Maandag 8 januari.
Rietje is vroeg uit de veren vandaag en als ik rond 8 uur opsta, draait er opnieuw een wasmachine. Deze nacht heeft het gevroren in Ronda. De droogkast werkt vandaag blijkbaar niet goed zodat we de was buiten laten drogen. Vandaag een zonnige dag voorspeld en ideaal voor een bezoek aan Ronda.
Via de Avda de Málaga wandelen we, met Nanouk, tot in de autovrije winkelstraat Carrera Espinel en bereiken na ongeveer 40 minuten stappen het historisch centrum. In het toeristisch bureau haal ik een plannetje zodat we gemakkelijker onze weg vinden naar de bezienswaardigheden.
Als eerste bezoeken we de arena, die dateert uit het jaar 1785. De arena biedt plaats aan 5000 toeschouwers en is daarmee niet de grootste en oudste ter wereld zoals in veel gidsen vermeld. De Rueda, de grote ronde zandcirkel met een diameter van 66 meter is wel de grootste ter wereld. Het is ook de oudste arena die volledig uit steen is gebouwd. Alleen begin september zijn er nog stierengevechten tijdens de Corrida Goyesca, waarbij de stierenvechters traditioneel zijn gekleed zoals in de tijd van Goya.
De arena is eigendom van de Koninklijke Maestranza Caballeria de Ronda, de oudste ridderorde van Spanje waarvan de erfenis teruggaat tot 1485. Oorspronkelijk gebruikten de ridders hun paarden voor militaire doeleinden maar sinds 1785 werden ze gefokt voor paardenshows en stierengevechten. De stoeterij voor het fokken van paarden bestaat sinds 1804.
In het museum zien we uitrustingen voor stierenvechten en een verzameling wapens die door de Maestranza werden gebruikt tijdens de vele oorlogen. En Nanouk mag probleemloos mee, zelfs in het museum.
Blijkbaar zijn de corrida’s altijd al controversieel geweest, maar de beroemde stierenvechter Francisco Romero vond een nieuwe vorm van vechten uit waarbij hij de stier te voet afleidt met zijn hoed en de rode cape. Hij maakte van het stierengevecht kunst met een dans die een perfecte conditie en balans vereist.
Daarna wandelen we naar de Puente Nuevo, het symbool en de ziel van Ronda. De brug is gebouwd tussen 1751 en 1793 over de Ronda de Tajo, een kloof die is uitgegraven door de Rio Guadalevin. Ze is 98 m hoog en 70 meter lang en ze verbindt het oude en nieuwe district van de stad. De oorspronkelijke brug stortte in en daarbij kwamen 50 personen om het leven. Je kan normaal tot beneden in de kloof lopen voor een blijkbaar spectaculair uitzicht, maar spijtig genoeg is het nu niet mogelijk wegens werken aan het pad.
Een andere bezienswaardigheid zijn Los Baños Arabes uit de 13de eeuw. Water werd uit de rivier gehaald via een aquaduct en waterrad. Zoals in de Romeinse thermen werd het water verwarmd maar hier werd alleen de stoom gebruikt. Zoals bij de Romeinen waren er hier ook 3 badzones, warm, koud en lauw. Er was een ontvangstruimte, kleedkamers en een stookketel. Een mooie documentaire van een 10 tal minuten laat ons duidelijk zien hoe de baden functioneerden. In principe zijn honden niet toegelaten, maar voor Nanouk wordt een uitzondering gemaakt.
Ondertussen hebben we grote honger en we lunchen buiten op het terras van Restaurante San Miguel met een prachtig uitzicht op de Puente Nuevo. In het zonnetje is het 15 graden. Rietje eet kabeljauw en ik Sint Jacobsschelpen. We betalen wat meer dan gewoonlijk maar het fantastisch uitzicht wordt natuurlijk mee in rekening gebracht.
Ook een museum mag niet ontbreken en we kiezen voor het Museo Lara. Ook hier is onze tsarina welkom.
Het is een rariteitenkabinet van een rijke ondernemer uit Ronda. We zien er een mooi portret van koningin Isabella en een verzameling erotische pijpen. Ook pistolen van Napoleon, een collectie film- en fotomateriaal uit de 19de eeuw. In de kelder zijn er 2 zalen over de inquisitie en tovenarij en nog veel meer.
De route brengt ons ook nog tot aan de Iglesia de Santa Maria la Mayor en het Ayuntamiento.
We zijn ondertussen moe en moeten nog een heel eind terug wandelen tot aan onze koets.
In totaal hebben we vandaag bijna 13km gewandeld. Zowel Rietje als Nanouk zijn uitgeteld.
Geschreven door Reizen.met.Rietencis