Deze dag hadden we benoemd als rustdag. We zouden wat bijkomen van gisteren en genieten van het prachtige zwembad en het lekkere weer. We wisten allen dat we niet snel zo’n chille plek zouden treffen. De locatie, kamer, prijs en zwembad resulteerde in een top verblijf; oh en laten we vooral Farsai niet vergeten!! We love you!! Een goede recentie is uiteraard geplaatst,💻👌 maar nu dus een chilldag. Ik de ochtend wijs beginnen met Betadine en anti-infectie pillen zo groot als mijn dikke teen. Deze dag had ik voor mijzelf eigenlijk maar één verplichting en dat was aan Farsai een bos bloemen geven, want zo doen we dat in Nederland. Dit is, zo ondervond ik, geen Thaise gewoonte dus het was nogal een uitdaging deze ergens te kopen. De dochter van Farsai zou met een vriendin naar het winkelcentrum gaan dus we konden meerijden om daar op zoek te gaan naar de bos bloemen voor farsai. Bram en Nikita wilde graag mee dus we gingen met zijn drieën. De dochter van Farsai gaf aan dat wanneer we terug wilden ze ons thuis zou brengen maar goed is goed dus we zeiden dat dat echt niet hoeft. Wel weer super aardig natuurlijk!
Het winkelcentrum was super leuk om te zien. Heel veel kleurtjes, cartoons, grappig eten en andere blije Aziatische dingen. Nergens was er echter een bloemist te bekennen. Bij een grote supermarkt kon je bloemen per stengel kopen dus een bos in elkaar flansen was voor het eerst een dure onderneming, maar Farsai had dit natuurlijk ruim verdient. Na het kopen in het in elkaar zetten van deze bos bloemen, dat gepaard ging met vele rare Aziatische blikken die niet snapte wat ik aan het doen was, had ik het presentjes voor Farsai dan toch voor elkaar. Na nog wat kleine aankopen te hebben gedaan namen we scooter-taxi’s richting het hostel. Een scooter-taxi is een zeer gebruikelijke manier van taxiën door Thailand want het is super goedkoop. De route was wel echt lastig communiceren maar uiteindelijk, na heel wat verkeerd rijden, waren we dan toch eindelijk bij het hostel aangekomen. Farsai zelf was er nog niet dus de bloemen gingen het water in en we gingen snel wat bier en snacks halen bij de supermarkt voor aan het zwembad. De chilldag kon beginnen!
We hebben aan het zwembad over elkaar levens gesproken en wat we doen en wilde gaan doen. Nikita verbaasde mij dat ze soms toch goed kon meepraten en dat wanneer Bram, Jordi en ik het over ingewikkelde vraagstukken hadden ze bleef luisteren en deed opletten. We hadden erg leuke gesprekken met zijn vieren.
Uiteindelijk kwam Farsai de laan oprijden en ging ik de bloemen voor haar halen. Toen ik deze aan haar gaf was ze erg blij en verrast. Ze vond de bloemen prachtig en ik vertelde haar dat als ze ooit eens in Nederland is dat ze dan echt langs 'De Korenbeurs' moest komen om samen te eten. Dit beloofde ze want Farsai had minstens zes landen in Europa op de planding staan en ondanks dat ze al eens in Nederland was geweest wilt ze graag terug. We dronken een drankje en bespraken met haar dat we onderweg zijn naar Chiangmai. Na wat gespeur hoe daar te komen, kwamen we erachter dat veel volgeboekt was vanwege dat veel mensen 'Songkran' in Chiang Mai wilde vieren. Farsai belde iemand en vertelde ons dat een minivan ons morgen om 07:00 voor 8000bath(€50 de man) zou ophalen en in Chiangmai bij onze volgende hostel zou afzetten. Ze had het allemaal weer geregeld en hier waren we natuurlijk erg blij mee. Chiang Mai was zeker 700km rijden dus 200 euro totaal voor deze taxirit was natuurlijk echt een top prijs!
Uiteindelijk sloten we deze easygoing dag af door te chillen met fantastische muziek. Naast humor, maatschappelijke vraagstukken en andere gedeelde interesses kwam ik erachter dat Bram en ik een waanzinnig overeenkomstige muziekinteresse hebben. We houden beiden van rock, opera-rock en psychodelische muziek. Een top avond volgde met bier en deze super goede muziek tot we gingen slapen.
In de nacht werden we wakker van een waanzinnig hard en vreemd geluid. Het moest een groot beest zijn want het maakte een lawaai echt niet normaal! Uiteindelijk zochten we dit vreemde geluid op en kwamen we erachter dat het simpelweg een gekko was!🦎 Dat zo’n klein beestje zoveel lawaai kon maken was niet normaal. Eens in de twee uur liet het beest van zich horen dus morgen in de bus zouden we sowieso slaap moeten inhalen. Welterusten!

Geschreven door Jantjemadesreisverhalen