Maandag 6 mei 2024.
Na een warme nacht slapen we iets langer tot 8u30. Het is bewolkt en geen zon te zien maar het is nog altijd heel warm, 25,5 graden.
We vertrekken tamelijk laat om 10u50, km 1238. We nemen eerst nog afscheid van onze Nederlandse buren, Nico en Dini. Het zijn ook grote Marokko liefhebbers en ze rijden met een Pilote met Belgische nummerplaat.
We nemen de tolvrije A30 richting Albacete. Na een herinneringsmail naar onze verzekeraar krijgen we een antwoord met de goedkeuring dat onze voorruit mag hersteld worden in Spanje. In Albacete rijden we naar een vestiging van Carglass. Onze voorruit kan evenwel niet worden hersteld omdat het risico te groot is dat onze voorruit verder zou barsten. We kunnen gerust tot in België rijden en daar een nieuwe voorruit laten plaatsen. We sturen alvast een mail naar BronnTechnics, onze dealer, met de vraag een nieuwe voorruit te bestellen bij de Frankia fabriek in Duitsland.
Ondertussen is de temperatuur enorm gedaald zelfs tot 19 graden, wat een verschil met de 32,5 graden van gisteren. Voorbij Albacete nemen we de A31 richting Madrid. Onze honger moet natuurlijk ook worden gestild en we houden om 13u10 halt op een parking bij een benzinestation. We hebben ondertussen al 165 km afgelegd. Om 14u25 zetten we onze trip verder en we rijden tot Mota del Cuervo waar we de eerste windmolens van la Ruta de Don Quichote kunnen bewonderen.
Het dorp Mota del Cuervo is ook bekend als El Balcón de la Mancha omwille van de ligging op een heuvel. Op een heuvel staan 7 windmolens. De exacte datum wanneer de originele molens zijn gebouwd is niet bekend. De huidige molens dateren uit de jaren 60 en 70, behoudens El Zurdo die gebouwd is in 1941. De molens zijn cilindervormig en verdeeld over 3 verdiepingen. Op het gelijkvloers is de stal en via een wenteltrap kom je op de 1ste verdieping en daarna op de bovenverdieping met de machines en de kleine ramen waar de wind naar binnen komt. Je kan 3 molens bezoeken maar we hebben de pech dat het maandag is en de musea dan gesloten zijn. De locatie van de molens is alleszins fantastisch en we wandelen met Nanouk tot aan de molinas.
We staan op een grote parking met uitzicht op de windmolens en krijgen het gezelschap van een andere camper zodat we besluiten hier te overnachten.
Als avondeten maakt Rietje een tortilla de patata con espinacas klaar. Ze voegt er sla en tomaatjes aan toe en het smaakt weeral.
We willen dus la Ruta de Don Quichote volgen. Iedereen kent wel de figuur Don Quichote. Het is een roman van Miguel de Cervantes waarvan het eerste deel verscheen in 1605 en en een tweede deel in 1615. En heel opmerkelijk het boek is na de Bijbel het tweede meeste verkochte boek in de wereld.
Don Quichote is een edelman die te veel ridderromans heeft gelezen en daardoor zijn verstand is kwijtgeraakt. Hij trekt een kartonnen harnas aan en een papieren helm en verlaat zijn dorp in La Mancha met zijn broodmager paard Rocinante. Hij wordt vergezeld door zijn trouwe dienaar, Sancho Panza, die hem steunt in zijn toewijding aan zijn denkbeeldige geliefde Dulcinea.
Don Quichote is een tragisch komische held. Volgens de ene is hij een nobele held, volgens anderen hopeloos belachelijk. Hij aanziet windmolens voor reuzen, mekkerende geiten voor bulderende legers, herbergen voor kastelen enz.
Hij gaat ten strijde tegen alle onrecht en onrechtvaardigheid. Hij stelt goede daden en hoopt zo in de gunst te komen van zijn geliefde. Morgen meer windmolens en herinneringen aan Don Quichote.
Vandaag hebben we 271km afgelegd en in totaal 12652. De temperatuur is hier vandaag toch 23 graden en morgen 25.
En Rietje is tevreden omdat we hier eindelijk terug onze Vlaamse zenders kunnen ontvangen via onze schotel.
Geschreven door Reizen.met.Rietencis