Naar Sidi Ifni een voor ons nog ongekend stadje.
Marokko, Sidi Ifni
Spreuk van de dag: Soms zijn de kleine dingen in het leven meer dan genoeg.
Vandaag rijden we nog wat zuidelijker naar Sidi Ifni.
Na een aantal lange oproepen van Edith en Greet, de fokster van onze tsaren, vertrekken we rond 11:15 met 6094km op de dagteller.
We rijden via de heel mooie R104 waar we veel Alberkes zien en daarna de kustweg tot Mirleft, waar we stoppen om te lunchen aan de rots, ons bekend van vorige reizen. Een immens verschil met 3 jaar geleden: de parking is nu geasfalteerd en we staan er moederziel alleen. Logische verklaring is de ramadan.
Onze volgende stop wordt de rotsboog van Leghira, een tiental km voor Sidi Ifni. We moeten onze koets achterlaten op een parking en vanaf daar is het een korte wandeling naar de zee, waar je links over het strand tot aan de natuurlijke rotsboog kan stappen: een wandeling van ongeveer 20 minuten, net genoeg voor onze Nimrod. Tot voor enkele jaren waren er hier twee rotsbogen maar in 2016 is de andere rotsboog door de jarenlange invloed van de zee, weer en wind ingestort. De grootste boog staat er gelukkig nog. Bij lage tij kun je onder de boog doorlopen over het strand. Spijtig genoeg is het nog geen eb en kunnen we er niet doorlopen maar het is toch indrukwekkend. Rietje wil zo ver als mogelijk lopen en houdt er natte voeten aan over. Aan de restaurantjes op onze terugweg lopen een aantal zwerfhonden. Een teef komt agressief naar Nimrod gelopen en hapt naar zijn staart, gelukkig mankeert hij niets.
Het is slechts een 10tal km tot Sidi Ifni, onze eindbestemming vandaag.
We kiezen voor camping Sidi Ifni, weliswaar omgeven door een muur maar wij vinden toch een plaatske met zeezicht. Heel rustige camping, slechts 2 andere campers.
De Spanjaarden bouwden hier reeds in 1445 een vesting, die werd verwoest. In de jaren 30 van de vorige eeuw bouwden de Spanjaarden er boven op een klif, een militaire art-decostad. De Spaanse enclave was 2000 km3 groot en er woonden 50000 mensen, waaronder 26000 Spaanse soldaten. In 1957-1958 braken er opstanden uit en in 1969 werd de enclave teruggegeven aan Marokko.
Na een kleine avondwandeling over het strand, met onze tsaren, verkennen we alleen de stad op zoek naar een restaurant. We wandelen naar het hart van de stad, de Plaza de España, thans Place Hassan II, met in het midden een Andalusische tuin.
Spijtig genoeg is het bijna donker, maar we kunnen toch een blik werpen op het voormalige Spaanse consulaat, de Spaanse kerk (thans gerechtsgebouw) en het stadhuis. De woning van de gouverneur-generaal is nu het Koninklijk paleis.
Morgen gaan we bij daglicht nog eens terug.
We eten in een heel eenvoudig restaurantje een schotel met kip en wat frietjes en rode biet en betalen hiervoor, inclusief een fles water, 70 dirham.
We maken er een praatje met Canadezen uit Quebec, die hun camper in Lille hebben gekocht en nu door Marokko reizen.
Vandaag al terug warmer tot 21,5 graden.
Nanouk en Nimrod treuren om het verlies van hun broer Naud, die in zijn slaap is ingeslapen. Veel sterkte Geert en Greet.
Geschreven door Reizen.met.Rietencis
Al 7 reacties bij dit reisverslag
Hallo Marokko vrienden. Allemaal bekende foto's, die dromedaris die ken ik niet nog nooit gezien. Sidi Ifni ik denk dat wij daar twee keer zijn geweest in 2019 zijn we er iets langer gebleven. Op die grote camping met zicht op zee. U kon van daar via trappen naar boven wandelen naar het stadtje. We waren terug omdat we van daar verder zijn getrokken naar Tan Tan.Nog iets u moet zeker naar het restaurant Gran Canaria gaan voor een tajine van inktvis top zeer lekker. Wij waren er naartoe gestuurd door een Marokkaan die ik per toeval tegen kwam in Izegem. Hij was van oorsprong van Sidi Ifni. Het restaurant is eigendom van een Marokkaan die vroeger was uitgeweken naar Spanje. Top keuken. Allé toen toch in 2019 zijn er twee maal gaan eten. Dus doen. Die laatste foto, zeg Riet de volgende keer een mooie smile opzetten aub. Ik schrok mij een hoedje. Zeg schoon volk dat het jullie goed gaat en het amusement nog.Tot ziens Ingrid en Didier.
Didier 2023-04-07 09:17:45
Marokko vrienden nog iets vergeten het restaurant Gran Canaria is door iedereen daar rekent gewoon eens vragen aan iemand. Beneden is het een café, maar dan zonder bier. Voor het restaurant moet u naar de eerste verdieping. Met mooi zicht op de straat. Vandaar kan u mooie foto's maken. Tot ziens.
Didier. 2023-04-07 09:24:47
Marokko vrienden een foutje gemaakt. moest Gekend zijn in plaats van rekent. Sorry moest weer vlug gaan.
Didier. 2023-04-07 09:29:13
Foutje gemaakt, kan gebeuren hé. Mijn vader dat was ook maar één gewone haas hé. ( Konijn met zeer lange oren).
Didier. 2023-04-07 09:31:55
Heel mooi ik ben ook zot van die plaatsen .
Benina 2023-04-07 10:55:15
Zalig met de voetjes in t water bij zo'n mooie boog. Echte fotogenieke beelden. De tsaren vonden dit klaarblijkelijk ook aangenaam. Zo spijtig van hun broer en zijn ouders die nu sterkte nodig hebben. Inderdaad de gebouwen zijn prachtig . We zien uit naar morgen. Merkwaardige telefooncel . En de frietjes zagen er Belgisch uit. Tot zo
Tsarina 2023-04-07 20:47:44
Geniet van jullie mooie foto´s Hoe is het met de hondjes ? Geniet van jullie reis
Hilde 2023-04-08 10:17:41
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
