We hadden verwacht dat onze laatste stranddag er al op had gezeten, maar we besloten vandaag toch weer een lekkere middag te houden. We kenden het stadje, Chania ondertussen redelijk goed en nog een laatste stranddag klonk ons wel lekker in de oren. We pakten onze boeken en strandspullen en verkenden de kustlijn. Er was genoeg keuze hier wat betreft stranden, maar we vonden het allemaal wel erg druk en volgestampt met bedjes. We besloten iets verder door te lopen en toen we eenmaal om een klif heen liepen kwamen we bij een afgelegen strandje waar slechts een horeca zaakje zat met wat strandbedjes. We merkten op dat hier vooral Grieken lagen en we waren erg blij dat ook wij dit hadden gevonden ondanks dat we er een aardig stukje voor hadden moeten lopen. 👍

Terwijl Mabel de spulletjes uitpakte kwamen we tot de ontdekking dat wij mijn zwembroek niet bij ons hadden, maar om hiervoor terug te gaan vond ik echt teveel moeite. Ik had er persoonlijk weinig moeite mee om in mijn natte onderbroek te lopen. We lagen heerlijk samen te bakken en te lezen met koude drankjes en soms een verfrissende duik. Ik moet zeggen dat ik deze dagen toch ook wel echt kan waarderen hoor, alleen net zoals de vorige strand dagen zocht ik, na wat uurtjes, ook op deze dag naar wat extra uitdaging en die vond ik. Een eindje weg van de kust was een eiland te zien en ik wilde daar wel heen zwemmen. Ik besprak met de uitbater van de ligbedjes of dit te doen was en hij vertelde me; “Yes, but it will cost an hour of swimming, can you do this?”. Nou ik wilde het risico niet nemen, maar ik zag een eindje verderop het strand iemand met ‘subboards’ dus ik vroeg of ik er eentje mocht huren en dit kon. Ik kreeg wat uitleg over de techniek en een reddingsvest voor het geval mijn incapabelheid de kop op zou steken.. Lets go!

Ik roeide diagonaal tegen de stroming in zodat ik, met mijn enkelzijdige roeispaan, slechts aan een zijde hoefde te roeien. Deze slimme visie wil ik hier wel even vermelden.🤪 De afstand naar het eiland, genaamd Lazareth, was een goede 1000 meter en het roeien ging echt best vlot. Ik had mijn muziek oortjes op gedaan dus heerlijke roeide ik met de Rolling Stones en Supertramp richting het eiland Lazareth. Het was wel schattig dat mijn mobieltje mij de binnenkomen de berichtjes van Mabel steeds deed voorlezen zoals; “Schatje gaat alles goed” en “Houd je het wel vol en ga je het wel redden”. Ik houd er niet van als mijn muziek wordt verstoord, zeker niet tijdens een mooie opera!, maar dit was wel echt lief. Ik haalde het eiland en ik zag het allemaal erg romantisch voor mij. Het zou mijn stukje Griekenland zijn voor het komende uurtje. Ik wilde lekker mijn zwembroek afwerpen en met mijn blote piemel door het water zwemmen, maar moooooi niet. Ik werd verdomme net voordat ik aankwam bijna overvaren door een stinkboot met klote toeristen, dus kleine Jan kon niet vrijuit en grote Jan had niet zijn eigen stukje Griekenland vandaag..🤨 Wel was ik erg blij met het behalen van Lazareth en ik ging hier wel even van genieten natuurlijk. Na een klein uurtje wat gechild en het eiland verkent te hebben roeide ik alweer terug richting Kreta, Chania. Ik had de zon op mijn bol tijdens het roeien en ik stopte toen ik op de helft was want ik had toch stroming mee. Ik lag midden op zee en deed heerlijk mijn ogen even dicht en genoot ontzettend van wat mooie klassieke plaatjes die ondersteund werden door het deinen van de golfen. Toen ik weer op keek hoefde ik nog maar een klein stukje te roeien want de stroming had mij een heel stuk de goede kant op genomen. Ik leverde al het materiaal weer netjes in waarna Mabel en ik heerlijk zijn gaan lunchen.

We lunchten bij een vis restaurantje waar wij eerder nog wat kleinerend over spraken. Het zag er namelijk niet uit, ook niet helemaal schoon eigenlijk, maar we merkten dat over het zaakje met veel lof werd gesproken. We zouden het dus een kans geven, maar terwijl we er zaten duurde het allemaal maar lang en de bediening die ik zag lopen, liep er chagrijnig bij dus we wilden net op staan toen een Amerikaans dronk vrouwtje zei: “have some patience, it will be worth it even though it takes ages. Yes they look grumpy but you wont taste this”. Wat ze zei beviel mij wel en dus bestelden we toch maar wat gerechten; eer we eenmaal werden geholpen. Het eten was inderdaad super lekker. We bestelden drie verschillende inktvis bereidingen een heerlijk gebakken grote garnalen in een super goede tomaat feta saus. Het Amerikaanse vrouwtje had gelijk, het eten was super lekker!

We zijn na de lunch nog een uurtje gaan liggen op de bedjes waarna we het stadje van Chania alweer inliepen richting ons appartementje. We fristen ons op want Mabel neemt mij vanavond mee naar een restaurantje om de prachtige vakantie af te sluiten. We zaten bij een van de beste zaakjes van Chania en aangezien Mabel mij verraste op het diner, verraste ik haar met glaasjes champagne om de zintuigen aan te wakkeren.😜

We hadden een waanzinnige laatste dag gehad en sloten hem dus erg gezellig af. Onze laatste avond in Griekenland was erg leuk! Welterusten. 😘

Geschreven door Jantjemadesreisverhalen