Ik werd uitgerust wakker want ik had wel zo’n 10 uurtjes geslapen. Het is bijzonder zoals ik ‘s nachts alles of niets heb. Soms lig ik rond 03:00 op bed en ben ik vier uurtjes later weer “up and about”, wat ik dan dagen vol houd. En dan opeens slaap ik bijna de klok rond. Het voelt heerlijk; deze manier van leven. Of zou ik het niet moeten nastreven?

Vandaag wordt een loop dag. Ik ben in deze oude stad dat rijk is aan historie en mooie architectuur en dat wil ik allemaal zien. Terwijl ik door Bursa liep zag ik de mooiste bazars, vastgoed en historische hoogtepunten. Ik besloot een grote slag te slaan qua souveniertjes. Daarnaast wilde ik graag een mooie tas scoren voor Mabel en dit lukte. Ik kocht een echt Turkse Tod’s tas😅 Hij was lichtblauw en straalde positiviteit uit. Echt iets voor Mabel. Hij was gemaakt van echt leer en koste mij, na wat onderhandelen, €33,-. Topper! Voor mijn schoonbroertjes kocht ik Crocs slippers lekker fout en voor mijn schoonouders linnen badjassen. Voor mijn eigen familie had ik reeds pistache gekocht en ik voegde hier de lekkerste honing aan toe. Je kocht deze in een bakje met graad en al. Pfff Jan, hoe ga je dit allemaal meenemen? Ik weet het al! Ik stop straks zoveel als mogelijk in de nieuwe tas van Mabel en als ze bij het vliegveld vragen waarom ik twee keer handbagage bij me heb zeg ik dat deze tas natuurlijk van mijn vrouw is die reeds is doorgelopen. Ik kan je nu al wel zeggen dat dit plannetje gaat lukken. 🏆

Ik liep in Bursa nog de moskee in en bezocht wat plaatselijke bijzonderheden waarna ik lekker ging eten. Ook hier is het eten fantastisch. Eigenlijk overal dus in Turkije! Ik liep wat verder door en kwam in een gebied waar allemaal dieren werd verkocht. Ik denk voor zowel als huisdier als voor de koekenpan. Ik zag eendjes, kuikens, aapjes, konijnen, vissen en nog veel meer. Super leuk!

Eenmaal weer in mijn kamer childe ik wat nadat ik mij klaarmaakte voor mijn avond planning. Ik had voor vanavond een goed restaurant gereserveerd want vanavond is mijn laatste Turkse avondmaal. Ik zag er netjes uit en ik moest 40 minuten lopen, maar dit vond ik fijn. Iedere keer als ik ga reizen, sluit ik de reis filosofisch af en hiermee bedoel ik dat ik zin heb om te mijmeren en her te beleven. Ik liep met klassieke muziek richting het restaurant en ik werd emotioneel van mijn gedachtes. Ik was dankbaar voor wat ik heb meegemaakt en wat ik weer heb mogen zien en heb mogen ontvangen. Ik was trots op mijzelf. Ik heb mijzelf weer voor de leeuwen gegooid en het maakt mij telkens zoveel rijker. Het maakt het leven meer ongelijksoortig en afwijkend. Toch wil ik aangeven, zonder echter de positiviteit uit deze tekst te halen, dat dit vrijdenkend mes soms aan twee kanten snijdt: Door reizen ontwikkel je, je visie op het leven waardoor gebreken je gaan opvallen die anders onopgemerkt waren gebleven.

Terwijl ik naar het restaurant liep kwam ik langs de mosselman. Deze man verkocht verschillende mosselen die in hun opengemaakte schelpen lagen opgediend en was waren gevuld met gekookte rijst dat licht was opgebakken met wat citroensap. Eerst nam ik er slechts twee, maar ik bestelde er al snel een aantal bij want ze waren echt heerlijk. Er kwamen twee vrouwen met kopvod naar mij toe met de vraag of zij ook mochten en ik schudde nee. Je geen kopvod dragen en dan komen bedelen want ik heb zelf de soera’s gelezen waarin staat dat dit echt niet mag. Ik betaalde de man en liep tevreden door. Ik zag een blinde oude man aan de rand van de stoep verschillende producten verkopen en ik knielde naast hem en vroeg in mijn beste Turks hoe duur de zakdoekjes waren, maar ik verstond hem niet. Een Turks gezin schoot mij te hulp met vertalen. Ze waren 10 per stuk. Ik kocht een pakje en betaalde 20 en de blinde man pakte mijn hand en drukte een tweede pakje zakdoekjes erin, maar ik legde deze terug en schudde de man zijn hand als teken van respect. Terwijl ik doorliep besefte ik mij wat er zojuist was gebeurd: In beide voorvallen komt mij de vraag voor of ik een aalmoes wil geven en bij geval nr 1 sla ik deze af terwijl ik bij geval nr 2 er zelf zonder twijfel voor kies om er voor iemand te zijn. Ik ben blij met de manier waarop ik in deze in het leven sta. Dit soort momenten dat handelen verreist is, zijn niet te onderschatten. Ze geven je de kans om te kiezen wie je wilt zijn waarna het je definieert.

Eenmaal aangekomen in het restaurant bestelde ik lamskoteletten met een bijpassende rode wijn en de combinatie was top. Ik schreef mijn verslagen en dacht veel na. Ik genoot van mijn eenzaamheid. Het was ook weleens lekker om niet uitgenodigd te worden bij de andere tafels. Ik koos hier bewust voor door mijn iPad open te hebben staan op mijn tafel en mijn oortjes in te hebben. Vanavond wilde ik het zo hebben.

Uiteindelijk liep in richting het hotel en ik was emotioneel. Bedankt voor weer zo’n reis! Ik viel snel in slaap😘

Geschreven door Jantjemadesreisverhalen