Stranddag numero duo stond vandaag op de planning. We sliepen, voor ons doen, lekker uit, pakten alvast onze strandspullen en besloten aan de overkant bij de taveerne te ontbijten. Er was geen ruime keuze, en de dingen die me lekker leken bleken ze niet in huis te hebben, dus we besloten om samen een "special omelet", een toast (tosti) en een home made cake te delen.🍳
De homemade cake dreef in een soort suikersiroop, de toast was wat smakeloos, maar de omelet was echt super lekker! Heel special was deze niet, maar in ieder geval goed gelukt! Jan had nog (een paar koppen) koffie besteld en hierna gingen we op naar het strand!
We kozen voor een gemakkelijk, breed en vooral goed bereikbaar zandstrand vlak bij ons appartementje. Het tegenovergestelde dus van onze tocht naar het strand van gisteren 😉We kozen een plek uit op een aantal bedjes, bij wat mooie rotsen op een rustig maar gezellig plekje. Het personeel van deze strandbedjes was echt super vriendelijke en met name de gastvrouw had erg leuke humor. We lagen lekker te lezen en kletsten over allerlei dingen en Jan die was als een kind zo blij door alle golven aan het springen. Zo zie je maar dat hij een stuk blijer wordt van een wilde zee met hoge golven, dan lekker rustig dobberen in kalmer water.
Jan wilde graag wat rotsen beklimmen en aangezien ik gek ben op krabbetjes en andere beestjes proberen te spotten ging ik mee. Ik heb mijn fantastische 8 euro waterschoenen aangedaan, die ik heb gescoord in Epidaurus en hop daar gingen we.
Het uitzicht over het strand en de zee was erg mooi we liepen verder een soort golfbreker op. Helaas was er geen krabbetje te spotten.
Jan liep naar de punt van de golfbreker, wat ik knap vond op z'n flip flops en ik volgde een paar meter erachter. Heerlijk rustgevend, de golven die tegen de rotsen kletsten en het geluid van de wind. Maar het einde van de rust was in zicht….
Uit het niets kwam er een gigantische golf aan! En ik werd zo van die rots gegooid! Jan kon zich nog net met zijn vingertoppen vasthouden, maar ik was binnen enkele seconden van de golfbreker gegooid. Ik tuimelde onder water. Gelukkig zat mijn zonnebril vast in mn haar, want anders was ik deze 100% kwijt geweest! Jan zei dat hij alleen nog mn haar kon zien, maar ik verder helemaal opgeslokt was door de golf.
Naar adem happend kwam ik weer boven en zag ik een geschokte Jan nog op zijn hurken op de golfbreker zitten.
Ik had gelukkig op wat beurze plekken, pijnlijke billen en schaafplekken na niets ernstigs. Wat een mazzel!
En waar is trouwens de knappe afgetrainde strand wacht als je hem nodig hebt…. ;). Haha nee, ik had mijn eigen super lieve baywatch bij me die me goed verzorgde en bij de strand wacht betadine en pleisters regelde.
Al uitrustend op de strandbedjes, met een lekkere cocktail in de hand, zaten Jan en ik later te grappen dat de Griekse God Poseidon het waarschijnlijk op me had voorzien, want verschillende personen hebben later die dag op dezelfde plek gestaan, maar geen enkele golf was nog zo hoog als die mij eraf gooide.
We genoten verder van de heerlijke rustige dag. Ik ging verder met mijn boek Jan pleegde wat zakelijke telefoontjes en verdiepte zich verder in de dakkapellen branche. Verder bespraken we leuke verhalen en mythen uit Jans boek Mythos en kwam ik het echte verhaal van Cupido te weten. Na deze lekker lome dag reden we terug naar het appartement. We fristen ons op en Jan ging alvast naar de taveerne aan de overkant. Toen ik een half uurtje later ook naar de Taveerne liep kon ik Jan eerst niet vinden. Ik zocht en tafel voor twee personen waar Jan waarschijnlijk een boek zat te lezen, maar ik zag toen ik al halverwege het terras was dat Jan bij twee andere mensen aan tafel zat! Dit bleken twee zeer aardige Engelsen van in de 70 te zijn, met wie we gezellig kletsen over koningin Elizabeth, de brexit, Britse muziek en allerlei andere onderwerpen. De dame Vivian, was erg gepassioneerd over allerlei zaken en vertelde bijvoorbeeld "that she absolutely loooooved Amsterdam and the canals". Wij vertelden natuurlijk dat Utrecht nog veel mooiere kanalen heeft, inclusief werfkelders en dat dat dan zeker haar volgende Nederlandse bestemming moest zijn! Nadat de Engelsen vetrokken richting hun hotel, speelden wij nog wat potjes kaart. Vervolgens zijn we lekker gaan slapen. Morgen gaan we naar Chania! Slaap lekker!😴

Geschreven door Jantjemadesreisverhalen