De laatste Phi Phi dag brak aan en Valerie en ik deden in de ochtend rustig aan. We gingen ergens wat lunchen en bespraken de planning van vandaag. We hadden het plan om een LongTail bootje te huren met kapitein. LongTail boten zijn typerend voor PhiPhi. De naam is gebaseerd op de propellor die aan een lange staaf vast zit en de boot doet laten varen. Varen met zo een boot leek ons erg gaaf en we zouden dan wat snorkelen, aan het strand liggen en de zonsondergang willen zien die hier als adembenemend wordt omschreven.👍🏻 We aten onze lunch op, vulde een tas en spraken een man aan. Him was in Phi Phi geboren, is fotografie gaan studeren maar kwam al snel terug omdat hij hard werken niets vond (letterlijk zijn eigen woorden). Hij heeft liever een makkelijk leven in de omgeving van prachtige natuur. Him was een super fijne en meedenkende kapitein en hij vond ons plan top. We kwamen financieel overeen en stapte aan boord.
Het varen in een LongTail boot was erg leuk en veel meer romantisch dan een speedboot of andere kajuit. De LongTail bootjes zijn geheel van hout en allemaal feestelijk versierd met bloemen en slingers. Ik ging zwemen met haaien terwijl Valerie op de punt van het bootje ging zonnen. Valerie en ik gingen goed samen. We wilde eigenlijk telkens dezelfde dingen en kunnen het goed vinden. Ze vond het leuk om mijn verslagen te lezen en we hadden goede gesprekken. Tijdens het varen luisterde we naar klassieke muziek die ze erg kon waarderen want ze speelde zelf ook een instrument (trompet). Na het snorkelen lagen we wat op een strandje waarna langzaam de avond aanbrak. Him gaf aan dat we moesten vertrekken om de mooiste zonsondergang te kunnen zien. We vaarde naar een plek en de fotograaf in Him, kwam naar boven.😁📸 Hij was erg bezig met waar we het beste konden liggen en maakte de mooiste foto’s. Hij vertelde ons welke houding we moesten aannemen en keek naar het licht. Him was gewoon een topper!
Al dobberend in de LongTail boot keken we naar de zonsondergang. Het was een magisch en betoverend schouwspel. De zon verdween langzaam in de zee en dit maakte erg veel indruk. Him vertelde dat we geluk hadden met de avond. De lucht was onbewolkt en de paar kleine wolkjes die wel aanwezig waren ondersteunde de kleuren die het decor versierde. Terwijl we naar "The Beatles" luisterde keken we al zwijgend naar het ondergaan van de zon en ik kon er geen genoeg van krijgen.
Toen de zon onder was zagen we dat andere LongTail bootjes al richting de haven vaarde maar Him deed nog niets. Hij zei dat deze schippers niet het oog van de fotograaf hebben en hij had gelijk. Na 15 minuutjes kleurde op de plek waar de zon was ondergegaan de hemel nog meer op en de contradictie tussen deze felle kleuren en de rest van de donkerblauwe omgeving was erg bijzonder. Als er een hemelpoort zou bestaan dan is hij hier want nog nooit heb ik een meer brekend schouwspel in de lucht gezien.👼
Terwijl we terug vaarde waren we er nog stil van. We bedankte Him en het verschil tussen zijn werkelijke bedrag en hetgeen ik onderhandeld had, gaf ik hem alsnog. Wat hadden wij het toch getroffen met deze baas en hij wenste ons een prachtig leven toe.
Valerie en ik friste ons op want voor ons was de avond nog niet gedaan. We gingen cocktails drinken met vier op een rij in een tentje met live muziek en we hadden een gezellige avond. Vandaag zal ik nooit meer vergeten. Welterusten.😘

Geschreven door Jantjemadesreisverhalen