Zondag 7 juni vertrekken we uit Oualidia op weg naar de Ferry in Tanger. Ik heb sedert gisteren een tandonsteking en gelukkig is er Ingrid om mij antibiotica te bezorgen. Dirk fietst deze morgen in mijn plaats naar de bakker en om 10 uur staan we vertrekkensklaar. We stoppen nog eens in het dorp voor onze laatste Marokkaanse inkopen in het supermarktje. We kopen ook nog wat groenten en fruit, kruiden en een tajine.
Rond 11u30 zijn we en route naar Tanger voor een traject van meer dan 550km. We nemen de autostrade A1 richting El Jadida en Casablanca. Het is 27 graden en we tanken heel goedkoop 7,67 dirham voor een liter diesel. We rijden in Rabat over de grootste hangbrug van Afrika. Het gaat heel vlot vooruit en we moeten alleen maar stoppen aan de péages en betalen in totaal 192 dirham voor een traject van 536km. Aan elke péage is er ook politiecontrole. We arriveren rond 18u30 aan het laatste tankstation voor Tanger Med en we tanken onze dieseltank nog eens vol. De parking staat vol met tientallen campers en de politie stuurt ons verder. We moeten overnachten op een parking langs de andere kant van de autostrade. Voorbij de parking op de inrijstrook naar de snelweg is er nog plaats voor onze 3 campers. Als avondmaal eten we met ons zessen in onze camper een afhaal pizza.
We gaan niet al te laat slapen want morgen moeten we vroeg op. We staan op de inrijstrook helemaal vooraan in de rij zodat we morgen niet in de rij wachtenden campers moeten aanschuiven. We veronderstellen dat het wel eens hectisch kan worden omdat niet alle campers morgen de boot moeten nemen.
Maandag 8 juni wordt er om 5u30 door de politie op de deur geklopt en moeten we vertrekken. We betalen aan de laatste péage nog eens 148dh zodat we in totaal 340dh hebben betaald als péage.
We rijden nog 30 km op de snelweg tot aan de haven waar we om 6u 20 aankomen. Er staat al een lange rij campers om de haven binnen te rijden. We hebben alle tijd om te ontbijten en onze tsaren uit te laten. Rond 8u rijden we de haven binnen. Onze banden worden ontsmet, we passeren de douane en de scanner. De rij campers wordt gesplitst: de ene rij is Malaga en de andere rij is bestemming Barcelona.
Rond 10u30 kunnen we als één van de eerste campers de Ferry oprijden. Onze tsaren moeten in een bench en we moeten ze daar alleen laten en dan is het wachten en nog eens wachten tot de boot vertrekt. We ergeren ons aan een aantal onvoorzichtige personen die zonder masker rondlopen. We zitten in de bar en eten rond de middag ons lunchpakket. Een slaatje dat de vrouwen onder leiding van Ingrid die de pasta gekookt had gisteren nog hebben klaargemaakt. Daarna bevrijden we onze tsaren uit een voor tsaren onwaardig hok en blijven we bij hen op het dek zodat de sukkeltjes niet meer opgesloten zitten. Er blijven maar campers aankomen en op de boot rijden. Uiteindelijk vertrekt de Ferry met uren vertraging naar zijn bestemming Malaga.
We blijven afwisselend bij onze tsaren en zoeken ook de zon op op een ander dek aan het zwembad dat afgesloten is. Ook Didier en Dirk komen ons regelmatig aflossen. We hebben ons tijdens onze Marokko reis nog nooit verveeld maar deze overtocht duurt toch vervelend lang.
Om 21u 17 uur komen we uiteindelijk aan in Malaga. En opnieuw is het wachten om van de boot te rijden en de douane te passeren. We vinden in Malaga een rustige camperplaats en eten er nog een heel laat avondmaal.
Geschreven door Reizen.met.Rietencis