Een bewogen nacht.
Marokko, Zagora
Zondag 20 april 2025.
Dag 100 van onze reis begint alvast met een bewogen nacht. Uiteraard is het zeer moeilijk om in slaap te geraken op de harde ondergrond. Vooral ook het gebrek aan een degelijk hoofdkussen speelt mij parten evenals het gemis van een matras maakt het zeer moeilijk. Je moet er evenwel wat voor over hebben om het woestijngevoel te ervaren in een Berbertent.
Koud hebben we zeker niet en het is zelfs warm in onze tent. Rond 1 uur heb ik waarschijnlijk nog geen oog toegedaan en ga ik even buiten om te plassen en Nanouk gaat mee.
Rietje is blijkbaar ondertussen toch in slaap gesukkeld onder haar muskietennet.
Nadien lig ik meer wakker dan dat ik slaap en rond 5 uur stel ik vast dat Nanouk niet meer op haar matje naast Riet ligt.
Ik spring onmiddellijk recht om te kijken waar Nanouk gebleven is maar in het donker zie ik uiteraard niet veel. Als ik Riet wakker maak krijg ik als antwoord dat Nanouk wel zal terugkeren en ik niet moet panikeren.
Ik ben in alle staten omdat Nanouk normaliter nooit gaat lopen en ik ga overal in het donker zoeken of ik ze niet zie lopen maar niets te zien.
Om niemand wakker te maken van de Duitse campergroep durf ik er evenmin op roepen. Slapen kan ik uiteraard niet meer en ik blijf de volgende 2 uur zoeken en wachten tot ze terug opduikt.
Om 7u maak ik Mohamed en Hassan wakker en Mohamed kruipt met zijn slaapkop onmiddellijk achter het stuur van de jeep om haar te zoeken. In de verte horen we honden blaffen en misschien is Nanouk tot daar gelopen, maar ook daar geen tsarina te zien. We rijden tot ongeveer 8u rond zonder enig spoor van Nanouk. Ik houd al rekening met het ergste scenario dat ze is meegenomen door iemand en dat we ze kwijt zijn.
We rijden tevergeefs terug naar het bivak en Rietje staat ons daar op te wachten met het goede nieuws dat ze net terug is opgedoken aan de tent. Ze is uit een heel andere richting gekomen dan we hebben gezocht. Nanouk is opgedoken nadat Rietje boven op een duin op haar heeft geroepen en gefloten.
Ze ligt uitgeteld in de tent. Wat ze al die uren heeft uitgespookt zullen we nooit weten. We veronderstellen dat ze achter een konijn of ander dier is gelopen en daarna haar weg niet meer kon terugvinden naar het bivak.
Gelukkig hebben we onze tsarina terug.
We beginnen onmiddellijk met het opruimen van de tent en laden alles in de Prado. Rietje blijft bij de groep Duitse campers om hen mee te begeleiden naar de camping en Mohamed en ik rijden met Nanouk al terug naar huis .
We lezen dat het vandaag Pasen is en wensen hierbij aan al onze volgers een fijne Pasen. Nog een chat met Gart en Dave en Ruben voor onze Pasen.
Veel spoken we niet uit vandaag. We moeten opruimen om morgenvroeg te vertrekken naar Zagora maar tijdens de dag is het veel te warm om eraan te beginnen. We letten ondertussen op een hondje van één van de Duitse camperaars dat heel braaf in een mandje ligt bij onze camper, terwijl haar bazin mee een tour doet in de woestijn. Rond 18u is het wat minder warm en halen we eerst onze fietsen die in één van de huisjes gestald zijn. We herschikken onze garage en ruimen verder op zodat we morgenvroeg geen werk meer hebben.
Nanouk blijft meestal in de koets. Ze heeft pijn in haar gewrichten en Rietje geeft haar een paar keer een traumeel tabletje. Uit ervaring weten we dat dit goed helpt en morgen zal het waarschijnlijk al beter gaan.
Ik ben vandaag alleen maar heel moe. Voor de rest hebben mijn oude botten de nacht goed doorstaan en heb ik geen rugpijn. Ook bij Rietje valt het goed mee.
's Avonds maakt Rietje een slaatje en Bachir eet nogmaals mee met ons. Rond 22u gaan we naar de huisjes om afscheid te nemen van de familie. We drinken er een fruitsap en Yzanna begint onmiddellijk te koken. Honger hebben we evenwel niet meer maar we moeten het eten meenemen voor morgen.
Mofida komt daarna nog langs in onze camper omdat ze wat wil meegeven naar Zagora voor haar man Ibrahim en Mohamed komt daarna ook nog met ons eten.
Op die manier wordt het weeral veel later dan gepland maar rond middernacht kunnen we eindelijk uitgeteld in ons nestje kruipen.
Geschreven door Reizen.met.Rietencis
Al 5 reacties bij dit reisverslag
Oef mijn hart stond al stil bij t lezen van deze angstwekkende gebeurtenis. Ik was nu al in alle staten en voelde mijn hartslag in mijn keel. Ciske ik kan me jouw doodsangst echt aanvoelen en begrijpen. Ik denk dat ook Nanouk bang is geweest toen ze haar ⛺ tent niet meer vond. Ja Charlie woont vlakbij en dit is wel de woestijn meisje. Ik geloof best dat ze nu pijn heeft.. Nog een geluk dat je niet veel sliep en dit opmerkte. Wat een nachtmerrie. Ja Rietje jij sliep maar positief door. Jij kan dat. De woestijn is ook zo donker, misschien heeft ze een of ander dier geroken en jullie tent verdedigd..we zullen het inderdaad nooit weten Zo gelukkig dat ze terug is alhoewel ze in dit verslag niet in beeld kwam. Misschien was ze beschaamd van haar vlucht De woestijn is zo groot arme Nanouk . Ik denk dat ze
Tsarina 2025-04-22 10:18:17
Dag nomaden ja dat zijn jullie nu helemaal. De test van het slapen in een tent in de woestijn doorstaan. Maar u kreeg een ander minder prettig avontuur voorgeschoteld. Nanouk was op verkenning vertrokken midden in de Marokkaanse nacht, het kon niet door het gesnurk van Cis zijn, want hij kon de slaap niet vatten. Daarna was er van slapen geen sprake meer. Ja Cis ik begrijp maar al te goed uw ongerustheid. We lazen gisteren al de helft van uw tekst en het was voor ons al schrikken. Zo van ze gaan toch geen twee keer pech hebben met hun tsaren. Hoe Nanouk verder de nacht heeft doorgebracht zullen we nooit weten. Maar bij wonder door het geroep van Riet, vond ze de weg terug tot bij de tent. Van geluk gesproken. Hier in Ingelmunster zaten we voortdurend te kijken naar de rest v/h verhaal. Ook wij waren er niet goed van dit onheilspellend bericht. Maar alles is goed gekomen. Cis nu mag u er één goeie op drinken en Riet natuurlijk ook. Ook een voor mij santé. Tot de volgende avonturen van Rietencis, mooie verhalen en ook spanende. Wie weet word er nog een boek van uitgebracht. Hou het veilig en gezond. Ingrid & didier.
Didier. 2025-04-22 12:04:57
Amai, wat een emotie!!!!!! Prachtige foto van jou in de woestijn Ciske ❤️🌞
Dirlie 2025-04-22 12:10:17
Amai .... dat was écht een nachtmerrie. We zijn zo content dat dit goed is afgelopen ! Leg haar maar ne keer extra goed in de watten !
Yves & Vanessa 2025-04-22 14:25:53
Gelukkig eind goed al goed !!!
Isabelle b 2025-04-22 22:20:17
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
