Mijn wekker ging af om 06:00 want ik had wel door dat ik wat leerwerk in moest halen. De leermodulle die gebruik werd door SSI vond ik erg prettig. De theorie was overzichtelijk en er werden oefententamens voorgesteld die ik telkens haalde. Ik pakte wat ontbijt en reed naar Palma Diving, maar niet alleen! Jeffrey wilde ook wel een duik doen en ik was in extase dit te horen. Ik had het hem eigenlijk niet eens gevraagd, hij kwam er zelf mee.

De dag begon met mijn theorie van de eerste Speciality (Basic Wreck Diving). Ik haalde deze met een 7.3 en hiermee was deze speciality binnen. We gingen direct door met de volgende speciality (Advanced Wreck Diving). Ik moest tussen de duiken door aan de theorie. Tijdens de duiken moest ik nu dus het wrak penetreren en aan de hand van een spoel met oranje draad mijn genomen route kenmerken, zodat ik altijd dezelfde route terug weer terug weet te vinden. Zo verkom ik dat ik niet verdwaal in een wrak met verdrinking als gevolg. Wat waren dit leuke oefeningen! Ik haalde de oefeningen die tevens diende als mijn praktijkexamen.💪 Ik zal bij dit verlag foto’s voegen van hoe het missileship eruit zag toen hij nog operationeel was.

Helaas ondervond ik ná mijn tweede duik, maar al eventjes op het drogen, steeds meer pijn aan mijn rechteroor. Ik begreep aanvankelijk niet waardoor dit kwam want tijdens de duiken had ik geen zeer en ik had telkens goed geklaard. Aangezien de pijn steeds erger werd besloot ik mijn derde en tevens volgende duik voor vandaag af te zeggen. Daniel ging er eerst tegenin, maar ik gaf aan naar mijn lijf te willen luisteren zeker ook aangezien we morgen weer drie duiken hebben en de dag erop wederom. Daniel was het toch wel met mij eens en zei dat dit inderdaad beter was. Jeffrey was ondertussen ook bij de duikschool gekomen een we besloten onderweg ook even langs de apotheek te gaan. Daar kreeg ik oordruppels, watjes en wat pilletjes die je oor wat soepeler maakt. Naja, prima dacht ik. Eenmaal in de kamer heb ik gedoucht en mij oren goed gewassen, waarna Jeffrey mijn oor gedruppeld heeft. De bromance was compleet!!!!😍

De dag vorderde en ik merkte dat mijn oor steeds minder zeer deed. Ik snapte ook steeds meer waardoor de pijn was ontstaan; we slapen namelijk iedere avond met de airco aan en ik heb ‘s nachts altijd oordopjes in omdat Jeffrey echt flink snurkt, en dat voel je ‘s ochtends wel, dat je die dingen hebt ingehad en dan een paar uur later ga ik weer duiken en moet ik alsmaar klaren. Die arme oren toch, dier zijn helemaal overwerkt. Ik zal ze wat rust moeten bieden.

De avond hebben Jeffrey en ik in een soort lounge restaurantje besteed, met uitzicht over het water en Jordanië. Als je de kust hier zo’n 2 KM afloopt dan kom je vanzelf in Jordanië terecht. De eerste kuststad naast Eilat is een Jordanese kuststad. Jeffrey en ik aten wat en gingen relatief vroeg naar bed zodat we morgen uitgeslapen zijn voor de volgende dag. We hebben de airco op 26 graden gezet en op de laagste blaasstand. In mijn zere oor deed ik geen dopje dus hopelijk snurkt Jeffrey niet veel komend nacht. Welterusten😘

Geschreven door Jantjemadesreisverhalen