Ik werd aardig brak, maar op tijd wakker. We gaan ons niet laten kennen, we gaan er gewoon weer tegenaan! Vandaag heb ik mijn afsluitende dag en tevens laatste duik met Palma Diving; met Daniel, en hopelijk haal ik mijn nitrox theorie en praktijk. Ik friste me op, haalde snel wat van het ontbijtbuffet en reed naar de duikschool.

Koffie, koffie koffie en.. yes! Ik haalde mijn theorie. Wow, Jan; toch best goed gedaan. Alle theorieën heb je gehaald. Daniel kwam terug van zijn duik en we spraken af naar de duikspot te gaan waar een kleine kans bestaat om dolfijnen, walvishaaien en mantas te treffen, maar niet alvorens we onze duikfles (met nitrox dit keer) en uitrusting op orde hebben. Met een metertje hebben we de hoeveelheid zuurstof in de nitrox verhouding opgemeten en die was binnen de waardes dus tijd om te gaan!

We reden met de duikschoolauto naar de duikspot die zich bevindt bij een oude olieboorplatform die nabij de kust zich bevond. We zullen, net als de afgelopen dagen, gewoon vanaf de waterkant de zee inlopen, waarna we naar de duikspot zullen duiken. Vet, dacht ik; duiken bij een oud boorplatform. We gingen te water. Daniel gaf aan dat ik eventueel een soort kik krijg van de hoeveelheid zuurstof en dat ik me wat opgewekt en energiek zou kunnen voelen, maar niets aan de hand indien dat dus plaatst vindt, gaf hij erbij aan. Nou, dat was dus helemaal prima dacht ik, want ik voel me eigenlijk best wel een beetje brak.. We gebaarde dat we onder water gingen en begonnen aan de duik.

De bodem was enkel zanderig zonder echt veel leven en te bekennen, maar het was hierdoor meer bijzonder te zien dat de palen van het boorplatform compleet dorpen waren vol met koraal en leven. het bevestigde voor mij wat ik hjad geleerd tijdens mijn wrak specialiteiten namelijk; dat constructies en voorwerpen die door de mensen zijn aangebracht in veel gevallen het leven hier kunnen ondersteunen en zelfs creëren. Ik maakte een foto (toegevoegd aan dit verslag) waarop de “stonefish” te zien is, maar deze is super goed gecamoufleerd dus je moet heel goed kijken. De “stonefish”, is de meest giftige vis van de rode zee, wiens aanraking je waarschijnlijk niet overleeft.

We waren onder het platform door gedoken en ik hoorde de echo van dolfijnen door het water golven. Daniel gebaarde dat hij hetzelfde ervoer en ja hoor, daar waren ze. We zagen ze alle drie! Het is bekend dat deze dolfijnen hier nabij het nest hebben en het was prachtig zoals ik ze onder, naast en langs me zag gaan. Ze kwamen best dicht bij me in de buurt, een paar meter max. Het was prachtig om hun speelsheid te zien; wanneer er een boot overging zag je ze eronderdoor gaan we ondersteboven wat meters mee pakken. Ze hadden ons ook door, maar waren niet met ons bezig. Zo dichtbij als ik nu kwam was ik nog niet eerder geweest en de beleving was prachtig. Dit duurder allemaal zon 20 min, waarna we weer terug doken richting de waterkant.

Dit was vet! Wat een mooie laatste duik en ik ben dus nu een ”nitrox specialist”! Heb alle specialities afgerond deze week! Nou best netjes, al zeg ik het zelf. Daniël gaf aan dat ik best geluk heb gehad met het zien van de dolfijnen, en dan ook nog eens alle drie! We reden tevreden richting de duikschool. Eenmaal hier aangekomen maakte ik alle duikspullen schoon, zowel die van de school als die van mijzelf, en ik sprak af dat ik mijn spullen morgen zou komen ophalen aangezien ze hier in de buitenlucht hangen en dan goed zullen drogen. Helemaal prima gaf Daniel aan en we gaven elkaar een knuffel. We bedankte elkaar voor de fantastische tijd die we hebben gehad en Daniel gaf aan dat ook hij erg had genoten van mij als leerling. Dit heeft hij zeker niet bij iedereen, voegde hij er nog aan toe. Ik stapte in de i10 en maakte weg richting het hotel waar ik Jeffrey ontmoette. Het was nu al einde middag en we hebben het verder vandaag wat rustig aan gedaan. We haalde bij een goede Japanner wat sushi die we op bed op aten bij de Disney film: Keizer Kuzco. Echt, we rolde beiden met regelmaat het bed af van het lachen. Toch haalde ik het einde van de film niet want ik was tevreden in slaap gevallen. Welterusten…. 😘

Geschreven door Jantjemadesreisverhalen