Ik voelde mij een stuk beter vergeleken met de afgelopen dagen en dat was maar goed ook! Ik ben nu al en aantal dagen in Ninh Binh terwijl ik er nog niets van heb gezien. Ninh Binh noemen ze ook wel het Halong Bay van de binnenlanden want het schijnt prachtig te zijn. Mooie wateren met “limestone rotsen” en diepe grotten zijn hier te bewonderen en dat gaan we zeker niet overslaan! Ik liep naar beneden en vertelde de mensen van het hostel dat ik een boot tocht wilde doen door de rivier. Ze keken wat verbaasd op dat ik uit mijn kamer kwam en dit zag ik dus ik vertelde ze dat ik van mijzelf eigenlijk geen kluizenaar ben maar dat ik gewoon goed ziek was. Ze zeiden dat ik dat had moet laten weten want dan hadden ze me geholpen maar ik gaf aan dat als ik ziek ben ik dat nooit iemand laat weten.
De tour was gepland. Ik had mijn backpack ingepakt en veilig bij het hostel achtergelaten nadat ik uitcheckte en op de scooter stapte. Het mondkapje ging op en verhuld als ware Vietnamees maakte ik mijn weg richting de wateren van Ninh Binh.
De prijs bleef gelijk ongeacht de route die ik koos. Drie verschillende routes segmenteerde de reizigers bij hun interesses. Route twee en drie brachten je onder andere naar de locatie waar King Kong deels is opgenomen terwijl route een zich meer zal richten op tempels. Ik koos voor de eerste route en kwam in een simpel en klein bootje te zitten met een Vietnamees gezin en een Vietnamees meisje dat alleen op vakantie was. Het dobberen kon beginnen.🛶
Wat is vandaag weer een dag met prachtige natuur! Vietnam overtreft zichzelf telkens weer en vandaag vanwege hun prachtige rotsen die groen kleuren vanwege de vegetatie. Een vrouwtje roeide ons over het zoete water langs de meest prachtige verschillende bergjes die trots uit het water opstaken, en soms zelfs erdoorheen. Verschillende grotten gingen we door en we moesten af en toe plat op onze buik gaan liggen om het te laten passen. Het was een prachtige ervaring en we kwamen op zeer bijzondere plekken. We zagen twee tempels die enkel via deze wateren zijn te bereiken en de Vietnamezen maakte hier hun eerbetoon. Het meisje sprak Engels en fungeerde als tolk voor de rest. Ze vertelde me over haar geloof en andere gebruiken. Het was een erg leuke ochtend.👌🏻
Eenmaal weer aan land en op de scooter reed ik terug naar het hostel. Ik bond de backpack op de scooter en maakte mij klaar voor de laatste tocht van mijn scooterreis. Ik ben nu al 25 dagen op weg naar Hanoi en vandaag ga ik er dan uiteindelijk komen. Ik werd emotioneel bij deze gedachte. Het mondkapje en de RollingStones gingen op waarna ik vertrok.🛵
Wat een avontuur waren deze weken in Vietnam en wat een tocht heb ik er op zitten. Ik heb met de scooteraan de kant van de weg stilgestaan en verschillende keren de scooter als overleden gezien. Ik heb prachtige steden en dorpjes leren kennen waar de bevolking zelden blanken zien. Ik heb prachtige mensen leren kennen van over de gehele wereld. Ik heb mijzelf ook echt leren kennen en dat is denk ik wel waar deze Vietnam reis voor mij het meest op gericht was. Ik ben heel veel alleen geweest maar ik heb me nooit alleen gevoeld. Ik voel zo duidelijk dat ik hier echt met mijzelf heb leren omgaan en dat ik dat mee naar huis kan nemen is het beste soevenier. Ik had nooit verwacht dat ik zo een groei curve zou hebben tijdens deze maanden. In Thailand moest ik er achter komen wat voor reiziger ik nou eigenlijk ben, wat mijn interesses precies zijn en wat voor Ethiek voor mij geldt. Indonesie! Fuck wat houd ik toch van Indonesie. Hier begon ik mij te ontplooien als zelfverzekerd reiziger en ik kwam erachter dat ik mijzelf overal wel zou redden. Vietnam moest gewoon daarna komen want een volle maand zo goed als alleen zijn, daar had ik niet mee willen beginnen. Ik weet niet of ik dat dan gewaardeerd had maar nu, als derde bestemming van deze reis, was het het beste wat ik kon hebben. Ik heb heel veel nagedacht gedurende deze maand; over het heden, het verleden en wat wellicht gaat komen. Over mijn rol erin hierin en over dat ik niets zou veranderen juist niet de moeilijke momenten. Pure liefde en dankbaarheid gaat er uit richting de meest zware dagen, met zo goed als geen enkele dag als uitzondering.
Muziek doet mij heel veel en ik was dan ook erg benieuwd welk nummertje mijn telefoon zou opzetten wanneer ik het centrum van Hanoi binnen zou rijden. Het was Avond van Boudewijn de Groot en terwijl ik van het moment genoot had ik mijn scooter op zijn standaard gezet en keek ik uit over een mooi meer. Ik ben er! Ik heb het verdomme gehaald. Super fijn!
Ik reed naar mijn hostel waar ik incheckte maar de privekamer die ik had geboekt bestond echt letterlijk uit maar drie m2. Ik liet weten dat ik dat niet vond kunnen en stelde ze voor dat ik een gehele dorm voor mijzelf zou krijgen voor de prijs van een dorm kamer. Dit werd goed gekeurd en zo zat ik heerlijk in mijn eigen dorm.😜
Ik heb hier nog vier volle dagen en als ik het goed plan past Halong Bay nog net in deze dagen. Ik informeerde bij de receptie naar de mogelijkheden en ze stelde mij een cruise voor. Ik zou dan opgehaald worden vóór het hostel en begin de middag al op de cruise zitten. Verschillende activiteiten worden er georganiseerd en in de avond is het een groot feest met een DJ. Dit klonk allemaal wel echt super gaaf en zo past het ook top in mijn planning. Ik boekte deze trip voor mijn laatste twee dagen zodat ik mijn keel de komende dagen nog wat rust kon geven. Het was nu uiteindelijk al laat geworden dus ik at wat in het hostel waarna ik op tijd ging slapen. Ik ben super blij met deze planning en dat het ziekzijn er niet voor heeft gezorgd dat ik Halong Bay moet missen.💪🏻 Voor ik in slaap viel kreeg ik een berichtje van Claudia. Ze waren bij het bedrijf geweest om hun ereader en telefoon op te halen maar dit was niet gelukt. De mensen hadden tegen hen gezegd dat ze van niets wisten en ze waren met lege handen weggestuurd. Toen ik dit las werd ik goed boos want ik had gehoord dat de ereader en telefoon was gevonden en nu worden dus bestolen waar ze bij staan. Claudia had gestuurd dat ze het wel prima vonden en dat ze het erbij zouden laten maar ik wist dat ik dat niet kon doen. Ik breng ze nog wel een bezoekje dacht ik, echter voor nu, welterusten.😘

Geschreven door Jantjemadesreisverhalen