Zaterdag 14 mei. Uitstekend geslapen na een warme nacht op de parking van de Ferrocarril Turistico Minero. We staan er nog altijd helemaal alleen en het treinstation is ook nog gesloten.
We hebben alle tijd omdat onze trip slechts om 11u30 start. Onze reis vindt plaats in de oude gerestaureerde originele wagons en we volgen de 12km lange route van de Mijnspoorlijn altijd langs de Rio Tinto. De rivier kleurt de rotsen langs de route roodachtig. Een ongelooflijk landschap en we rijden voorbij oude stoommachines, kapotte wagons en verroeste karren.
We stoppen aan het oude Los Frailes station waar de trein rechtsomkeer maakt en we even kunnen uitstappen om het rode water van de rivier van dichtbij te bewonderen. Het lijkt net een bron cola.
Je kan het water uiteraard niet drinken of aanraken en drogen op je kleding met het risico van gaten in je kledij. De Rio Tinto is de zuurste rivier ter wereld. De Nasa is zelfs geïnteresseerd om hier onderzoek te doen voor toekomstige reizen naar Mars.
We zien enorme kunstmatige bergen gemaakt van koperafval, de zogenaamde slakken die hier in grote ophopingen werden afgezet.
Oorspronkelijk waren er meer dan 1300 wagons en 150 locomotieven voor het spoor van 84 km vanaf de mijnen tot de haven van Huelva. Vroeger werd de pyriet gesmolten door grote hoeveelheden hout te verbranden in teleras of ovens met een enorme milieuvervuiling als gevolg. De teleras brandden maandenlang om de ijzer en kopersulfiden te transformeren in sulfaten en na oplossing in water werd het koper eruit geëxtraheerd. De dampen waren geladen met zwavelzuur en veroorzaakten zure regen waarvan de gevolgen nu nog zichtbaar zijn in de natuur. De bewoners en mijnwerkers ademden natuurlijk ook die giftige dampen in. In 1888 vond een bloedbad plaats op de Plaza de Riotinto na protesten van de bevolking en er waren tussen 100 en 200 doden op de zogenaamde dag van de schoten, het eerste milieuprotest in Spanje. Uiteraard was het protest ook gericht tegen de verschrikkelijke werkomstandigheden van de mijnwerkers.
Het landschap is een apocalyps veroorzaakt door de mens door de lange mijnbouw van pyriet in de vorm van ijzer en kopersulfide.
De wagons rammelen en piepen en vooral Nimrod is er in het begin erg onrustig maar al vlug laat hij zich aaien door een aantal andere passagiers en Nanouk doet natuurlijk niet onder voor haar broer.
De mijnexploitatie werd stopgezet op het einde van de 20ste eeuw maar sinds 2015 werd de mijn in Cerro Colorado terug heropgestart met 700 medewerkers tegenover meer dan 10.000 een eeuw geleden.
Na onze leuke treinreis eten we nog eerst een hapje op de parking en vertrekken er rond 14u45. Na ons vertrek uit Minas de Riotinto rijden we voorbij Cerro Colorado. De exploitatie is meer dan 2km lang en bijna 1km breed en ongeveer 230 meter diep.
Het wordt een mooie trip door de Sierra de Aracena met veel steeneiken en kurkeiken en dicht struikgewas en heel weinig bewoning. In Santa Olalla del Cala komen we op de autosnelweg die Sevilla verbindt met Merida. Onze bestemming wordt het stadje Zafra waar een parkeerterrein is voor campers. We stoppen er nog eerst aan een Lidl, een kleinere dan we gewoon zijn en op zaterdagavond vinden we er geen brood meer.
Ik mag weeral koken vandaag en we eten in een restaurant vlakbij de parking.
Geschreven door Reizen.met.Rietencis