Dag 81.
Dinsdag 1 april 2025
We plannen oorspronkelijk om vandaag naar Agadir te rijden om inkopen te doen in de Carrefour, maar wijzigen onze bestemming.
Rietje wil nog naar het Nationaal Park Sous - Massa en we kennen via onze Nederlandse vrienden, Thole en Everdien, een mooi plaatsje vlakbij Hotel La Dune in Sidi Rbat. We hebben Thole en Everdien daar ooit, een aantal jaren geleden, voor het eerst ontmoet.
Nanouk maakt me vandaag al om 6u30 wakker om haar behoefte te doen. Dat komt ervan als ze 's avonds niet meer buiten is geweest.
Daarna kruip ik toch nog terug in mijn nestje. Rietje begint haar dag met een duik in het zwembad van de camping. Na ons havermout ontbijt en een lekker warme douche maken we gebruik van ons nieuw internet tegoed zodat we slechts laat om 12u30 vertrekken.
Vanuit de camping Sidi Wassay zijn we ooit te voet via het strand tot aan het Hotel La Dune gewandeld maar met de camper moet je een omweg maken van in totaal 16 km om tot daar te komen.
Er staat op het plaatsje nog een andere Duitse camper. Blijkbaar is het nu geen camperplaats meer maar je kan er nog altijd vrij staan en we hebben vanaf ons plateau een mooi uitzicht op de zee beneden ons. De oude aanhangwagen waar volgens Thole een teef met haar jongen in verbleef staat er nog altijd.
We worden al vlug benaderd door een jonge man die zich voorstelt als gids voor het nationaal park en we spreken af dat hij ons om 16u15 komt oppikken voor een geleid bezoek van 2 uur.
Ondertussen blijven we in onze camper en Rietje doet een heel lang dutje,
Zoals te verwachten komt de gids wat later dan afgesproken nl. om 16u30 en onze Duitse buurvrouw vergezelt ons. Haar man is niet goed meer te been zodat zij alleen meegaat.
De gids neemt ons via de mooie duinen mee tot we aan de ingang van het park komen. Regelmatig zien we mooie mimosa struiken in bloei en ook een hagedis. Enige jaren geleden hebben we met Nanouk en Nimrod ook in het park gewandeld maar dan zonder gids.
Onze gids, Nasser, spreekt goed Frans en eveneens Engels en heeft een boek bij met vogelsoorten die hij toont als we in de verte vogels waarnemen.
Spijtig genoegl ligt het fotoapparaat van Rietje nog thuis in Kruisem en in feite is een straffe telelens onontbeerlijk om goede foto's te kunnen maken. Maar we genieten toch van de natuur en de opvallende rust in het park.
Op het einde verlaten we het pad en stappen dichter bij de rivier om daar in alle rust neergezeten te genieten van het uitzicht. Rietje slaagt er toch in om enkele foto's te nemen met haar smartphone.
Onze gids Nasser wacht tot we van de zonsondergang kunnen genieten en wandelt dan met ons terug naar onze camper en het hotel La Dune.
Ik heb daar een tajine Poisson besteld voor vanavond maar we arriveren er ruim 40 minuten te laat. Geen probleem volgens Nasser en we kunnen inderdaad direct aan tafel waar onmiddellijk ons slaatje wordt geserveerd en even later onze tajine Poisson. Wat een luxe ineens aan tafel en onmiddellijk eten. Onze tajine smaakt bovendien voortreffelijk. Echt heel lekker.
Nanouk krijgt bijgevolg slechts haar avondeten om 20u30 op wat stukjes vis na van onze maaltijd.
We horen ondertussen Frank die op een vrije plaats staat aan de Duivelsrots in de omgeving van camping Atlantica voorbij Agadir.
Het Nationaal Park Sous-Massa is in totaal 33800 ha groot en is opgericht in 1981 en is gelegen tussen Agadir en Sidi Ifni. Het is een gebied met begraasde steppe met zandduinen, steppe en draslanden. Het park is vooral bekend omdat het de leefplaats is van de heremietibis of kaalkopibis. In de wereld komt deze ibis alleen nog voor hier in Marokko en een zeer kleine populatie in Irak en Turkije.
In tegenstelling tot onze vorige bezoeken hebben we er dit jaar geen waargenomen aan de monding van de Oued Massa. De monding staat nu volledig droog.
Geschreven door Reizen.met.Rietencis