Dag 36.
We blijven niet langer in Chefchaouen. Gisteren was het niet meer mogelijk om een wasmachine te vullen op de camping maar we hebben geen zin om hier nog een dag te blijven. Het blauwe stadje is weliswaar mooi maar we willen nieuwe avonturen beleven.
Na ons havermout ontbijt vult Rietje ons eigen wasmachientje met vuile was en tijdens het rijden zal dit wel voldoende geschud worden.
Na afrekening van 100 Dirham voor de camping vertrekken we om 10u15 richting Fez. De GPS stuurt ons de verkeerde weg op en we belanden in het stadje waar we ons vastrijden. Na heel wat gemanoeuvreer loodst Rietje ons terug de goede richting uit. Er zijn onmiddellijk behulpzame mannen die willen helpen maar dat is natuurlijk met de bedoeling om een fooi te krijgen. Als ik elk 10 Dirham geef verwachten ze meer maar ik heb ten eerste niet gevraagd om te helpen en ten tweede vind ik 1€ per persoon meer dan voldoende.
Om richting Fez te rijden kiezen we de kortste weg richting Meknes. Deze route hebben we vorig jaar ook al gereden maar de andere weg is veel langer.
In Souk El Ahad stoppen we even om een brood te kopen. Opnieuw een groot traditioneel brood, tafarnout, dat 5 Dirham kost. Benina laat ons weten dat de prijs van de bloem meer dan verdubbeld is tov vorig jaar en dat 5 Dh voor een groot brood de gangbare prijs is.
Ik koop er ook een fles water van 5 liter: kostprijs 12 dh.
De route is minder spectaculair dan gisteren. Een 20tal km voor Ouazzane zien we rechts van ons een grote souk. Rietje wacht in onze koets en ik stap even tot daar om wat groenten en fruit te kopen: sla, bloemkool en appelen en dat alles voor 14,5 dh.
Het is een grote souk waar van alles wordt aangeboden: je kan er kippen kopen die ter plaatse geslacht en volledig gepluimd worden, coiffeurs in een tentje, schapen en geiten enz.
Ik loop er waarschijnlijk als enige Europeaan tussen.
Even verder stoppen we aan een moskee om te lunchen en na een uurtje zetten we onze trip verder.
Onderweg zien we heel veel olijfbomen en ook vele huileries d'olive. In standjes langs de weg wordt er veel olijfolie aangeboden maar allemaal in plastieken flessen. In hoeverre die olijfolie zuiver is weten we natuurlijk niet.
Ondertussen is de buitentemperatuur 24 graden. In Ouazzane tanken we onze koets nog eens vol. Kostprijs hier is 11,76 dh per liter.
We besluiten te stoppen aan Hotel Rif waar je met je camper rond het zwembad kan parkeren. Onze was is ondertussen goed geschud en na wat naspoelen hangt de propere was te drogen aan de wasdraad. Rietje geeft nog extra was af aan de receptie voor de wasmachine.
Als ik Nanouk even uitlaat en met haar op de straat loop, passeert onze vriend Frank met zijn buscamper.
Hij stopt natuurlijk en komt tot op de camping om Rietje te zien maar bij zijn vertrek loopt het mis en raakt hij een ijzeren buis met een kapotte band tot gevolg. Een werkman van het hotel haalt de band eraf en met de hoteltaxi worden Frank en ik naar een garage gebracht voor een nieuwe band. De eerste garage heeft geen juiste band op voorraad maar in een tweede garage wordt Frank geholpen.
De band is redelijk duur, nl 1500 dh, meer dan de kostprijs in België.
Eind goed al goed en 's avonds eten we samen in het restaurant van Hotel Rif.
Geschreven door Reizen.met.Rietencis