Vandaag breekt er weer een dag aan waarbij Jeffrey en ik een nieuwe plek zullen bezoeken, maar alvorens we hier geraken hebben we een aardige reisdag voor de kiezen. We gaan naar Eilat, wat in het uiterste zuiden van Israël ligt. Dit is zo’n 5 uurtjes rijden vanuit Jeruzalem, maar we zullen een tussenstop maken bij de Dode Zee!

Terwijl de reis begon hadden Jeffrey en ik het wederom over de Israëlische vlaggen die je hier echt overal ziet, en als ik zeg overal, dan meen ik ook echt; overal. De Israëlische vlag hangt hier als slingers door de straten in de centra, ze hangen hier aan alle lantaarnpalen aan iedere weg, ze zijn in het zand gestoken op plekken die je je niet kan bedenken en automobilisten hebben ze in houdertjes aan hun autoramen bevestigt. Dit laatste wilde wij ook en net voordat we Jeruzalem uit reden zagen we een mannetje die dingen verkopen bij het stoplicht. Het werd al groen dus ik moest snel handel drijven, maar benutte dat in mijn voordeel en we kochten drie vlaggetjes. Vooral Jeffrey was mega blij!!! We monteerde de vlaggetje en zette onze reis voort.

Jeffrey was zo trots als een Pauw de hele rit lang. Toch was het niet zo’n opvallend gezicht hoor die vlaggetjes want hier in Israël rijdt minimaal de helft van de automobilisten wel met die dingen op zijn auto, maar toch begonnen we steeds meer uit te mode te raken. Ik zei op een gegeven moment ook tegen Jeffrey dat we wat boze gezichten onze kant op kregen, maar we reden toch gewoon lekker verder. Na al een tijdje door de Sahara te hebben gereden zagen we de Dode Zee op komen doemen en parkeerde we de auto bij een gedeelte waar er horeca was gerealiseerd, naast het zoute water. Wat was dit bezoek een bijzondere ervaring zeg, echt vet! Het is zoals men zegt; je drijft echt met je gehele lichaam! Je wordt als het ware omhoog gestuwd. Er was hier geen leven te bekennen nergens om ons heen, noch niet onder- alsook bovenwater. Jeffrey zei dat je dood zou gaan als je het water in je mond of ogen zou krijgen, nou dat tegendeel wilde ik wel even bewijzen natuurlijk en dood ga je er niet van maar het is me toch een partijtje smerig, en prikken doet het ook! 🤣 We childe wat na in de lekkere zon en ik smeerde me in met de modder van de Dode Zee, waarvan wordt gezegd dat deze goed voor je huid is.

We besloten bij het barretje (het laagst gelegen barretje van de wereld want de Dode Zee is de laagste plek van de gehele aarde) een lunch te nemen en terwijl we genoten van ons eten zei ik tegen Jeffrey dat we volgens mij niet meer in Israël zijn aangezien ik zoveel Arabisch om me heen hoor. Ik vervolgde met; ”volgens mij zijn we in Jordanië”. We waren benieuwd en zochten het op met Maps en wat bleek?: We zaten achterin Palestina!!!!! “Neee”, riep Jeffrey!!!! “Die vlaggetjes zitten nog op de auto!! Jan, rennen!!”. (Jeffrey kan niet rennen) Dus ik vloog weg en rende met 40 graden hitte, richting de auto die we gelukkig wat achteraf hadden geparkeerd en trof deze in goede staat aan! 🍀 Ik deed snel de vlaggetjes de auto in en terwijl ik terug liep zag ik een buschauffeur in een liggen scheur van het lachen. Die man begreep ons dilemma wel. Gelukkig niets aan de hand en in deze temperatuur zal mijn burger nog wel warm zijn. We moesten aardig lachen van de situatie zeker omdat Jeffrey altijd heeft gezworen als Jood nooit een stap in Palestina te zetten 😂! Nu begrepen we ook de boze gezichten die we hadden gehad toen we trots rond redden met onze vlaggetjes. We waren daarnaast ook een grote muur en wachttorens doorgereden alleen waren deze heel anders (minder indrukwekkend) dan degene die ik op de Westelijke Jordaanoever had gezien dus we dachten eigenlijk dat ze ter bescherming van Jeruzalem waren, maar het waren grensmuren. Hoe stom! Onze gedachten dat we in Jordanië waren was trouwens zo gek nog niet want dat scheelde 60 meter met waar we waren.

De reis werd vervolgd en hij was prachtig. We reden de gehele Dode Zee aan onze linkerzijde voorbij. We zagen wilde dromedarissen rechts van ons door de Sahara denderen terwijl we links de Dode Zee hadden met grote zoutvlaktes en ik kon het niet laten om een bak zout vol te scheppen voor thuis. Toen we wat doorreden kon ik het niet laten met mijn wiel door wat verwaaid zout te rijden, maar dit was veel meer zout dan ik had verwacht en we zakte er bijna in weg. gelukkig kreeg ik ons eruit, maar de hele linkerzijde van de auto was besmeurd met zoute modder. Jeffrey kwam niet meer bij van het lachen! Aan het begin van de avond kwamen we aan op onze bestemming. We waren in Eilat en deze stad zal de komende dagen onze uitvalsbasis zijn!

We hadden een relaxt hotel geboekt dichtbij (2 min lopen) zee, maar het lag ook ideaal aan de grote weg. Hier was ik blij mee wat het is vanaf hier zon 10 min naar de duikschool die wat verderop gelegen was. Dit duiken was voor mij de hoofdreden dat we in Eilat waren en Jeffrey, die vindt het echt allemaal best. We checkten in en ik wilde nog snel kennismaken bij de duikschool, Jeffrey wilde graag mee. Ik kwam net op tijd aan want ze waren net aan het sluiten, maar ik had nog de mogelijkheid om zowel de eigenaar als mijn instructeur te leren kennen wat ik altijd fijn vind. De komende dagen zal ik hier bij Palma Diving mijn best doen vier specialities te behalen, namelijk: Basic Wreck Diver, (kennis over wrakken, hun ontstaan, hun nut etc), Advanced Wreck Diver (kennis hoe een wrak te penetreren (jargon voor een wrak binnen gaan), de risico’s en gecertificeerd te zijn deze te penetreren want dit mag anders niet), Sidemount Diver (kennis en gecertificeerd te zijn je tank op een andere plek dan op je rug te mogen dragen alsook gecertificeerd te zijn meer dan een tank te mogen dragen tot ongelimiteerd) en Nitrox Diver (kennis en gecertificeerd te zijn om te duiken met een nitrox tank. Nitrox staat voor lucht met meer dan 21% zuurstof, bij het duiken met nitrox betreft het meestal tussen de 32 en 36% zuurstof). Mijn instructeur Daniel vertelde me dat we morgen zullen starten met Basic Wreckdiving. ❤️

Eenmaal terug in het hotel fristen we ons op om een feestje te gaan vieren want vanavond wordt het 75 jarig bestaan van Israël gevierd! We liepen het centrum van Eilat in en het was echt mega gezellig. Mensen vieren feest en overal zag je de Israëlische vlag. Mensen hadden petjes op met het de herkenbare davidster ✡️. De davidster zag je ook terug op kleding, opblaasbare knuppels, ballonnen, noem maar op! Hetgeen ook het meest bijzonder vond was de hoeveelheid moslims die ik hier tevens zag lopen en feestvieren. Sommigen liepen zelfs met de Israëlische uittingen rond en waren ook trots en gelukkig. Ik vroeg hoe dit zat en de vrouw aan wie ik dit vroeg antwoordde dat voor haar Israël veel heeft gebracht. Ze werkt en woont nu al heel wat jaren (rond de 20) in dit land en het heeft haar welvaart gebracht. Ik moest aan Nietzsche denken; er bestaat geen waarheid, enkel een persoonlijke enkelvoudige waarheid.

Jeffrey en ik deelden een plateau vol met vlees en gingen niet te laat slapen. Het was weer een actieve dag geweest. Welterusten!😘

Geschreven door Jantjemadesreisverhalen