Erg Ezz Ahar
Marokko, Erg Ezz Ahar
We zijn al aangepast aan het nieuwe uur en we slapen tot 8u30. Rietje zelfs nog wat langer.
Na ons ontbijt en afwas bereiden we ons wat voor om de trip in de woestijn te maken. Ik neem alleen een fleece mee, mijn Marokkaans kleed en sjaal. Rietje gaat een volledige week op stap vermoed ik, als ik zie wat ze allemaal meeneemt.
Mohamed gaat natuurlijk ook mee op onze trip en ja hoor Mofida is er eveneens bij als Hassan ons komt oppikken.
Het vertrek is uiteraard later dan gepland maar dat zijn we ondertussen al gewoon hier in Marokko.
Rietje kan moeilijk stilzitten en heeft tijdens het wachten een stuk van een palmboom aaneengevlecht.
Rond 16u30 vertrekken we dus voor onze trip door de woestijn. Hassan heeft een plaats uitgekozen waar hij al lange tijd niet meer is geweest en we gaan daar dus in het wild kamperen in een tentje.
Het is de bedoeling naar de Erg Ezz Ahar te rijden of ook les Dunes d’Irlandes genoemd. Het verband met Ierland is mij niet erg duidelijk.
De Prada is goed volgepropt met ons vijven en voor Nanouk blijft er nog net een plaatske vrij in de koffer met haar dekentje van Tsarina. Op het dak van de jeep is een rek geplaatst waar ook bagage is op vastgesjord. Het is een mooie route van bijna twee uur vooraleer we de duinen bereiken. Onderweg geen levend wezen te bespeuren op enkele karavanen met dromedarissen na. Bij de eerste karavaan lopen toeristen die een tocht maken en de dromedarissen van de tweede karavaan zijn gepakt en geladen om waarschijnlijk een bivouac te bevoorraden. Hassan volgt een piste waarvan je alleen maar het traject ziet aan de banden sporen in het zand. We worden regelmatig goed dooreengeschud op het allesbehalve vlak parcours. Le désert is immers niet alleen maar zand en duinen. Ook hier in de woestijn is het uiteraard heel dor en praktisch geen begroeiing.
Een eind voor onze bestemming kruisen we een man op een brommerke. Waar rijdt die naartoe?
En dan zijn we eindelijk aan de Erg Ezz Ahar, waar Hassan stopt op een ietwat vlakke plaats midden in de duinen. We beklimmen met Mohamed en Nanouk enkele duinen maar om helemaal tot boven de hoogste duin te wandelen passen we. We willen ook wat voorzichtig zijn met Nanouk. Gemakkelijke uitvlucht! Nanouk voelt zich hier echt in haar element in de duinen. Op de hoogste duin zien we enkele toeristen naar boven klimmen. We zijn hier toch niet alleen op de wereld. Er is hier in de buurt 1 bivak.
Als we terug naar beneden wandelen zijn Hassan en Mofida verdwenen en staan we moederloos en verlaten alleen in de Sahara met een rantsoen water.
Maar even later komen ze terug aangereden met de koffer van de Prada vol hout voor het kampvuur. Later zitten en liggen we gezellig op tapijten aan het vuur terwijl Hassan water opwarmt en daarna de thee bereidt. Kokkin Mofida zet Mohamed en Rietje aan het werk en zij pellen de erwtjes uit hun schelp terwijl Mofida de rest van de groenten voor haar rekening neemt. Ondertussen drinken we thee en eten wat nootjes en koekjes terwijl de kooppot op het vuur pruttelt en Mofida er regelmatig ingrediënten aan toevoegt. We bewonderen de prachtige sterrenhemel en genieten!!!
Het is lang wachten tot het potje klaar is maar het smaakt des te meer. Een stoofpot met allerlei groenten en kip. We hebben zelfs even de tijd om Chloë en ook Tsarina jaloers te maken omdat Hassan even zijn wifi deelt. Met onze Maroc telecom hebben we hier geen verbinding. Hassan stelt zelfs voor om het tapijt van Aladdin te sturen zodat Tsarina naar hier kan vliegen.
Als dessert kunnen we nog fruit eten maar we hebben meer dan genoeg.
Op vraag van Mohamed Amin hebben we ons Qwirkle spel meegebracht en voor het slapengaan spelen we nog een spel tot praktisch middernacht op een tapijt met boven ons de sterrenhemel en dit in complete rust en eenzaamheid alleen op de wereld.
Hassan maakt het zand plat voor de tenten zodat ze kunnen opgezet worden. Als ondergrond een tapijt erin met een dik deken erbovenop. Rietje heeft haar fleece slaapzak mee en ik krijg een dik warm deken. Nanouk die als eerste midden in de tent gaat liggen schuiven we op naar onze voeten.
Een prachtige onvergetelijke dag dankzij Hassan, Mohamed en Mofida.
Een film van onze trip volgt later. Rietje moet die nog monteren.
Het is nu al woensdag maar eindelijk is ons verslag van dag 1 in de woestijn klaar voor verzending.
Geschreven door Reizen.met.Rietencis
Al 11 reacties bij dit reisverslag
Wauw! indrukwekkend! Die rust kunnen wij ons niet voorstellen, denk ik. Weeral een onvergetelijke belevenis met jullie Marokkaanse familie. Knuffels Chris en Jan
Chris 2024-03-13 12:21:01
Welke woorden bestaan hiervoor? T is adembenemend. De foto s zijn amazing awesome.... Nanouk is een speciale ziel. Ze voelt zicht thuis in de grote zandbak met zijn sublieme golven. Ze siert de ruimte terwijl ze alleen op verkenning is en dan volgt ze dapper naar de top. T is een topmadame net als haar liefste ouders van deze wereld die haar dit met overgave en plezier gunnen. Alhoewel ze moet toch even opschuiven zodat er 3 vermoeide gelukkige zielen in het tentje in de woestijn tussen de sterren kunnen wegdromen. Het kampvuur in de stilte en grootsheid van de woestijn. Wie wil dit niet eens meemaken of beter nog wie kan zoiets in zijn leven meemaken ! T is een etentje met miljoenen sterren... Ik geraak niet uitgekeken op de foto s en wat moet dit dan brengen in t echt? Gewoon buitengewoon amazing awesome Hartelijk bedankt dat ik een Tapijt van Hassan aangeboden kreeg en ik even mocht langskomen. T is zalig en weet je ... Nanoukske heeft ons gezien zulle
Tsarina 2024-03-13 12:54:11
Wat een mooie dag. Moest even lachen jullie helemaal alleen in de woestijn. Nanuk word noch een woestijn vos hhh. Prachtig foto's rust en heerlijk eten echt top. Jullie hebben een super familie gevonden. Doe ze een dikke knuffel.
Benina verstraete 2024-03-13 13:09:12
Wat een prachtig geschreven verhaal van een mooi en bijzonder avontuur. En wat een mooie plaatjes. Bedankt
Thuur Smet 2024-03-13 13:47:10
Prachtfoto's, het blijft een belevenis, zo'n verblijf in de woestijn!!!
Isabelle b 2024-03-13 13:57:44
Blij te lezen dat jullie veilig en wel terug in de bewoonde wereld zijn! Het avontuur zal natuurlijk onvergetelijk geweest zijn. Hoe keek ik ernaar uit om de zandduinen te zien in 2020! We hebben ze toen wat langer gezien dan gepland, maar toch missen we ze nu enorm. Maar......... we leven op hoop: het aftellen naar 3 april is begonnen. Onze vliegtuigtickets zijn klaar, onze zetels gereserveerd en hier en daar staat er al iets klaar om in de valies te steken. We wachten ongeduldig. Zopas zijn we een oliestaal van ons campertje gaan wegdoen voor analyse. Het is zoals een bloedstaal waaruit ze gaan opmaken welk onderdeel van de motor afslijt en ijzervijlsel in de olie achterlaat. Hopelijk weten we nog voor ons vertrek het resultaat en of er nog redding mogelijk is voor ons zo geliefd campertje. Ondertussen genieten we van jullie adembenemende foto's.
Dirlie 2024-03-13 14:04:03
Opnieuw weten jullie ons weer mee te laten genieten van deze bijzondere trip….een kunst op zich!! Geweldige foto’s van een prachtige omgeving. Om daar zo onder de sterrenhemel te genieten van een heerlijke maaltijd en kostbare vriendschap, is een groot voorrecht! Hartelijke groeten van ons…Alex en Arda👋
Arda 2024-03-13 16:12:17
Wow 🤩. Zeer mooie foto’s. In het echt zal het nog indrukwekkender zijn vermoed ik. Nanouk is echt wel een fotomodel 🥰
Anne 2024-03-13 16:33:11
Ondertussen weten we al dat Riet een verkoudheid heeft opgelopen na de woestijnrit . Nu is Riet aan de beurt om haar eens te laten verzorgen . Groetjes 🙋♀️😘
Hilde en Dirk 2024-03-13 17:56:06
Hallo daar in de woestijn, terug een prachtige fotoreportage. Dit is een trip met overnachting die zal bij blijven een prachtig geschenk van Hassan, het siert die mens. Wel nog veel zand hé. Pas op niet meenemen, misschien strafbaar. In de fotoreportage is het weer Nanouk die de hoofdrol speelt zo te zien. Die Marokkaanse schotel ziet er inderdaad lekker uit. De moeite wat jullie meemaken. Ik ken een passend liedje die je daar kan zingen. Zand, van Herman van Veen. Riet niet te veel vlechtwerk maken. In bepaalde streken staan de palmbomen dor te wezen en in de streek waar jullie zijn, geen palmtakken meer aan de bomen. Er is daar een toeriste als een gek aan het vlechten met de bladeren van hun palmbomen. Pas op misschien ook strafbaar. Zeg dat het jullie goed gaat en zo te zien is het ook zo. Houden zo tot later Ingrid & Didier. SOMETIMES WE JUST NEED SOME TIME IN A BEAUTIFUL PLACE TO CLEAN OUR HEAD.
Didier 2024-03-13 21:36:26
Er is er hier één keijaloers... en ik zal niet de enige zijn! Wat een prachtige omgeving! Geniet er nog van!
Leen 2024-03-14 09:33:17
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
