We werden vroeg wakker en terwijl Mabel nog even in bed bleef liggen, wilde ik bij hetzelfde zaakje als gisteren alvast een bak koffie pakken. Ik wilde twee huurprijzen van mijn portefeuille verhogen en moest wat tabellen bijwerken. Helaas was het zaakje dicht, maar ik vond al snel een ander leuk zaakje waar het voor zo vroeg als het was al best druk was. Het zat vol met Albanese van middelbare- en oudere leeftijd. Ze dronken allemaal espresso. Er werd geen eten geserveerd, maar ik wilde toch met Mabel samen ontbijten dus dit was prima. Mabel gebruikte mijn locatie op whatsapp om mij niet veel later te vinden en na afgerekend te hebben zochten we naar een leuke ontbijt tent. TripAdvisor schoot te hulp en we vonden al heel snel een leuk zaakje. Hier aten we een heerlijk ontbijt en de eigenaar leidde mij rond door zijn zaak. Hij liet alles zien. Dat schaamteloze trots zijn zie ik meer hier in Albanië en daar geniet ik van.

Eenmaal weer terug bij de kamer haalden we de koffers op en liepen we naar de auto. We stonden op een parkeerplaatsje waar we nog 1500 moesten afrekenen. Er was hier echter niemand te bekennen, maar we vonden een briefje dat op de auto was geplakt waarop stond of we de 1500 svp in de koelkast konden doen die daar buiten in de hoek van de parkeerplaats stond. Terwijl we dit deden kwam er een grote Albanees aan die ons bezig zag en hard lachte. Hij was verantwoordelijk voor het briefje en bedankte ons dat we dit zo netjes opvolgden. Hij wilde het geld aannemen, maar ik stond erop dat ik het in de koelkast deed. Wederom kwam de man niet bij van het lachen en ook zijn vrouw vond ons erg grappig. We stapten in de auto en reden richten Bunk’Art.

Bunk’Art (1) is wat mij betreft echt een must visit als je hier in Tirana bent. Je moet er een klein stukje voor rijden, maar dit ik zeker de moeite waard. Bunk’Art is de naam die ze hebben gegeven aan de oude bunker die diep in de bergen is uitgehakt en als veilig dorp voor de communistische elite moest gelden wanneer er een nucleaire oorlog zou uitbreken. We liepen nu dus in de bergen en zagen de ingang van Bunk’Art wat verscholen zat. Dikke betonnen muren volgde elkaar op en scheidde deze mogelijke wereld van de wereld daarbuiten. We kwamen eerst in een “decontamination” kamer waar men dus werd gereinigd van de giftige nucleaire stoffen alvorens ze verder naar binnen konden. Wederom zagen we dikke betonen muren met dikke betonnen deuren via waar we in eenwaar betonnen afgesloten dorp kwamen. Zonder ramen, maar met systemen voor de toevoer van frisse lucht. Met luxe verblijven voor Enver Hoxha en zijn meest belangrijke ministers. De bunker was echt gigantisch en bestond uit verschillende gangen en vijf verdiepingen. Er was een supermarkt aanwezig, kapper, ziekenhuis, grote opslagplaatsen, vele slaapkamers, kamers vol apparatuur en nog veel meer wat nodig is om het jaren vol te houden. Wat een top bezienswaardigheid! Zeer indrukwekkend. Ook waren vele kamers gevuld met informatie, fotos en andere attributen die ons meer uitleg gaven over deze immense bunker en de geschiedenis uit deze periode. Eenmaal buiten reden we weer naar onze volgende bestemming.

We waren onderweg naar Skhoder. Dit is een stad dat tegen de grens van Montenegro aan ligt en bekend staat om haar natuurreservaat genaamd Shkoder Lake. Dit reservaat delen zij met Montenegro en is beroemd vanwege de vele vogels die hier leven, paren en broeden. Er zijn hier flamingo’s, pelikanen verschillende arenden en nog veel meer. Dit gaan we zien, maar nog niet vandaag. We reden Schkoder binnen en we parkeerden de auto, maar zagen als snel dat vele auto beboet waren dus ik vroeg aan wat Albanezen wat de parkeerregels zijn in dit land en het kwam erop neer dat je enkel moest parkeren aan de stoepranden waar een witte lijn bij staat. Vele auto’s stonden overal geparkeerd, maar hebben dus ook het risico beboet te worden. Ik verplaatste de auto en vond met wat geluk een plek met een witte lijn. Hierna liepen we naar het hotel wat weer goed was uitgekozen. Wat een top plek! Midden in het knusse hoofdstraatje van Shkoder waar geen auto’s mogen komen en de hele straat vol staat met terrasjes. De pandjes aan weerszijden zijn mooi en authentiek, daarnaast zijn ze in goede staat en voorzien van vele versieringen en/of bloemen.

Eenmaal geïnstalleerd in het hotel gingen we eerst naar het kasteel van Shkoder. Dit kasteel komt uit de 4de eeuw voor christus en overschatte hiermee mijn verwachtingen, wederom. De Venetianen hebben hier namelijk ook gezeten en hielden ontzettend van kastelen dus ik dacht dat zij dit hadden gebouwd, maar ze hebben het enkel opgeknapt en benut want dit kasteel stond hier al eeuwen toen ze arriveerden. We vonden het kasteel verder wat tegenvallen al hebben we het altijd leuk hoor. Wat we wel erg leuk vonden waren de vele schildpadden die we hier zagen. Van groot tot klein liepen deze landschildpadden hier rond en ze moesten hier dus ook nesten hebben.

Eenmaal weer terug in het authentieke Shkoder-centrum pakte we de auto om bij een plaatsje naast Shkoder wat drankjes te drinken. We waren niet laat weer in ons hotelletje om lekker te gaan slapen. Morgen moeten we vroeg op dus welterusten!!😘

Geschreven door Jantjemadesreisverhalen