Dag 101.
Maandag 21 april 2025.
Rietje maakt mij om 7u15 wakker. Na de bewogen nacht in de woestijn hebben we ons hopeloos overslapen.
Het was de bedoeling om rond 6u30 op te staan om rustig te kunnen ontbijten om dan om 8u te vertrekken naar Zagora.
Ons ontbijt slaan we dan maar noodgewongen over en om 8u10 rijden we de camping van onze familie uit en zetten koers naar Zagora.
We worden daar immers om 10u verwacht op het politiebureau om onze paspoorten te laten afstempelen met de verlenging van onze visa.
Op mijn iPhone heb ik als bestemming de Préfecture van Zagora ingetikt waar de vreemdelingenpolitie zou gevestigd zijn. We komen evenwel terecht aan een gebouw waar je de elektriciteit en waterrekening kan betalen.
Als we als nieuwe bestemming het politiebureau ingeven komen we toch op de juiste bestemming.
We moeten er even wachten tot we in het bureel van de heer Oubaha belanden. Hij is ervan overtuigd dat we slechts één aanvraag hebben ingediend. Ik zie evenwel mijn dossier op zijn bureau liggen en Riet maakt hem erop attent dat onze dossiers daar liggen.
Na controle van onze paspoorten en vergelijking met de gegevens op de computer brengt hij eindelijk de stempels aan in onze paspoorten en kunnen we 3 maand extra in Marokko blijven tot zelfs 10 augustus.
Eindelijk in orde dus en in feite is onze aanvraag heel vlot verlopen. De verwerking van ons dossier is zelfs volledig gratis.
Het is ondertussen 10u30 en we bellen onze vrienden Dirk en Lieve op die nog steeds in de garage staan om enige herstellingen aan hun camper te laten uitvoeren.
Het wordt een blij weerzien met onze vrienden. We drinken koffie en en nemen ons laat muesli yoghurt ontbijt. We wachten daarna samen met onze vrienden op de herstelling van hun camper. De achtervering van hun camper wordt extra verstevigd.
We gaan daarna wat extra dirham pinnen en drinken cola en voor mij een nos-nos op een terrasje.
Ik rijd daarna met Dirk mee met zijn camper om een proefrit te maken en naar een andere garage te rijden waar hij kan worden verbonden met een computer om problemen uit te lezen. We moeten daar een heel eind wachten en ondertussen heeft Rietje in de winkel naast de garage een nieuw tapijt besteld dat we morgen kunnen afhalen.
Terwijl er nog altijd wordt gewerkt aan de camper van onze vrienden rijden wij daarna al naar de camping Le Jardin de Zagora waar we ons installeren en wachten op Dirk en Lieve. We horen en zien eindelijk Ilie om hem te feliciteren met zijn uitstekend resultaat op zijn eerste marathon.
Dirk en Lieve trakteren ons vanavond op champagne van Bouby en ook de paashaas heeft ons niet vergeten. Ibrahim, de toekomstige echtgenote van Mofida, komt nog tot op de camping om af te halen wat Mofida heeft meegegeven. Hij blijft toch al iets langer dan de vorige keer en drinkt zelfs een thee. Daarna wandelen we naar het centrum waar we in een restaurant brochettes de dinde eten. Rietje en Dirk eten een flan caramel als dessert en we betalen hiervoor 140 dirham per koppel.
Terug in onze camper moeten we uiteraard nog veel bijpraten en drinken ondertussen enkele glaasjes wijn.
Het wordt opnieuw heel laat zelfs 1u30 voor we in ons nestje kruipen.
Nanouk heeft al wat minder last dankzij enkele pilletjes traumeel. Het komt allemaal wel goed met onze tsarina.
Geschreven door Reizen.met.Rietencis