18 maart 2024.
Het is lang onduidelijk wanneer we kunnen vertrekken. Blijkbaar wacht Mohamed nog op de nodige papieren om met ons mee te reizen. Uiteindelijk horen we Hassan en hij suggereert dat we gerust zonder Mohamed kunnen vertrekken. De jongen zal dan met het openbaar vervoer naar Marrakech komen maar dat willen we niet en we blijven dus nog een extra dag bij onze Marokkaanse familie. We vinden dat helemaal niet erg. Het is hier zo fijn bij onze familie dat we probleemloos hier nog enkele weken zouden kunnen verblijven. Ze zijn echt familie voor ons en dat gevoel is wederzijds. De vriendschap en hartelijkheid die we hier ondervinden is met geen woorden te beschrijven en we zullen hun warmte missen.
We beginnen alvast met verder opruimen en herschikken onze garage zodat alles er netjes in kan.
‘s Namiddags wassen we ook de donkere was in het wasmachientje van Riet. Het wassen, spoelen en drogen neemt in het kleine machientje tamelijk veel tijd in beslag maar na enkele uren ligt de was gewassen en droog in onze respectievelijke kleerkast.
Het is hier vandaag opnieuw meer dan 30 graden. Tijdens ons verblijf van 25 dagen hier hebben we geen druppel regen gezien. De palmbomen en de weinige groenten die je hier kan telen snakken naar wat water.
Rietje gaat ook nog even naar de woning van onze familie om een foto te nemen van de schilderij van Mohamed en keert daarna terug met een hele zak groenten en fruit. Izana en Mofida zouden echt alles geven. Ze hebben blijkbaar veel te veel en ze moeten toch vasten tijdens de Ramadan.
We zijn nog druk aan het werk als vanuit de moskee het sein komt voor de gelovigen om te bidden en daarna te eten en te drinken. Het moet toch niet gemakkelijk zijn om te vasten zonder eten en drinken tijdens de Ramadan en dit in een temperatuur van 30 graden en meer.
Als afscheid van onze Nederlandse buren drinken we ook vandaag een aperitiefje en deze keer wordt het een gin tonic. Rietje houdt het bij een alcoholvrij ginger drankje. Het is opnieuw heel gezellig zodat we zelfs niet merken dat Mohamed ons avondeten buiten op tafel heeft gezet. Nanouk slaapt buiten en heeft gelukkig ons eten niet opgegeten. Het is ook erg leuk met onze buren Marga en Ronald en ik vergeet, net zoals gisteren, foto’s te nemen. Spijtig toch!!!!!
Vanavond komt Izana op bezoek om een thee te drinken en afscheid te nemen. Ze vertrekt na een heel dikke knuffel ook voor Nanouk met tranen in haar ogen. We zullen haar missen!!!!!
Mofida blijft ondertussen bij ons en dan is het wachten op Mohamed die blijkbaar veelwerk heeft om zijn rugzak klaar te maken. Het is al 23u30 als hij eindelijk verschijnt. Mofida helpt hem dan om zijn kleren in een kastje te steken. Mooi toch om te zien hoe zij zorg draagt voor haar jonge broer..
We spelen dan echt het laatste spel Qwirkle met Mofida en Mohamed. Echt veel te laat tot na middernacht en dan doet Mofida eerst nog de afwas.
Rond 0u30 lig ik eindelijk in mijn bed, uitgeteld na het tekort aan slaap van de voorbije dagen,
Geschreven door Reizen.met.Rietencis