Ik werd wakker in MBox, haalde mijn was op en pakte mijn backpack in. Het was tijd om door te reizen naar Lombok en ik had gisteren toen ik op weg was naar de duikschool al mijn ticket voor de ferry gehaald. Ik nam afscheid van de mooie mensen en liep naar de haven. ‘Wanneer vertrekt de boot vroeg ik aan het ticketmeisje’. ‘Wanneer de boot vol is’, was het antwoord.😅 wanneer dat dan was, was natuurlijk niet te zeggen dus ik ging ergens zitten waar ik lekker wat kopjes koffie kon drinken terwijl ik de boot in de gaten kon houden. Ik stapte aan boord en de anderhalfuur durende rit kon van start gaan. Aan boord zag ik allemaal slapende gezichtjes en ik vroeg me af hoe dat nou toch kon. Tot laat kon je hier niet stappen tijdens de ramadan en zo vroeg was het nu ook weer niet.
Ten noorden van Lombok kwamen we aan en ik nam een shuttlebus naar Senggigi. Gedurende de rit naar Senggigi had ik via Tinder contact met een Nederlandse meid genaamd Marjelein. Ook zij zat op Lombok. We hadden wat leuke gespreken en ik vroeg haar om wat tips wat ik hier zou kunnen doen want ik heb nogal wat dagen hier. We hadden het over verschillende dingen waaronder een zeer uitdagende klim op de Rinjani vulkaan. Ik zocht hier wat informatie over op en ik las dat deze vulkaan een top heeft van 3726 meter hoog.😱 Het beklimmen van deze vulkaan kan enkel verspreid over meerdere dagen worden gedaan, is ongelofelijk zwaar maar waanzinnig magisch! Het is de lastigste vulkaan om te beklimmen van heel Indonesië maar de gehele tocht bestaat uit verschillende bijzondere ‘vergeetjenooitmeer’, momenten. Het leek mij wel een mooie uitdaging en een speciale afsluiter van mijn Indonesië maand dus eenmaal aangekomen bij mijn hostel in Singgigi informeerde ik hiernaar.🧐
Ik nam een lunch en vroeg aan de bediening of hij mij kon helpen want ik wilde eigenlijk morgen al starten om zodoende na de tocht twee rustdagen te hebben alvorens ik doorvlieg naar mijn vervolgbestemming, Vietnam. Hij kende wel iemand, deed een belletje en voor ik het in de gaten had zat er iemand voor mij met een hele bundel aan informatie en mogelijkheden. Hij vertelde mij dat ik twee dagen 1 nacht kon doen of drie dagen twee nachten. Het verschil was dat je bij de twee nachten nog een meer zou zien die echt prachtig is, waar je in kan zwemmen en de tweede nacht zal doorbrengen maar ik gaf aan dat deze niet in mijn planning past. Hij was het met mijn keuze van twee dagen en een nacht eens want hij gaf toe dat je echt twee dagen moet rusten wanneer je weer beneden bent. We bespraken de tocht en hij legde mij uit dat ik vannacht om 04:00 opgehaald zou worden door een taxi die mij naar een dorpje bij de vulkaan zou brengen. Verschillende dingen die ik nodig zou hebben voor de tocht had ik niet op zak maar kon ik daar wel kopen, werd mij gezegd.👍🏻
In de avond heb ik rustig aan gedaan. Ik wist dat ik vroeg naar bed zou gaan en wilde nog wat aan mijn verslagen werken. Ik belde verder nog moeders om haar op de hoogte te stellen van de tocht die ik zou gaan maken. We spraken wat bij en ze wenste mij veel succes toe.☺️ Ik vroeg aan de bediening of ik iets mocht hebben wat ik vannacht zou eten als bodempje maar mij werd verteld dat de late dienst bananenpannenkoeken zou maken en op de bar voor mij klaar zou zetten. Echt super lief en wederom meedenkend!
Ik ging naar bed en keer nog eventjes wat op tv. Er was een western op tv met muziek van Ennio Morricone en hier ben ik gek op. Ik keek hier wat naar en probeerde in slaap te komen maar dit ging echt moeizaam. Net zoals de avond dat ik er in de nacht uit moest om de Borobudur te zien, kwam ik nu ook moeilijk in slaap. Hier heb ik normaal echt nooit last van maar de volgende keer neem ik zeker wat slaaptabletten mee op reis.😉 Na anderhalf uur kwam ik toch in een slaap die 5 uurtjes zou duren! Welterusten.😘

Geschreven door Jantjemadesreisverhalen