shop. We nemen voor alle zekerheid ineens 2 zakken en de eigenaar brengt ze met zijn jeep tot aan onze camper. Een totaal gewicht van 35 kg was wat veel voor de bagagedrager van onze vouwfiets.
Vandaag opnieuw wat afwisseling in onze dagelijkse routine: Bernard en Sylvaine komen samen met ons eten in de Auberge en we bestellen voor de eerste maal couscous. Het begint ‘s avonds fel te waaien en we moeten onze aperitief in de camper drinken. De couscous is super lekker en volgens Bernard en Sylvaine beter dan in de Auberge bij Françoise. Het is opnieuw een gezellige avond met onze Waalse vrienden. We openen een flesje rode wijn en Ali mag ook een laatste glaasje drinken voor de start van de ramadan. Onze tsaren zijn ook heel tevreden met het nieuwe droogvoer.
Zaterdag na het ontbijt gaan we samen winkelen in het dorp en Rietje koopt in de Stop & Shop o.m. een waterkoker voor 9 € en in een andere winkel een emmer om ons vuil water af te laten. Het is een mooie dag met een aangename draaglijke temperatuur tot 27 graden. We maken rond 17 uur nog een wandeling in de duinen met onze tsaren zodat zij ook wat beweging hebben.
Na zonsondergang wordt via de moskee het sein gegeven om terug te eten en te drinken. Als ik, na een late douche, de Auberge verlaat, staat de tafel gedekt en Oman nodigt ons uit om samen met hen te eten, wat we in dank aanvaarden.
We eten samen met Fatima en Oman, de verzorger van de dromedarissen. Zij eten speciaal brood dat naar pizza smaakt samen met dadels en een soort karnemelk. Rietje, die helemaal geen melk lust, vindt het zelfs lekker. Het is heel gezellig om eens samen met hen typisch Marokkaans te eten. We hebben ook de gelegenheid om eens uitgebreider met hen te praten wat ook eens gezellig is. De geplande wokschotel zal voor morgen zijn.
Vandaag zondag slaapt Rietje wat langer, zodat ik al begin te vermoeden dat zij gaat deelnemen aan de ramadan. Vandaag is onze jongste kleinzoon uit Zwitserland, Tobian, jarig. Zestien jaar wat gaat dat toch vlug. We chatten natuurlijk om hem te feliciteren. Ook in Zwitserland zijn er de coronabeperkingen en mag hij enkel even met zijn vriendinneke wandelen, de scholen blijven daar nog altijd gesloten.
We chatten ook nog met Paul en Griet en Nadine. Rietje heeft een primitief weefgetouw ontworpen met behulp van karton en koord zodat zij kan weven dit als huistaak voor de via online gegeven crea lessen. Ik lees verder in het boek “ Het verslag van Brodeck” van de Franse schrijver Philippe Claudel.
We drinken een gin tonic op de gezondheid van de jarige Tobian.
Ook vanavond worden we uitgenodigd om samen met Ali, Fatima en Omar het avondmaal te nuttigen, opnieuw typisch Marokkaans met pannekoekjes en ander lekkers. We laten hen ook eens proeven van de pizzamuffins die Rietje deze voormiddag gemaakt heeft.
Ook vandaag een mooie aangename dag met een temperatuur rond 26 graden.
We ontvangen ook een e-mail van Piet Wille, de Nederlander die op 21 april de boot heeft genomen van Tanger naar Genua. De overtocht is vlot verlopen en vanuit Genua is hij zonder problemen in één dag naar huis gereden. Blijkbaar zijn er ook speciale hutten op de boot waar honden zijn toegelaten en wordt de social distance op de boot toch redelijk gerespecteerd uitgezonderd door de Italianen.
In Marokko is het aantal besmettingen ondertussen opgelopen tot 4065 en het aantal doden blijft met een totaal van 161 binnen de perken. In de provincie Errachidia waar Merzouga toe behoort zijn er geen besmettingen. Hier blijven is dus de boodschap.
Geschreven door Reizen.met.Rietencis