Tunnel of Hope !
Bosnië en Herzegovina, Konjic
Vandaag woensdag 6 oktober nemen we afscheid van Jacques en Nadette. Wij willen de bunker van Tito nog bezoeken en zij hebben de bunker reeds bezocht. Rond 4 uur deze nacht begint het te regenen en voor vandaag ziet het er niet al te best uit. Veel regen.
De camping Olywood is uitstekend gelegen, een aanrader, en we betalen 17€ voor een overnachting.
Om 12 uur vertrekken we richting the Tunnel of Hope, gelegen aan het vliegveld van Sarajevo.
Onderweg tanken we diesel, die hier in Bosnië-Herzegovina 2,15 BAM of 1,08 € kost, heel wat goedkoper dan in de rest van Europa. Ook onze LPG fles vullen we aan het tankstation.
Gelukkig hebben we een GPS om de weg er naartoe te vinden. Ik veronderstel dat de meeste toeristen een georganiseerde trip naar daar boeken. We lunchen eerst op de parking en bezoeken dan de tunnel.
De tunnel werd, tijdens de belegering van Sarajevo in 1993 op 4 maanden tijd gegraven door Bosnische vrijwilligers. De tunnel was 760 meter lang, ongeveer 1,6 meter hoog en 1,2 meter breed. De tunnel werd onder het vliegveld gegraven en hij kwam uit in het ‘ vrije’ gedeelte in de kelder van het huis van de familie Kolar en van daaruit kon men eventueel vluchten naar Centraal Bosnië. De locatie werd gekozen omdat het vliegveld onder controle stond van de VN.
De tunnel diende voor transport van munitie en wapens en uiteraard ook voor voedsel en humanitaire hulp naar Sarajevo. Er zouden, al naargelang de bronnen, 1 of 3 tot 4 miljoen mensen door de tunnel zijn gegaan en belangrijke personen werden in transportkarretjes vervoerd. De gewone mens had heel wat minder luxe en moest dikwijls door water lopen, zonder verlichting zodat hij of zij zich kwetste door de geringe hoogte. Echt geen luxe traject. Ook vluchtelingen maakten tegen woekerprijzen gebruik van de tunnel en bij hun aankomst werden ze begroet met een bordje Parijs 3765 km. Naar schatting zou 20 miljoen ton voedsel via de tunnel naar Sarajevo vervoerd zijn.
Het huis van de familie Kolar is thans een museum en je kan nog ongeveer 20 meter in de tunnel lopen. Je kan er ook een video over de oorlog en tunnel bekijken.
Ik Riet, vind als je dat gezien hebt dat al onze klachten door Corona er klein bier tegenover zijn. Ik snap niet wat mensen bezielt om elkaar zo af te maken.
Je staat toch even stil bij de gruwelen van die recente oorlog, die volgens de laatste onderzoeken uit 2007, 97000 werkelijke oorlogsslachtoffers heeft geeist, waarvan 60 procent militairen en 40 procent burgers.
Bij de militaire slachtoffers was 65 procent Bosnische moslim, 25 procent Serviër en 8 procent Kroaat.
Bij de burgerslachtoffers was 83 procent Bosnische moslim, 10 procent Serviër en 5 procent Kroaat.
Vroegere schattingen van slachtoffers liepen uiteen van 25.000 tot 300.000.
Voor het bezoek aan de Tunnel of Hope betaal je 10 BAM.
We vertrekken rond 15 uur naar onze volgende bestemming de stad Konjic. Het regent regelmatig maar het is niet koud, 21,5 graden. We rijden een stukje over de autostrade met 7.50 BAM tolkosten.
We rijden tot op de parking van de bunker van Tito, waarover morgen meer. We staan hier afgelegen maar veilig en bewaakt. Een vriendelijke bewaker van de kazerne vraagt ons zelfs of we iets nodig hebben.
Rietje maakt spaghetti en vandaag is het verslag toch wat vroeger klaar dan de voorbije dagen.
.
De camping Olywood is uitstekend gelegen, een aanrader, en we betalen 17€ voor een overnachting.
Om 12 uur vertrekken we richting the Tunnel of Hope, gelegen aan het vliegveld van Sarajevo.
Onderweg tanken we diesel, die hier in Bosnië-Herzegovina 2,15 BAM of 1,08 € kost, heel wat goedkoper dan in de rest van Europa. Ook onze LPG fles vullen we aan het tankstation.
Gelukkig hebben we een GPS om de weg er naartoe te vinden. Ik veronderstel dat de meeste toeristen een georganiseerde trip naar daar boeken. We lunchen eerst op de parking en bezoeken dan de tunnel.
De tunnel werd, tijdens de belegering van Sarajevo in 1993 op 4 maanden tijd gegraven door Bosnische vrijwilligers. De tunnel was 760 meter lang, ongeveer 1,6 meter hoog en 1,2 meter breed. De tunnel werd onder het vliegveld gegraven en hij kwam uit in het ‘ vrije’ gedeelte in de kelder van het huis van de familie Kolar en van daaruit kon men eventueel vluchten naar Centraal Bosnië. De locatie werd gekozen omdat het vliegveld onder controle stond van de VN.
De tunnel diende voor transport van munitie en wapens en uiteraard ook voor voedsel en humanitaire hulp naar Sarajevo. Er zouden, al naargelang de bronnen, 1 of 3 tot 4 miljoen mensen door de tunnel zijn gegaan en belangrijke personen werden in transportkarretjes vervoerd. De gewone mens had heel wat minder luxe en moest dikwijls door water lopen, zonder verlichting zodat hij of zij zich kwetste door de geringe hoogte. Echt geen luxe traject. Ook vluchtelingen maakten tegen woekerprijzen gebruik van de tunnel en bij hun aankomst werden ze begroet met een bordje Parijs 3765 km. Naar schatting zou 20 miljoen ton voedsel via de tunnel naar Sarajevo vervoerd zijn.
Het huis van de familie Kolar is thans een museum en je kan nog ongeveer 20 meter in de tunnel lopen. Je kan er ook een video over de oorlog en tunnel bekijken.
Ik Riet, vind als je dat gezien hebt dat al onze klachten door Corona er klein bier tegenover zijn. Ik snap niet wat mensen bezielt om elkaar zo af te maken.
Je staat toch even stil bij de gruwelen van die recente oorlog, die volgens de laatste onderzoeken uit 2007, 97000 werkelijke oorlogsslachtoffers heeft geeist, waarvan 60 procent militairen en 40 procent burgers.
Bij de militaire slachtoffers was 65 procent Bosnische moslim, 25 procent Serviër en 8 procent Kroaat.
Bij de burgerslachtoffers was 83 procent Bosnische moslim, 10 procent Serviër en 5 procent Kroaat.
Vroegere schattingen van slachtoffers liepen uiteen van 25.000 tot 300.000.
Voor het bezoek aan de Tunnel of Hope betaal je 10 BAM.
We vertrekken rond 15 uur naar onze volgende bestemming de stad Konjic. Het regent regelmatig maar het is niet koud, 21,5 graden. We rijden een stukje over de autostrade met 7.50 BAM tolkosten.
We rijden tot op de parking van de bunker van Tito, waarover morgen meer. We staan hier afgelegen maar veilig en bewaakt. Een vriendelijke bewaker van de kazerne vraagt ons zelfs of we iets nodig hebben.
Rietje maakt spaghetti en vandaag is het verslag toch wat vroeger klaar dan de voorbije dagen.
.
Geschreven door Reizen.met.Rietencis
Al 3 reacties bij dit reisverslag
Wat een cultuur! Zeer interessant om eens te weten. Leuke foto’s & geniet van de lekkere spaghetti! 😚
Chloë 2021-10-07 07:49:44
Dank je wel lieve kleindochter, we zien je graag !
Reizen.met.Rietencis 2021-10-07 08:26:25
Veel jongeren beseffen niet wat een ellende en leed die mensen ondergingen . Wij hebben daarentegen een luxeleven gehad .
Hilde 2021-10-08 22:00:59
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
