Vannacht niet goed geslapen aan de moskee, op de afslag naar de maison d‘ Hôte Hayat. Het was volle maan en dat is meer dan waarschijnlijk de oorzaak. Het was zeer rustig op deze vrije overnachtingsplaats. Rond 10 uur zijn we vertrekkensklaar en komt Hayat net voorbijgereden. Gisterenavond is zij nog een aperitiefje komen drinken in onze camper.
We nemen nogmaals afscheid en vertrekken voor een verdere verkenning van de Rozenvallei.
Het blijft opvallend dat er nergens grote velden zijn, maar de rozen groeien vrij in de beschikbare ruimte tussen de vijgen, granaatappels, abrikozen en als afsluiting van de velden met tarwe enz.
De oorsprong van de rozen zou zijn dat een handelaar ze meegebracht zou hebben uit Damascus in Syrië. Vandaar de naam La Rosa damascena. We zijn zoals reeds gezegd een maand te vroeg om de rozen te zien bloeien. De rozen worden door de vrouwen heel vroeg in de morgen verzameld omdat het later op de dag te warm is en de bloemblaadjes zouden verbranden. In de coöperatieve worden ze gewogen en gecontroleerd. De beste kwaliteit wordt geëxporteerd naar Frankrijk en gebruikt in de cosmetica. Er zijn hier enkele distilleerderijen die het rozenwater produceren. In één seizoen worden tussen 3000 à 4000 ton wilde rozen geplukt. Voor 1 liter rozenolie is er 4 ton of 1600000 bloemen nodig. Rozenwater blijkt voor heel veel huid problemen goed te zijn, ook voor eczeem.
We rijden tot Bou Thaghrar en het landschap blijft uitzonderlijk mooi met beneden ons de rivier en af en toe rijden we door een dorpje of zien we er een op de andere oever en af en toe groen met ook rozenstruiken.
In Bou Thaghrar parkeren we onze camper en starten onze wandeling. In de rivier zien we vrouwen de was doen. In het dorpje spreekt een jonge man ons aan en vraagt of we de vallei willen zien. Hij gidst ons door de vallei met de vele velden waar vrouwen aan het werk zijn. We moeten de rivier oversteken en proberen droog te blijven door van steen naar steen te springen. Met onze tsaren is dat niet vanzelfsprekend en al vlug hebben we natte voeten. Nimrod vindt het natuurlijk superleuk en gaat er languit in liggen om af te te koelen. In de vallei groeit er van alles zoals in het paradijs en we lopen er voorbij vijgenbomen, abrikozen- granaatappel en appelbomen. Ook op de velden kan er van alles worden geteeld dankzij het water van de rivier en zien we uiteraard ook veel rozenstruiken.
Het was een leuke wandeling en onze gids Mohamed nodigt ons uit om een thee te komen drinken bij zijn ouders. Onze tsaren mogen met hun vuile en natte poten mee binnen in de woning en wij doen uit beleefdheid onze schoenen uit op de tapijten.
We drinken er een lekkere thee met brood dat we in een honing saus met eucalyptussmaak moeten soppen.
Heel lekker. We maken ook kennis met een zus, twee jongere broers en de mama en papa. De mama stelt voor om de ogen van Riet te maquilleren met mooi resultaat. De jongere zus drapeerde ook mijn sjaal rond mijn hoofd. Mohamed nodigt ons daarna uit om samen met de familie tajine te eten en even later wordt de tajine op het tafeltje gezet en doppen wij allen ons brood in de tajine mouton met allerlei groenten. Opnieuw een fantastische en onverwachte ervaring. Mohamed gaat binnen enkele maanden trouwen en we geven hem wat dirhams als geschenk. De mama vraagt ons 20 dirham om medicatie te kunnen kopen wat we uiteraard graag geven.
Het is praktisch 15 uur als we terug aan de motorhome zijn. We moeten via dezelfde weg terug naar Keela M’ Gouna. Vanuit Bou Thaghrar kan je nog 10 km verder rijden en vanaf daar is het een moeilijke piste, alleen geschikt voor 4 x 4.
Ook de terugweg is wondermooi en we stoppen nog even in een coöperatieve Hadida waar we rozenwater, gedroogde rozen, thee van rozen en andere kruiden en rozenolie kopen.
We besluiten terug naar de camping Ksar Kaissar, ons bekend van eergisteren, te rijden en we staan er opnieuw praktisch alleen. Aan de receptie van het hotel krijgen we als extra service een handdoek, wc papier en zeepjes.
‘ s Avonds eten we een boterhammetje en schrijf ik nu het verslag van vandaag, terwijl Rietje haar brei nog eens neemt, een mooi liedje op Spotify speelt en onze tsaren al in dromenland zijn.
Opnieuw een fantastische dag met onverwachte ontmoetingen en standvastig schitterend weer.
Vandaag 38 km afgelegd.
Jullie weten toch als je op de foto’s tikt je ze groot kan zien en de tekst erbij kan lezen. Verden scrollen en je ziet ze allemaal groot.
Geschreven door Reizen.met.Rietencis