De dag begon tamelijk gewoon: gezamenlijk thee drinken voor ons ontbijt terwijl we wachten op de bakker, daarna eten en douchen. Cis is met het fietske om yoghurt gereden toch een 4 tal km naar het dorp Aoufous. Ook ons internetkaartje laten opladen omdat we geen verbinding meer konden maken. Ik de afwas, hondjes eten geven en wat kuisen.
Na het middageten werden we rond 3u verwacht voor een wandeling in de Palmerie. We kregen eerst een uitleg over de palmbomen. Er zijn mannelijke herkenbaar aan het stuifmeel dat aan de bloeiaren hangt en vrouwelijke bomen hebben geen stuifmeel. We kregen een demonstratie hoe men de natuur wat helpt en een betere bevruchting in de hand werkt. Daarbij kroop Abdou zonder moeite in de palmboom. We kregen zo een 3u durende wandeling. Eerst door de palmerie waar onder meer luzern werd geteeld, kolen en grote bonen. Ook tarwe die eveneens als doel had de grond te zuiveren. Water was hier meer dan voldoende maar om water uit de rivier te pompen moest je er wel de rechten op hebben. De palmbomen en grond naast de camping was nieuw aangelegd en zij hadden geen recht op waterwinning uit de rivier. Zij werkten met een eigen waterput en zonnepanelen om het water op te pompen. Daarna hebben we een molen bezocht om de olijven te persen, nog volledig op de oude ambachtelijke manier met een ezel. Er was in de buurt ook een moderne elektrische persmolen maar velen verkozen op de oude manier te werken zodat zij in natura dit is olijfolie konden betalen voor gebruik van de molen. Ook nog een paar ovens bezocht die werden gebruikt om brood te bakken en een andere voor onder meer couscous dit alles buiten. Daarna naar het dorp voor een bezoek aan de Kasbah en een Ksar. In een Kasbah kon je vroeger na een een bepaald uur niet meer binnen, de poorten werden dan gesloten. In een Ksar kan je altijd binnen. In het dorp woonden in totaal 5000 mensen. Daarna werden we in het ouderlijk huis van onze gids Abdou en zijn broers Ahmed en Mahmed uitgenodigd op de thee. Er werd cake en pannenkoeken bij geserveerd door hun zus en dit alles onder het goedkeurend oog van de mama. Zij heeft tien kinderen ter wereld gebracht. De papa heeft als gastarbeider in Duitsland gewerkt en gelukkig kwam hij maar een keer per jaar naar huis of er waren nog meer kinderen dixit Abdou. Na de thee was er een verrassing voor de vrouwen. We werden uitgedost met feestelijke kledij en daarna werd er door mama en Abdou gezongen; heel mooi. Met de feestkledij aan zijn we dan te voet teruggekeerd naar de camping. Het was toen al bijna 19u30. En nog was het niet gedaan. In het zaaltje van de camping kregen we nog soep aangeboden. De Fransen hadden wat drank meegebracht en er werd eerst geaperitiefd en daarna kwam de soep. En nog was het niet gedaan, met 3 broers begonnen ze ons te verrassen met muziek en gezang. Later kwam er nog een vriend van Ahmed bij, een touareg. Zo bleven ze maar doorgaan tot 23u. Na een afscheidskus konden we naar ons woefkes. Als het zo verder gaat geraken we straks nooit thuis.
Een onvergetelijke ervaring op camping Hakkou in het hart van de Palmerie van de rivier Ziz.
De ontvangst en opvang van de campinggasten is ongelooflijk en ongezien.
Rond de middag Mieke en Dimi efkes gehoord. En Anneke er zijn er ook een groot aantal met een campervan dus kom maar af.
Geschreven door Reizen.met.Rietencis