Ik had gisteren met de receptie afgesproken dat er een taxi om ... zou klaarstaan. Ik liep mijn kamer uit en at een ontbijtje. Ik nestelde een Engels ontbijt maar hier had ik al snel spijt van. Ik at iedere ochtend top omdat ik plaatselijk eten bestelde en dat kan je maar beter blijven doen, leerde ik. Toen ik alles had ingepakt liet ik de benodigde documenten voor mijn vlucht printen bij de receptie. Ook liet ik hier de stukken printen die ik van Bas Hessels had ontvangen betreffende tips over Vietnam. Ik werd bij het vliegveld, dat 30 min rijden was, afgezet en ik checkte in. Mijn visum stukken had ik in alle haast de afgelopen dagen proberen te regelen maar waren nog niet binnen dus ik maakte me wat zorgen. Ik wist wel dat ik opnieuw moest inchecken bij mijn overstap in Kuala Lumpur dus ik verwachte dat als er om mijn visum-aanvraag gevraagd zou worden, dat in Maleisië zou gebeuren.👍🏻
Er werd in Indonesië inderdaad om niets gevraagd en voor ik het wist zat ik in het vliegtuig onderweg naar Maleisië. Het weer was prachtig en er was bijna geen bewolking. Hierdoor kom ik toen we net de lucht in gingen door het vliegtuig raampje heel mooi de Gili eilanden zien liggen. Het was een prachtig uitzicht en ik herkende het grote eiland waar ik zelf een aantal dagen ben geweest. Ik was sowieso onder de indruk door het aantal eilanden die ik vanuit het vliegtuig onder mij zag. Ik had reeds aangegeven dat Indonesië bestaat uit waanzinnig veel eilanden en nu kon ik dat zelf ook goed van bovenaf zien.👌🏻 Tijdens vertrek stond ik stil bij het feit dat ik een prachtig land ga verlaten.
Indonesië; het land van de ongelofelijke natuur dat zich in prachtige uiterste laat zien. Het land waar mensen aan de kant van de snelweg picknicken en midden op de weg op de grond zitten zonder dat iemand vreemd opkijkt. Het land waar drie man en een geit op de scooter passen en hele verhuizingen met dit vervoersmiddelen wordt gedaan. Het land van waanzinnige vriendelijkheid en bescheidenheid. Een land dat mij echt super veel heeft gebracht en waar ik waanzinnig van heb genoten. Ik kom sowieso nog eens terug!😍
Ik kwam na anderhalf uur vliegen aan in Maleisië. Vanwege dat ik hier een overstap van 3.5 uur had en het al laat was at ik hier mijn avondeten. Ik liet bij een toeristendesk mijn visum stukken uitprinten, vulde deze in en voorzag ik van een pasfoto die ik nog had van toen ik in Thailand mijn visum liet verlengen. Er werd hier bij het inchecken niet om deze stukken gevraagd maar dit gebeurde wel bij aankomst in Vietnam. Ik moest 25 dollar betalen om het land in te mogen nadat ik mijn papieren had laten zien en waren goedgekeurd.
Ik nam een taxi richting het centrum van Ho Chi Minh City en het eerste dat mij opviel was dat er hier aan de rechterkant gereden werd. Dit had ik al eventjes niet gezien. Toen ik uitstapte werd mij nadrukkelijk geadviseerd om niet met de telefoon in de hand te lopen. Als ik dat zou doen zou de telefoon zo uit mijn hand worden gestolen door iemand op een scooter en dit gebeurd regelmatig. Ik moest nog wel een stukje lopen want mijn hostel zat in een doolhof van steegjes die je hier in Ho Chi Minh City heel veel ziet. Tussen de grote blokken heb je veel steegjes die hun eigen naam hebben en als een warboel door de grote blokken heen bewegen. Ik moest dus af en toe mijn mobiel gebruiken om te kijken hoe ik moest lopen maar wanneer ik deze uit mijn zak haalde ging ik ergens in een hoekje van een gebouw staan. Je zag dit meer mensen doen, zelfs de locals dus telefoondiefstal zal inderdaad wel een probleem zijn hier.😒
Ik kwam aan bij ‘Saigon Smile’ hostel en ik checkte in. Ik kreeg een prettige kamer en ik ging direct naar bed. Ik heb hier vanaf morgen maar anderhalve dag en die moet ik goed gaan benutten aangezien ik een motor of scooter wil gaan kopen en Ho Chi Minh goed wil verkennen. Welterusten!😘

Geschreven door Jantjemadesreisverhalen