Dag 40.
Gisterenavond is het zoals aangekondigd beginnen regenen maar vanmorgen is het weeral opgeklaard en schijnt de zon.
Het is iets minder warm dan gisteren maar nog altijd aangenaam wandelweer.
We beslissen om vandaag nogmaals Fez te bezoeken en het koninklijk paleis en de mellah of Joodse wijk staat op ons programma.
Tot het Koninklijk paleis is het ongeveer 2km. We lopen eerst door de Bab Al Mahrouq, een van de vele stadspoorten, en komen op een groot plein. We wandelen daarna voorbij het Park Jnane Sbil met een oppervlakte van 7 ha. Het dateert uit de 18de eeuw en werd aangelegd door Sultan Alaouite Moulay Abdellah en is omringd door hoge muren. Sinds 1917 is het opengesteld voor publiek. Spijtig genoeg zijn honden er niet toegelaten maar we nemen er toch enkele foto's van de fontein en de laan met de washingtonias, een palmsoort die voornamelijk voorkomt in het zuiden van de USA en het NW van Mexico.
Via een overdekte souk komen we in de mellah of joodse wijk die gelegen is in Fès El Djedid of het nieuwe Fez, het stadsdeel dat in 1276 als nieuwe residentie van de sultan werd aangelegd.
De mellah dateert uit de 13de eeuw en is vlakbij het paleis van de sultan. De Joden stonden onder de bescherming van de sultan mits betaling uiteraard. De mellah, tot 1912 het Joods ghetto, had een beperkt zelfbestuur met een eigen rechtbank met 3 rabbijnen. Zelfs de rijkste joden moesten een leven lijden met heel veel beperkingen. In het vroegere Fez was het niet toegestaan te rijden of zelfs schoenen te dragen buiten de mellah en ze waren uiterst beperkt in het reizen.
Het straatbeeld is opvallend anders in deze wijk. De gebouwen zijn hoger, smaller en staan dichter op elkaar en zijn open aan de straatkant en hebben een werkplaats op het gelijkvloers.
Er waren hier vroeger 12 synagogen waarvan er nu nog maar 2 overblijven.
Nu zouden er nog maar 15 Joden overblijven in de mellah.
Via deze opvallende straat komen we aan het Paleis van de Sultan (Dar El Makhzen). Het oudste deel van het paleis dateert uit de 13de eeuw. Het is in totaal 80 ha groot maar niet toegankelijk. De huidige koning van Marokko verblijft hier nog altijd als hij in Fez verblijft.
Op de Place des Alouites is de ingang van het koninklijk paleis met de Moorse poort, die altijd gesloten blijft. De bronzen deuren zijn voorzien van bronzen kloppers. Het is er zeer druk en dus moeilijk om er een mooie foto te nemen.
In de mellah bezoeken we daarna de Joodse synagoge Aben Danan die dateert uit de 17de eeuw en in 1999 werd gerestaureerd. Je kan er de Thora zien, vijf heilige boeken in gazellehuid van 52 meter lang. In de kelder zie je het bad (de Mikva) voor rituele reiniging. Vanop het terras heb je een uitzicht op de joodse begraafplaats. Inkom synagoge= 25Dh per persoon.
Daarna bezoeken we de Joodse begraafplaats met allemaal witte graven meer dan 12000. Er zijn er 600 zonder naam van slachtoffers van een tyfusepidemie in 1924. Ook opvallend veel kindergraven.
In een kapel naast de ingang zie je de mausolea van belangrijke rabijnen. Het museum kan je niet bezoeken wegens verbouwingswerken.
We wandelen daarna terug richting onze koets en via de Bab Boujeloud komen we terug in de medina waar we op een terrasje lunchen: eerst een slaatje en van het huis een harira soepje daarna tajine agneau en als dessert sinaasappel, aardbei, banaan en kaneel. Rietje neemt een Casablanca biertje en dat wordt geserveerd met een papiertje errond. Waarschijnlijk heeft het restaurantje geen vergunning om alcohol te schenken.
We hebben weeral 7,5km gewandeld op ons tripje.
We vertrekken vanuit de parking rond 15u. Voor meer dan 24u parkeren betalen we 46 Dirham en dat vlakbij de Medina.
Het is te laat om nog ver te rijden en we gaan terug naar de camping Le Diament Vert. Het is opnieuw super druk en Rietje moet uiterst geconcentreerd blijven om de roekeloze bromfietsers en auto's te vermijden. In het gewone leven hebben Marokkanen alle tijd van de wereld maar achter het stuur kan het niet snel genoeg gaan. We zien vandaag toch 2 ongevallen met brommers.
In de Carrefour vullen we onze etensvoorraad aan met o.m. muesli en yoghurt.
Rond 17u arriveren we op de camping en installeren ons op hetzelfde plaatsje onder de eucaluyptusbomen.
We horen vandaag een gedeelte van de familie Van Heddeghem, nl. Paul en Griet en ook Anne en Eric.
En wie horen en zien we vandaag: ja onze vriend Frank is hier op de camping gearriveerd en heeft met spijt zijn droomplaats verlaten.
Hij laat ons eens proeven van zijn tajine en Rietje serveert een lekker dessertje: mango met platte kaas, suiker en een koekje.
Geschreven door Reizen.met.Rietencis