Vandaag dinsdag
We verlaten na een verblijf van slechts één dag Sidi Kaouki. Veel te kort om te kunnen genieten van het grote strand maar we moeten dringend wat noordelijker rijden.
Onze bestemming wordt vandaag Essaouira, slechts een 25 km noordelijker maar op een reis door Marokko, mag een bezoek aan deze charmante stad zeker niet ontbreken. We vertrekken uit Sidi Kaouki rond 11u met 9954 km op onze dagteller.
We parkeren onze koets in de straat van de Eglise, één van de zeldzame katholieke kerken in Marokko en niet ver van le Port.
Essaouira werd reeds door Carthaagse zeevaarders gebruikt als tussenhaven en ook de Romeinen hadden hier een leger vestiging. Op de kleine purper eilanden tegenover de baai van Essaouira vonden zij purperslakken waarvan zij purperen verstoffen maakten voor de kledij van de keizers.
In de Middeleeuwen gaven de Portugezen aan de stad de naam Mogador. In 1764 bracht de sultan Mohamed Ben Abdallah hier zijn vloot onder en een Franse architect ontwierp op zijn vraag een nieuwe stad en de muren. In de eerste helft van de 19de eeuw kende de stad een grote bloei en leefden er meer dan 17000 Joden en slechts 10000 moslims. Na de zesdaagse oorlog in 1967 zijn ze praktisch allemaal vertrokken. De haven is thans uitsluitend een vissershaven omdat moderne schepen er niet kunnen aanleggen wegens de geringe diepgang.
In de vissershaven is het super druk. De vrachtwagens en bestelwagens hebben de grootste moeite om elkaar te kruisen en ondertussen moet je als bezoeker oppassen voor de vele karretjes met vis en ijs.
Hassan wil sardines kopen, rechtstreeks van de boot en na wat onderhandelen met de verantwoordelijke van de boot, wordt er een hele plastiek zak sardienen gevuld. Hij krijgt ze zelfs gratis en geeft de man enkele sigaretten en een kus op zijn voorhoofd.
Ook hier kan je de vis op de barbecue laten grillen en het smaakt super lekker. We eten en smullen ervan zoals echte Marokkanen met onze handen, zodat je echt kunt zeggen om je handen en vingers van af te likken. Nanouk heeft het eveneens heel druk om al de katten rond haar in het oog te houden. We drinken er ook een lekker gember sapje met pure kandijsuiker uit stokken geperst en citroen.
Op weg naar de Medina wordt Nanouk zelfs aangevallen door een uiterst agressieve kat. Gelukkig heeft ze Nanouk niet geraakt maar Hassan moet ze echt een schop geven omdat ze niet opnieuw zou aanvallen. We hebben nog heel veel sardientjes over en we wandelen voorbij de plaats waar de handkarrekes met ijs worden gevuld.
Het ijs komt uit een schuif waar de hand karretjes worden ondergezet en gevuld net zoals je bij ons met je aanhangwagen of vrachtwagen naar de betoncentrale rijdt om stabilisé of beton. Hassan laat zijn zak sardientjes ook vullen met wat ijs en we wandelen eerst terug naar onze koets om onze sardientjes in de ijskast te zetten.
We wandelen daarna een hele tijd rond in de Medina. Rietje scoort nog maar eens een kleedje en we ronden ons bezoek aan Essaouira af in de bekendste pâtisserie van de stad voor een lekker gebakje en een thee in de patio. De Pâtisserie chez Driss is reeds sinds 1928 in handen van dezelfde familie
Rond 18 uur vertrekken we uit de stad en na een tank beurt arriveren we rond 18u45 op camping Les Oliviers in Ounagha een 25 km verder. En onderweg rijden we onze 10000ste km deze reis!!!
En daarna same as usual: een aperitiefje met onze gast, een boterhammeke als avondmaal en het verslag schrijven en foto’s selecteren.
De temperatuur schommelde vandaag rond de 23 graden, heel wat kouder dus dan we gewoon zijn.
Geschreven door Reizen.met.Rietencis