Deze morgen om 8u uit de veren want om 9 u zouden we opgehaald worden voor een 2daagse in de woestijn. Om 8u30 werd er brood geleverd aan de motorhome door de zoon van de campingeigenaar. Hij vroeg of alles ok was voor de trip en hij zou ons ophalen rond 9u30 à 10u. Ja Marokkaanse tijd uiteraard. Wij stonden al lang paraat toen de jeep eindelijk arriveerde. Alles ingeladen en op weg voor een nieuw avontuur. Onze tsaren achterin de jeep en het materiaal en beetje bagage naast Cis op de achterbank evenals Mohamed het kleinere broertje van onze gids Hassan. Het jongetje heeft reeds 21 dagen vrij omdat de leraren hier staken voor betere werkomstandigheden en vaste contracten voor tijdelijke leraars. Waar hebben we dat nog gehoord? Wereldwijd verschijnsel ?
Eerst werden er nog wat inkopen gedaan en bij het verlaten van Mhamid waren we onmiddellijk aan het einde van de bewoonde wereld en was het pisterijden in de woestijn. De dromedarissen waar we tot hiertoe tevergeefs naar gezocht hebben, zijn precies hier allemaal verzameld. Eerst passeerden we een karavaan van een tiental zwaar gepakte dromedarissen op weg naar ???
Even verder stonden er een groot aantal op een plaats met nog veel begroeiing waar groenvoer (rucola) werd verzameld voor de dieren. We hebben in totaal toch enkele honderden dromedarissen gezien, waaronder ook enkele kleintjes. Niet veel want voor een goede mariage is er regen nodig en daaraan ontbreekt het hier. Ook enkele karavanen ontmoet die op terugweg waren met dromedarissen met weinig of geen bagage. Onderweg praktisch geen andere toeristen tegengekomen slechts een paar jeeps en zelfs een eenzame dappere fietser.
Rond 14 uur zijn we gestopt aan een berbertent waar we thee hebben gedronken. We kregen er ook dadels bij en een soort karnemelk van geitenmelk. In de tent woonde een berberfamilie man en vrouw met hun kippen, geitjes en hun ezel. Onze eindbestemming, het bivak aan de Chigaga duinen was nog een 8tal km verder. Nanouk en Nimrod hebben ook even los gelopen in de woestijn en zij vinden het hier leuk vooral ook aan het bivak waar we de volledige ruimte voor ons alleen hebben, want wij zijn er de enige gasten. Onze tsaren lopen hier gewoon vrij rond. Spijtig genoeg was er een beetje te veel wind en hebben we binnen gegeten en wat voor een maaltijd : een uitgebreide salade met vis en een schotel met rijst en allerlei groenten en daarna nog een bord fruit.
Daarna was het tijd voor een dromedarisritje. Cis is met de honden aan de lijn te voet meegelopen omdat de dromedarissen zouden durven uithalen naar onze tsaren als ze te dicht bij hun achterpoten zouden lopen. Spijtig genoeg begon het ook te regenen zodat het ritje werd ingekort. Cis heeft nog een kort minitripje gedaan met een dromedaris. We zijn met de jeep ook nog naar hoge duinen gereden maar omdat het bleef regenen alleen maar voor een foto uitgestapt en aan een ander bivak ook nog thee gedronken. Vlakbij het bivak hier is er ook een luxe bivak uitgerust met luxe tenten met eigen badkamer. Het prijskaartje is geen spek voor onze bek en voor ons is dergelijke luxe niet nodig.
Je kan de trip tot aan de Chigaga duinen ook met een dromedaris afleggen ofwel helemaal te voet ofwel gedeeltelijk op de rug van een dromedaris. Ze leggen ongeveer 20 km per dag af zodat het drie dagen duurt voor je op bestemming bent en dan moet je nog terugkeren ook. Misschien eens te overwegen voor het ultieme woestijngevoel maar dan zullen zowel de tsaren alswijzelf onze conditie moeten opbouwen.
Het avondeten was ook uitgebreid met eerst soep, daarna groententagine en een dessertje.
Daarna kregen we nog een privé concert met slagwerk en zang en nu om 21u30 zijn de kok, muzikanten en gids naar het andere bivak en zitten we hier moederloos alleen in de woestijn. Alleen spijtig dat het ondertussen pijpenstelen regent. Geen weer om buiten te komen. Hassan is nog even komen kijken of alles in orde was en om te zeggen dat hij met zijn broertje ook hier in een tent kwamen slapen.
Het was tot hiertoe een heel leuke ervaring. Alleen spijtig van de regen. Bij droog weer werd er buiten nog een vuur gemaakt waar je kan gaan rond zitten.
In onze tent staat er een dubbel bed en twee enkelbedden. Nimrod is direct in het tweepersoonsbed gesprongen en de meisjes slapen allebei in een enkelbed. Voor Cis blijft er geen andere keuze over dan het dubbelbed.
Gelukkig zijn er voldoende dekens voorhanden, zodat we ons kunnen verwarmen. In onze tent is er eveneens verlichting. Zonnepanelen zorgen voor de nodige elektriciteit.
Onvergetelijk avontuur .
Geschreven door Reizen.met.Rietencis