Winkelen in Agadir, daarna een nachtje Tamraght.
Marokko, Aourir
Woensdag 2 april.
Allebei heel slecht geslapen vannacht. Raar eigenlijk omdat het een zeer rustig plaatsje is en we evenmin werden wakker gehouden door hondengeblaf. Rietje is al om 4 uur wakker ook omdat haar maag niet volledig ok is.
Vooraleer te ontbijten maken we met Nanouk een strandwandeling en lopen voorbij de visserswoningen, uitgehouwen in de rotsen, althans wat er van overblijft. Zoals op zoveel plaatsen langs de kust zijn alle illegaal gebouwde constructies met bulldozers van de kaart geveegd. Hier in Sidi R'bat zijn er slechts een 5tal overgebleven. De eigenaars hiervan hebben blijkbaar een officiële vergunning om te vissen. De rest is zonder pardon compleet verwoest.
Heel triest om te zien. De vissers zijn hun plaats verloren waar ze hun materiaal konden opslaan en velen woonden er zelfs in, of er was een restaurantje of een theehuisje in gevestigd. En het puin blijft er gewoon liggen.
Na een wandeling van ongeveer een uur zijn we terug aan onze koets waar we eerst ontbijten. De maag van Rietje is ondertussen al heel wat beter.
Tijdens ons ontbijt staat onze gids Nasser al aan onze deur en we nodigen hem uit voor een kop koffie en hebben er een gezellige babbel mee. Rietje toont de foto's van gisteren en dankzij Nasser kunnen we nog wat namen van de gespotte vogels plakken op de foto's.
Nasser is als kind van 2 jaar één oog verloren doordat zijn vierjarig broertje zijn oog verwond heeft met een lepel. In die tijd was vervoer naar Agadir niet gemakkelijk en er werd een dag gewacht om naar het hospitaal te vertrekkien zodat het te laat was om zijn oog te redden.
We willen vandaag naar Agadir maar komen hier zeker nog eens terug om het Nationaal Park te bezoeken en hopelijk de heremietibis te spotten. Het is een mythische vogel met kale kop en punkachtige kuif die vroeger leefde in Noord Afrika en het Midden Oosten tot zelfs in Europa. De vogel was een symbool van vruchtbaarheid en de oude Egyptenaren lieten heremietibissen zelfs mummificeren.
In 1997 waren er slechts 59 broedparen over in het Nationaal Park Sous-Massa en bij Tamri maar sinds kort is de populatie gelukkig wat hersteld.
We vertrekken om 12u15 uit SIdi R'Bat. Het is bewolkt maar toch 21,5 graden. Na 13km zijn we op N1 richting Agadir en terug in de bewoonde wereld. Heel druk op de weg wat we niet meer gewoon zijn.
Om 13u40 zijn we aan het winkelcentrum in Agadir waar ook een grote Carrefour in gevestigd is. Rietje maakt eerst een slaatje en ik koop in de Carrefour een lekker pain d'orde of een gerstebrood. Na onze lunch doen we onze inkopen in de Carrefour waar de alcoholische afdeling terug geopend is na de Ramadan. Naast de Carrefour is er nog een andere grotere drankenhandel en ik vul er onze wijnvoorraad aan, terwijl Rietje de Decatlon winkel binnenstapt om er nieuwe wandelstokken te kopen.
Om 16u40 vertrekken we naar Aouir voorbij Agadir waar een vrije overnachtingsplaats is dichtbij de duivelsrots en de camping Atlantica Park. We kunnen onze koets er parkeren dichtbij het busje van onze goede vriend Frank.
Vanavond is het opnieuw mijn beurt om te koken en we gaan naar het restaurant La Plancha du Rocher vlakbij de camping. We nemen er allebei een Poisson mixte a la Plancha. Als voorgerecht wordt er een soepje met brood geserveerd en daarna volgt de super lekkere en zeer verzorgde visschotel met groenten en een kommetje rijst apart.
Het restaurant is iets duurder dan we gewoon zijn. We betalen 160 dirham per persoon voor de visschotel. Inclusief cola en een fles water van 1,5 liter is de rekening 352 dirham. Onze tafel biedt eveneens een mooi uitzicht op zee.
Een aanrader het restaurant maar dat wisten we al van vorige reizen.
We hebben meer dan voldoende gegeten zodat we geen dessert nemen maar op de terugweg koopt Rietje in een winkeltje een magnum ijsje voor haarzelf en Frank.
Frank kijkt vanavond in zijn camper naar een film zodat er voor ons voldoende tijd overblijft om het verslag te schrijven en de foto's te selecteren. Ook Rietje valt vandaag al vlug in slaap zodat het verslag slechts morgen zal worden gepost.
Geschreven door Reizen.met.Rietencis
Al 3 reacties bij dit reisverslag
Die verwoeste huizen maken het landschap veel lelijker dan de rotswoningen vroeger.....
Isabelle b 2025-04-03 17:41:44
Ik vind het wel een mooie reportage. Interessant zou ik zeggen. Hier halen we 20 graden in de schaduw ... Niet mis he? Ik hoop dat jullie vanavond beter slapen hoor. Geniet van de leuke momenten samen en de Magnum ijsje Dikke knuffel
Tsarina 2025-04-03 18:07:54
Hallo nomaden ja het is triest om te zien. Men kon er een toeristische trek pleister van maken. In plaats van te vissen konden ze misschien op die manier hun diram verdienen. Het zou mij niet verwonderen als daar geen bouw project ontwikkelaars achter zitten. In Marokko bouwen ze overal als gekken en dan staat achteraf bijna alles leeg. Wij hebben in de tijd veel van die projecten gezien. bv in Ifrane een gans complexs van appartementen. Een enorme grote camping, we stonden er alleen. Het verval had al zijn intrede gedaan. hallucinant. Ik heb er rond gewandeld en foto's genomen, anders zouden ze u niet geloven. Maar bij jullie is het weer een mooie ontdekking geworden. Nog een foto van een kletskop vogel gekregen. Ook weer een mooie fotoreportage en als afsluiter lekker eten. Meer moet da niet zijn. Doe de groeten aan de kletskop en tot de volgende avonturen. Ingrid & Didier.
Didier 2025-04-03 19:55:45
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
