Tazzarine.
Marokko, Camp Serdar, Tazzarine
Ons 150ste reisverslag vandaag. Zijn we echt al zo lang en route?
Vanmorgen vroeg uit de veren. Om 8 uur heb ik afgesproken met Dirk om samen naar de Poste Maroc te rijden in Ouarzazate. Rond 8u20 zijn we aan de post en er staan al een aantal mannen te wachten. We moeten tot 9u wachten omdat tijdens de Ramadan de post slechts om 9u opent. Als er een nieuwe klant arriveert zien we dat die zijn paspoort afgeeft aan een man die tussen de andere klanten neerzit en die blijkbaar alle paspoorten verzamelt. Dirk geeft zijn identiteitskaart ook af aan die man. Om 9 u gaan de deuren open en iedereen loopt naar binnen. De paspoortverzamelaar geeft alle paspoorten af aan de veiligheidsagent aan de ingang. De veiligheidsagent roept de naam af van het eerste paspoort en geeft aan de klant volgnummer 1 en zo verder. Dirk is als 7de aan de beurt maar mag onmiddellijk naar een aparte balie waar we zijn 2 kaarten zien liggen. Na ondertekening van de papieren kunnen we vertrekken. De kaarten van Dirk zijn niet de enige die zijn ingeslikt. We zien er nog minstens 15 visa kaarten liggen.
Aan de uitgang zien we de paspoortverzamelaar eveneens vertrekken. Zijn dagtaak zit er waarschijnlijk op voor vandaag.
Terug op de camping ontbijten we eerst en we vertrekken om 11uur richting Merzouga km 8931. We volgen verder de N9 naar Agdz. We zijn nog steeds in de Atlas en rijden tot op een hoogte van 1557m en een 2de top is 1657m hoog. In Agdz stoppen we even en Rietje koopt er op de souk een mooie halsketting. Om 13u35 rijden we verder na km 8995. Het is lunchtijd en Rietje stopt op een parking om te eten. Het is 34,5 graden en we lunchen samen met Dirk en Lieve in onze koets.
Na ons vertrek om 14u50 km 9004 zien we voor onze neus een woestijnvos de weg oversteken. Spijtig genoeg er geen foto van kunnen nemen. We rijden nu een heel eind door de vallei van de Draa met heel veel palmeries en oude vervallen kasbah’s. De droogte en het gebruik aan water eisen hier ook hun tol. Heel veel palmbomen zijn zo goed als dood. Om 15u45 km 9063 nemen we de R108 richting Nkob.
Onze bestemming vandaag is Tazzarine waar we in de omgeving ervan naar Camping Serdrar rijden. We kennen de camping van vorige jaren en de weg ernaar toe is nog altijd even slecht vooral de laatste 3km.
Dirk en Lieve logeren hier opnieuw in een mooie kamer en we drinken een glaasje vooraleer we om 20 u kunnen eten.
Nanouk krijgt zoals gewoonlijk haar avondeten rond 18u maar begint te kokhalzen en geeft daarna over. Ze blijft zich niet goed voelen en kokhalzen. Ons avondeten in het restaurant is heel lekker: een slaatje als voorgerecht, daarna een heel lekkere tajine met kip en als dessert appelsien met kaneel voor de vrouwen en een fruitsla voor de mannen. Spijtig genoeg kunnen we er niet ten volle van genieten door de problemen met Nanouk. Riet geeft haar wat rescuedruppels. Later op de avond gaat het gelukkig beter met haar.
Geschreven door Reizen.met.Rietencis
Al 3 reacties bij dit reisverslag
Misschien door die slechte weg en de warmte dat haar maag vervelend deed. Och mijn lief tanteke ...jij bent mijn voorbeeld , mijn rots , dus hou je sterk want ja de lekkere keuken bij de familie is er nu eventjes niet meer. Ik kan best begrijpen dat jullie van het lekker eten niet ten volle kon genieten... Ik hoop dat madameke vandaag terug alert de horizon afschuimen kan. Ik leef dit allemaal mee hoor. O Rietje inderdaad mooie ketting die de weg naar uw hals vond. Bij een knappe madame hoort een knap juweel... nietwaar Ciske? Grappig iedereen die aan t tokkelen is op hun tablet of gsm... gelukkig kon er nog vlug een glimlach van af. En nu Dirk terug over zijn 2 kaarten beschikt kan t feest terug beginnen. Have fun
Tsarina 2024-04-10 12:50:19
O wat een droogte zo erg . O Nanuk arme schat hoop dat ze vlug beter word. Misschien ook vermoeiend voor haar. Mooie ketting. Plus in goed gezelschap super.
Benina verstraete 2024-04-10 16:27:23
Hallo aan de vier nomaden. Allé het probleem met de bankkaarten is opgelost. Gelukkig maar. Reizen is altijd avontuurlijk, al zoekt men het soms niet op. Ook is het zo te lezen ook beter geworden met Nanouk. dank zij de druppeltje. Ja dat gebeurt soms als ik mij niet goed voel, dan drink ik ook een druppel. Maar teveel is ook niet goed. Want dan praat men met één dubbele tong. Zoals Ja wie was da nu weer? Riet uw halsband staat u. Gezellig zo tafelen op een verlichte terras.Blijf er van genieten, hou het veilig en gezond. Ook nog eens bedank voor het video gesprek. Tot de volgende. Ingrid & Didier. OF ALL THE BOOKS IN THE WORLD, THE BEST STORIES ARE FOUND BETWEEN THE PAGES OF A PASSPORT.
Didier 2024-04-10 18:59:29
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
