Gisteren hebben we een hele mooie en bijzondere avond gehad in een fantastisch hotpot restaurant, dus vanochtend namen we onze tijd en begonnen de dag heerlijk rustig. Jan en ik hebben beiden ontzettend uitgekeken naar vandaag, want we gaan namelijk naar het Giant Panda Breeding Research Centre! 🐼 Nadat we fris en fruitig waren opgestaan besloten we ergens in de buurt te ontbijten en daarna met de taxi richting de panda’s te gaan. Jan moest voor we naar buiten liepen opeens wel heel nodig naar de wc. Wat daarbinnen gebeurde ga ik hier niet omschrijven, maar het was niet goed😅 💩.Toen we buiten liepen besefte ik me dat ik mijn lenzen nog niet in had. Binnen merk ik dat bijna nooit, maar toen ik buiten liep merkte ik dat ik het einde van de straat niet scherp kon krijgen. Dat kon natuurlijk niet, want als we dan eindelijk naar het onderzoekscentrum zouden gaan, wilde ik de panda’s wel daadwerkelijk kunnen zien! Ik liep snel terug naar het hostel om mijn lenzen in te doen en Jan wachtte op een bankje om weer een paar zinnen van zijn reisverslag te kunnen typen. In het hostel zag ik de vriendelijke Chinese man die in Londen woont en ons gisteren heeft uitgelegd welke plekken in Chengdu de moeite waard waren om te bezoeken. Ookal was deze man super vriendelijk en hulpvaardig, hij was ook heel breedsprakig en hield hij niet snel op met praten. Ik wilde Jan niet lang laten wachten en wilde ons ontbijtje scoren, dus liep snel om via een andere route naar de kamer en wist de vriendelijke Chinese man te ontlopen. Nadat ik m’n lezen had ingedaan liep ik terug naar Jan, maar liep ik bij de uitgang recht tegen de Chinese man aan die ook naar buiten ging! Nadat ik voor m’n gevoel wel 100 vragen had beantwoord, riep ik dat ik haast had en snelwandelende🏃🏻‍♀️ ik richting Jan. Maar Jan was er niet dus belde ik hem. Wat bleek? Jan was nergens te bekennen en zat kennelijk weer op het toilet in het hostel, dus we zijn elkaar misgelopen! Ik moest dus weer terug en dus ook weer langs de Chinese man! Ik keek maar gewoon star naar voren tot ik Jan trof en we samen snel verder liepen. We kwamen gelukkig vlot bij een soort bakkertje waar we koffie dronken en wat Chinese broodjes aten voordat we verder gingen naar de panda’s!

Toen we aankwamen bij het Giant Panda Breeding Research Centre was het eerste wat ons opviel de grote massa Chinezen die foto’s maakten voor de ingang📸. Nadat wij natuurlijk ook even op de foto waren geweest liepen we naar binnen. We kwamen terecht bij een soort museum wat de geschiedenis van het onderzoekscentrum beschreef en veel informatie gaf over de panda’s. We leerden dat Chengdu niet alleen het onderzoekscentrum voor panda’s huisvest, maar ook het gebied is waar de panda’s in het wild hebben geleefd (en misschien dat een enkeling er nog in het wild zal leven). Ook leerden we dat de panda met uitsterven is bedreigd vanwege drie redenen: panda’s zijn zeer gevoelig voor parasieten en ziektes, ze zijn zeeeer kieskeurig in het kiezen van een partner waarmee ze willen paren en als ze paren zijn hun geslachtsorganen qua grootte slecht op elkaar afgestemd, waardoor zwangerschap zelden lukt. Wij begrepen dus wel waarom er een breeding centre nodig was. We liepen verder door het park en ontdekten dat het echt gigantisch groot was. Er vindt onderzoek plaats, worden jongen geboren, panda’s die gered zijn uit gevangenschap worden er ondergebracht en er is ruimte voor zeer ruime buitenverblijven (halve natuurparken) voor wel 190 panda’s. We hadden er beiden om eerlijk te zijn niet zo heel veel van verwacht. We houden namelijk allebei van dieren en vinden het naar om hen in kleine hokken te zien, maar dit park overtrof al onze verwachtingen. Het park was echt heel groot en de verblijven van de panda’s waren enorm. De verblijven van de panda’s waren buiten en stonden vol met bomen, gras en bamboe.🎋 Bij meerdere verblijven moesten we heel lang zoeken voordat we in de verte een panda konden zien, zo veel ruimte hadden ze. Gelukkig voor ons waren bij de meeste verblijven er een soort klimhuisjes geplaatst aan de kant waar wij langsliepen, zodat we vaak de panda’s van dichtbij konden zien eten of slapen.

In dit park was ook een groot verblijf voor de rode panda🦊. Ik ken de rode panda nog van de dierentuin Artis, maar voor Jan was dit de eerste keer dat hij dit diertje zag. En hoe! We liepen een zeer groot verblijf in waar een pad doorheenliep en waar we links en rechts van ons meerdere rode panda’s zagen. Een rode panda kwam nieuwsgierig dichterbij het pad waar we liepen en dook toen ineens onder het hek door en liep letterlijk over Jan’s schoenen heen naar de overkant. Pas toen viel het ons echt op dat de rode panda’s vrij konden bewegen en dus ook bij ons konden komen wanneer ze wilden. We eindigden bij de gebouwen waar de panda’s die in verwachting waren en de panda’s met jongen verbleven. Deze panda’s hadden kleinere verblijven die minder mooi waren dan de verblijven voor de wat oudere jongen en de volwassen panda’s, maar er kon in de kleinere meer toegankelijke verblijven door de verzorgers beter voor de jongen worden gezorgd wanneer nodig. De panda’s en hun moeder verhuizen na een aantal maanden richting de grotere verblijven en maken hopelijk weer plaats voor nieuwe jongen! We hadden gehoopt bij de pasgeboren kleintjes te kunnen kijken, maar helaas waren deze gebouwen niet toegankelijk. Misschien ook wel beter, aangezien we aan het begin in het museum hadden geleerd hoe bijzonder het überhaupt is dat er jongen geboren werden en wij zo de moeder met de kleintjes niet storen.

We liepen terug naar de uitgang en hielden een taxi aan die ons naar het oude stadsgedeelte zou brengen waar we gisteren zo ontzettend leuk en lekker hebben gegeten. Deze man vroeg 100 yuan en probeerde ons dus op te lichten, want de heenweg waarbij we verder van het breedingcentre verwijderd waren kostte ongeveer 40 yuan. We lieten ons niet ompraten en hielden uiteindelijk een taxi aan te houden die keurig op de meter reed. Naja keurig.... ik ben in tijden niet zo wagenziek geweest🤢. De chauffeur hield er nogal van om keihard te gassen en 50 meter verder vol op zijn rem te trappen. Het voordeel was dat we lekker snel op onze bestemming aankwamen, maar ik moest na dit ritje wel even een kwartiertje bijkomen met een colaatje. Nadat m’n maag zich redelijk had hersteld liepen we verder het oude centrum in. We bekeken wederom de leuke kleine winkeltjes en eettentjes en dronken thee bij het prachtige restaurant waar we gisteren hadden gegeten. Hierna liepen we verder en aten bij een klein restaurantje wat noodles, spring rolls en Chinese hartige broodjes. We waren ondertussen redelijk moe van onze drukke dag en besloten terug te lopen naar ons hostel. Deze keer ging het navigeren iets soepeler en al snel kwamen we bij het hostel aan. In de woonkamer van het hostel werkten we gezellig aan de reisverslagen, luisterden muziek en keken wat filmpjes op de iPad, alvorens we gingen slapen. Slaap lekker😴

Geschreven door Jantjemadesreisverhalen