Blijkbaar heeft het Coronavirus toegeslagen want in ons verslag krijgen we Hong Kong als locatie in plaats van Tafraout in Marokko. En ik krijg het maar niet weg.
Het is vandaag souk in Tafraout en onze voorraad groenten en fruit moet dringend aangevuld worden. We hebben dit jaar nog geen grote markt bezocht in Marokko en dit kunnen we vandaag goedmaken. Het is ook interessant omdat de plaatselijke bevolking uit de omliggende dorpen hier ook zijn inkopen komt doen. De vrouwen zijn hier allen in het zwart gekleed en zij dragen als schoeisel babouches, die mooi geborduurd zijn. Aan hun schoeisel kan je ook hun status zien. Als ze versierd zijn met heel fijne motieven is de vrouw gehuwd. Minder fijne motieven betekent dat de vrouw verloofd is en versieringen met kleine pompons betekenen dat de juffrouw vrij is. Toch interessant voor een man: je moet alleen maar naar hun babouches kijken om te weten of de dame in kwestie vrij is, maar voor de rest onthullen de vrouwen niet veel en van sommigen zie je zelfs bijna niets van hun gezicht. Eerst via de winkeltjes gewandeld en Rietje mocht proberen om argannoten te breken. Je moet er met een steen op kloppen en uiteindelijk lukte het haar toch. Jan heeft er wat arganolie gekocht. Wij hebben nog tijd genoeg.
Tafraoute is dus bekend voor de babouches of lederen pantoffels, die hier nog steeds zoals vroeger handmatig worden gemaakt, niets machinaals. De mannen dragen ook babouches zonder borduursel in vele kleuren.
Op de souk wordt er, zoals op alle markten, van alles aangeboden. Ook kippen, kalkoenen, schapen en geiten. We hebben er appelen, appelsienen, peren, bananen, tomaten, wortelen en komkommers en een ananas gekocht. Ook vervaine kruiden voor thee en een ander kruid jujubier of rode dadel, dat goed zou zijn voor alle buik en andere problemen.
Er lopen ook heel wat toeristen op de souk en zo liepen we Piet en Elly tegen het lijf; Hollanders, die we vorig jaar ook ontmoet hebben in Sidi Kaouki. We volgen ook hun website. Even later hoorden we Antwerps spreken en ook bekenden nl. een koppel dat we vorig jaar even hadden gesproken op de camping in El Jadida. Eén van de weinige Belgen, die we vorig jaar in Marokko hebben gezien. Nu beter kennis gemaakt met Eddy en Myriam op een terrasje en afgesproken om mekaar later op de dag terug te ontmoeten. We waren slechts rond 14u45 terug aan onze camper en onze tsaren blij dat we terug waren.
Tijdens onze laat middagmaal kwam de watervrachtwagen aangereden en we hebben onze tank laten vullen. Isabelle en Jan hebben nog een wandeling gemaakt. Voor ons was het relaxen aan de camper met onze tsaren lekker luierend in hun bench.
De volle wc cassette hebben we op de fietsdrager van onze Brompton gebonden en zijn zo naar de losplaats gereden.
We hebben Eddy en Myriam uitgenodigd voor een aperitiefje en daarna lekkere groentenwok gegeten, geprepareerd door Isabelle en Jan.
Het was een mooie gezellige dag en weeral leuke mensen ontmoet.
Geschreven door Reizen.met.Rietencis