Bij het hotel waar ik verbleef deden ze niet aan ontbijt maar gelukkig kon ik wel koffie en wat water naar mijn kamer laten komen. Ik betaalde voor een flesje bruiswater en een koffie als roomservice slechts twee euro dus dat was weer een goed begin van de dag. Terwijl ik mijn reisverslagen bijwerkte en genoot van de koffie werd ik langzaam wakker. Eenmaal aangekleed en de bezienswaardigheden weer in GoogleMaps gezet bewoog ik mijzelf naar het oude centrum om de dag te beginnen.👍🏻
Het was vandaag zondag en dat was te merken. Overal in de stad liepen mensen met kinderen maar er was meer aan de hand. Ik merkte dat vandaag een feestdag was voor de Litouwers omdat ze 100 jaar geleden onafhankelijk zijn geworden. Litouwen bestond al rond 1200 maar pas in 1918 hebben zij hun onafhankelijkheid, zoals deze vandaag de dag is. Dit betekend niet dat Litouwen ná 1918 geen bezetting meer heeft gekend, integendeel zelfs. Hierover later meer.😉
De menigte liep naar het grote plein maar alvorens ik hen volgde, belde ik eerst even met oma van Dongen en at ik mijn ontbijt. Met oma ging het goed en het was fijn om bij te praten. We spraken over mijn reis en de bijzondere dingen die ik in dit kleine weekje al heb gezien. Ik vertelde oma dat ik zo dankbaar ben dat ik deze reis kan maken en dat ik mij wel echt besef dat het niet vanzelfsprekend is om de luxe te hebben dit allemaal te kunnen doen.☺️
Ik naderde een groot plein waar ik een grote kathedraal zag staan met daarnaast een klokkentoren. Ik kwam te weten dat de klokkentoren net zoals bij veel Baltische kerken als een vrijstaand bouwwerk wordt uitgevoerd maar dat het dus wel bij elkaar hoort.🤓 Het levendige plein waar deze kathedraal zich aan bevond, stond vol van de mensen want er stonden kraampjes die activiteiten faciliteerde vanwege de feestdag. Een kraampje maakte het mogelijk om een Litouwse munt te slaan met daarop het wapen van Litouwen en de onafhankelijkheid. Ik heb hier een munt voor mijzelf geslagen maar ik moest wel 10 munten extra slaan voor kinderen die ook een geslagen munt wilde.😅
Verder op het plein zag ik een super lange rij voor slecht één kraampje wat natuurlijk mijn interesse wekte. Ik wilde niet in deze rij gaan staan want ik heb vandaag echt nog veel plekjes te bezoeken dus ik liep wat dom kijkend en vragend naar voren tot ik zag dat er eten werd geschept. Ik vroeg aan de persoon die schepte wat het was en ze gaf mij een bakje en legde uit dat het een typisch Litouws gerecht betreft. Ik heb geprobeerd het gerecht via Google terug te zoeken maar ik was onsuccesvol het enige dat ik er nu nog over kan zeggen is dat het super lekker was.👍🏻
Terwijl ik verder over dit plein liep en genoot van de feestende mensen op deze feestdag kwam ik uit bij de overblijfselen van de oude burcht van Vilnius. De “Gediminatoren” staat op een heuvel de trots van Vilnius en Litouwen uit te stralen en laat zien dat de geschiedenis van Litouwen ver terug gaat zelfs helemaal naar dagen dat Litouwen een van de machtigste rijken van europa was en heel veel grondgebied had.
Terwijl ik mijzelf de geschiedenis van Litouwen eigen maakte liep ik door naar een van de bestemmingen waar ik het meeste zin in had. Ik ga naar een oud hoofdkantoor en gevangenis van de KGB dat nu wordt gebruikt als museum. Dit museum verteld de geschiedenis van Litouwen over de afgelopen 100 jaar en laat zien welke rol de KGB heeft bekleed. Kan je hier één heel museum mee vullen? Ja! En dan moet je al samenvatten.
Even helemaal terug naar het begin. Rond 1200 bestond al het grootvorstendom Litouwen. Dit rijk bedroeg destijds delen van West Rusland, Wit Rusland en delen van Oekraïne. Aan het einde van de middeleeuwen werd Litouwen Pools vanwege een strategisch huwelijk met Polen. Deze Poole republiek ging eind 18de eeuw ten onder vanwege de zogenoemde “Poolse Deking” en Litouwen kwam onder Russisch bewind en dit zou tot de eerste Wereldoorlog zo blijven. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het oude Litouwen door de Duitsers bezet wat de Litouwse nationalisten de kans gaven om onafhankelijkheid te verkrijgen waar ze in 1918 in slaagde door vriendschap met de Duitsers te verklaren (andere landen zoals Polen deden in dit jaar hetzelfde).
Het onafhankelijk worden van de Litouwers werd door de Russen niet in dank afgenomen maar wederom de Duitsers, onder leiding van Hitler, was Rusland voor en nam Litouwen opnieuw in beslag. Hitler maakte een pact met Stalin dat als hij de nazis hun gang liet gaan, Stalin de Baltische staten kreeg. Ongevraagd werd Rusland dus weer de bezetter van Litouwen. In 1941 keerde Hitler echter de rug naar Rusland en viel dus weer opnieuw de Baltische staten (en dus ook Litouwen) binnen.😢 Hitler verloor een paar jaar later van Stalin en al terugtrekkend trok zo in 1944 opnieuw de Sovjet-Unie, Litouwen binnen. Van dit jaar tot 1990 wat Litouwen een Sovjetrepubliek.
De Litouwers hebben vanaf de 18de eeuw iedere dag gevochten voor hun onafhankelijkheid. Dit deden ze door als volk aan elkaar trouw te blijven, het Litouwse wapen nooit te vergeten en te vechten tot de dood erop volgde. De Litouwers hadden ondergrondse schuilkelders in hun bossen gemaakt (moest mij aan Vietnam denken) en de vrouwen brachten de strijders stiekem eten om zo door te kunnen blijven vechten. Katholiek Litouwen bleef ondanks het communistische bewind (dat religie niet duld) overeind door de rug recht te houden en het katholicisme uit te blijven oefenen. Ten noorden van Litouwen is een heuvel waar de Litouwers stiekem kruizen plaatste om het geloof te blijven eren. De Sovjets haalde deze kruizen weg en arresteerde de plaatsers van de kruizen maar dit maakte geen indruk. De Litouwers lieten hun religie niet varen en gingen door met het plaatsen van de kruizen om zo het oude Litouwen, het geloof en de strijders te blijven eren zelfs al werden ze gearresteerd. Deze ‘stijd om de kruizen’ ging lang door maar de Sovjets konden niet winnen van de Litouwers. De ‘Heuvel der Kruizen’ stond symbool voor de Litouwse vasthoudendheid. In 1990 vormde twee miljoen mensen de beroemde ‘Baltische Weg’, een mensenketting van Talin, door Riga naar Vilnius. Hiermee eisten de Esten, Letten en Litouwers onafhankelijk. De Russen reageerde met een aanval maar de internationale gemeenschap reageerde met erkenning voor de onafhankelijkheid wat de Russen diplomatiek buitenspel zette.😊😊😊
Wat een mooie verhaal hè! Ongelofelijk hoeveel respect ik gedurende deze reis ontwikkel voor deze prachtige landen. De Baltische staten hebben het niet gekregen, ze hebben er hard voor gevochten.
Maar ik ben dus bij het oude KGB kantoor (heet nu FSB). De KGB was niets anders dan de spionagedienst van het communistische regime. Buiten de geschiedenis van Litouwen laat dit museum zien hoe de KGB destijds te werk ging. Origineel afluisterapparatuur was te bekijken. De kamers stonden er precies bij zoals ze zijn gevonden toen de KGB werd opgerold. Je zag apparatuur dat telefoongesprekken aftapte en foto ontwikkel kamers waar spionnen hun bewijs ontwikkelde (niet dat de Russen enkel te werk gingen wanneer ze bewijs hadden hoor). Beneden in de kelders waren 56 cellen waar mensen die het niet eens waren met het communisme jaren werden opgesloten en bijgeschoold werden over het communisme. Dit was geen school waar je in discussie kon gaan.🤐 Deze gevangenissen heb ik bezocht en waren erg primitief. De echte grote tegenstanders van het communisme kwamen trouwens niet zo ver hoor. Zij werden overhoord maar daarna vrij snel geëxecuteerd in de executiekamer die ook was in te zien en heftig aanvoelde.
Ik verliet dit museum met super veel nieuwe informatie en dat ik het dan nu in dit reisverslag samenvat is goed want dan onthoud ik het tenminste. Dit soort bezoeken laten mij zien dat ik echt een super gave reis aan het maken ben en dat ik niet eventjes simpele landen bezoek. De Baltische staten zijn echt fantastische landen met hun eigen cultuur, architectuur en geschiedenis. Absoluut een eigen geschiedenis! Het is mij nu ook duidelijk waarom in Polen maar ook hier in Litouwen en in de andere Baltische staten de onafhankelijk van 100 jaar geleden zo wordt gevierd. Pas nu kan ik een glas bier heffen en al is het maar een heel klein beetje, pas nu weet ik waarom ze zo trots hierop zijn. Proost!
Ik liep met veel huiswerk naar mij hotel waar ik wat ontspande alvorens ik uit eten ging. Ik wilde eigenlijk ergens anders naartoe dan waar ik gisteren zat maar dit restaurant was zo goed dat ik er uiteindelijk toch belande. De serveerster herkende mij en we spraken over hetgeen ik had geleerd over Litouwen en ze vond het leuk dat ik mij daar zo in had verdiept. Ik at een super lekkere burger met wat speciaal biertjes en werkte aan mijn verslagen. Eenmaal in mijn hotel ben ik niet te laat gaan slapen want morgen wil ik vroeg op om mijn gehuurde auto op te halen en richting het noorden te rijden; naar Letland. Maar vóór ik in Letland zal arriveren heb ik één zeer bijzondere tussenstop ingepland namelijk, Kryžiu Kalnas; De Heuvel Der Kruizen. Welterusten😘

Geschreven door Jantjemadesreisverhalen