De Songkran dagen waren werkelijk één groot feest en ik heb zelden zoveel gelachen en leuke nieuwe mensen leren kennen, echter kan een hoogtepunt nooit overtroffen worden en bestaat een reis zoals ik hem maak ook uit sores.☹️ zondag de 15de werd ik wakker met wonden aan mijn voet en zonder telefoon. Het was me een fantastische avond maar ik ben te ver gegaan. Ik zei nog zo 'Jan geen tequila! Dit keer geen tequila', ik heb de avond van mijzelf verloren en dat heeft zijn Repercussies. Je telefoon in Thailand kwijtraken is echt een drama mensen. Je moet achter veel dingen aan zoals de verzekering, dingen blockeren, maar ook dingen die je niet zou verwachten zoals dat je je mobiel ook nodig hebt om je pinbedrag te verhogen bij winkels zodat je een nieuwe telefoon kan kopen.
Ik heb eerst mijn voet netjes schoongemaakt en met betadine ingesmeerd maar kon verder nog niet achter mijn mobiel aan omdat het een zondag was. Gelukkig heb ik van mijzelf een positieve instelling en weet ik dat alles uiteindelijk wel goed komt. Ik ben goed verzekerd maar kan helaas mijn verstand niet verzekeren🤯. Het meeste last heb ik niet gehad van het verliezen van mijn mobiel maar gewoon dat ik te ver ben gegaan en dit eigenlijk helemaal niet wilde. Ik was teleurgesteld op mijzelf.
De dag verliep verder vrij rustig. Met mijn Engelse vrienden uitkateren, goed eten en de rest van de komende dagen gepland en geboekt. Morgen nadat ik mijn telefoon geheel heb geregeld gaan Bram en ik namelijk met de scooter naar Pai. Pai staat bekend om verschillende zoetwater beekjes en gijsers. Verder heeft Pai prachtige tempels en is het gezellig voor de borrel. De moeite waard om te zien dus. De weg naar Pai schijnt daarnaast prachtig te zijn maar ook riskant dus een goede voorbereiding is belangrijk. We moesten scooters voor een goede prijs regelen en een verblijf voor een paar nachten in Pai. Na dit gedaan te hebben zijn we vroeg naar bed gegaan om morgen goed uitgerust te zijn!😴

De ochtend brak aan en ik ging er vroeg uit om een telefoon te halen. Ik wist dat mijn telefoon die verloren is verzekerd zou worden en ik had gewoon een nieuwe telefoon nodig toch duurde het regelen van deze telefoon echt veel langer dan verwacht en dit zou een gevaar kunnen vormen voor de rest van de planning. Mijn bankpas stond de grote opname niet toe en ik kon deze niet verhogen zonder telefoon. De banken in Nederland waren niet te bereiken gezien dat Nederlandse nummers bellen heel vaak niet lukt, veel te duur is en omdat het in Nederland veel te vroeg is.😓 Gelukkig weet ik dat mijn vader altijd een vroege vogel is en mij altijd zou helpen wanneer ik dit nodig heb dus ik belde mijn pa. En ja hoor hij nam op en klonk alsof hij er al een halve dag op had zitten👊🏻. Het idee was dat mijn vader geld naar Bram zou overmaken, Bram zijn limiet zou verhogen en dan de telefoon zou afrekenen. Met mijn vader verreken ik dat dan later wel. Na uiteindelijk anderhalf uur op de planning achter te lopen kon Bram het geld pinnen en kon ik de telefoon kopen. We zijn weer bereikbaar! 📱👍🏻
Bram en ik reden met de scooter naar het hostel om de laatste dingen in de dayback te doen. De backpack bleef namelijk bij het hostel in Chiang Mai. We waren klaar voor vertrek en reden weg maar na 20 minuten onderweg te zijn was het weer raak! Terwijl ik namelijk rond de 90KM pu reed vloog mijn helm af. De sluiting kon de harde wind niet aan en mijn helm vloog over de snelweg. Auto’s probeerde de helm te ontwijken maar een auto lukte dat niet en de helm kwam vast te zitten tussen de auto en het asfalt. Gelukkig viel ik niet van de schrik van de scooter af en deed de man van de auto niet moeilijk. We haalde de helm onder de auto vandaan en reden terug naar Chiang Mai😓. Ik wilde gewoon echt niet met deze helm verder rijden want een gevallen helm is afgeschreven en de rit is lang en gevaarlijk maar het was wel gewoon klote dat we weer terug moesten en dat het weer allemaal gezeik was en tijd ging kosten die we al tekort hadden. We kwamen aan bij de scooter verhuur en wisselde mijn helm in. Het viel mij trouwens op dat de man mijn helm gewoon weer bij de rest legde en er niets mee deed. De helm ligt voor het volgende slachtoffer dacht ik. We waren weer onderweg en hadden goede moed. Wat een prachtige route zeg. Nog nooit heb ik zoveel mooie natuur gezien. Wanneer je Chiang Mai uit rijdt kom je bij verlaten dorpjes en prachtige wegen en natuur. Het was super mooi en vredig om te aanschouwen en de klassieke muziek die ik erbij op had versterkte dat gevoel. Tijdens het rijden luisterde ik de gehele tijd mooie muziek via mijn draadloze oordopjes. Echt top dat ik die vóór mijn reis nog even snel ben gaan halen. De oordopjes zitten onder mijn helm en er is geen draadje. Ik wisselde tussen klassieke muziek en muziek van de RollingStones afhankelijke van hetgeen er langskwam onderweg en de rijstyle😁.
Het leek ons mee te zitten want ondanks de vele vertragingen zouden we vóór het donker aankomen en dit was heel belangrijk want de onverlichte wegen naar Pai zijn niet te doen in het donker! Hellingen van meer dan 10% en de bochten zijn ontzettend scherp. Terwijl Bram en ik lekker aan het tuffen waren en ik "BrownSugar" op had staan stapte we af om een uitzicht te bewonderen. Ik stapte weer op mijn scooter en gaf goed gas want we moesten een flinke helling op en toen gebeurde het!😣☹️🙁 Terwijl ik 50KM pu reed klonk het BENG!! Met veel moeite hield ik mijn scooter onder controle en kwam ik tot stilstand. De scooter liep nog gewoon maar wanneer ik gas gaf deden de wielen niets. Een kapotte ketting was de oorzaak! Alsof de dag nog ruimte had voor tegenslagen. Bram en ik keken elkaar aan en we konden wel huilen en lachen tegelijkertijd. Wat is er toch aan de hand vandaag! We verstopte mijn scooter in de jungle en reden naar een koffietentje die we een aantal km terug voorbij waren gereden. Hier mochten we bellen naar de scootertoko en we hoorde waar we naartoe konden gaan om de scooter te repareren. Het zou in de buurt zijn maar het vinden van dit bedrijf viel zwaar tegen. Aan locals vroegen we hulp en uiteraard kregen we dat. Ook hier zijn de Thaise mensen weer zo behulpzaam en we reden met hen naar de scootermonteur. Zij spraken in hun eigen taal en uiteindelijk moesten Bram en ik de scooter laten zien. We reden er heen zonder truck dus ik zei nog dat we die nodig zouden hebben om de scooter te verplaatsen maar alles zou goed komen zeiden ze. De locals reden op hun eigen scooter achter ons aan en ook zij zeiden dat de ketting eraf lag. Een van de locals stapte af en ging op mijn scooter zitten terwijl de andere erachter reed en met zijn voet de kapotte scooter aanduwde. 'Thai style' zeiden ze nog en zo reden we terug naar de monteur. Uiteindelijk was de scooter gerepareerd en na een discussie met de scooterverhuur wie moest betalen (zij dus), waren Bram en ik weer onderweg alleen ging de zon al onder en we waren nog niet eens op de helft van de hele trip. De locals zeiden dat we echt terug moesten rijden want naar Pai in het donker kan echt niet. Bram en ik reden toch door en we kwamen gelukkig een hotel onderweg tegen. Hier verbleven we in een met roze kussentjes en lakens versierde tweepersoons bed🤣🤣.
We wilde gaan slapen maar hoorde van alles om ons heen we kwamen erachter dat we in een insectenhol sliepen en zo mannelijk als wij zijn konden we zo echt niet slapen! Bram en ik liepen met tijdschriften rond en sloegen super veel kevers, muggen en andere insecten dood. Uiteindelijk kwamen we tot de ontdekking dat we twee gekko’s in de kamer hadden en die maken een waanzinnige herrie. We wilde ze weg hebben maar toen ik op een tafeltje ging staan om er een te pakken viel ik eraf en kwam ik met mijn voet op de hoek van een laatje terecht. 🤯🤯🤯😣😣😣! Bloed overal ook over het bed en ik moest het snel verbinden. De ongelukkige dag was compleet en we konden er niet bij wat een dag het eigenlijk is geweest. We lieten de gekko’s voor wat het is en gingen slapen. We werden een aantal keren wakker vanwege een waanzinnige storm maar dat was het, de gekko’s maakten geen geluid.
Sochtends werden we wakker op onze roze kussentjes en bloed en we moesten erg lachen om hetgeen de schoonmaaksters wel niet zouden denken. Twee mannen op een roze bed met bloed..... Mijn wond was erg lelijk maar na goed verband, sokken en schoenen lukte het wel. De trip naar Pai kon hervat worden en laat ik maar alvast zeggen dat we het ongeluk bij de gekko’s gelukkig hadden achtergelaten😅.

Geschreven door Jantjemadesreisverhalen