Deze lange citytrip gaat beginnen en wat hebben we er zin in. Echter hadden we afgelopen nacht gewoon geheel niet geslapen aangezien we er om 23:00 achter kwamen dat er iets niet goed was gegaan met het visum en we konden hierdoor niet inchecken! Eenmaal 7 pagina’s verder en alles ingediend was het afwachten, maar hier stond 72 uur verwerkingstijd voor dus we hadden er een hard hoofd in of we überhaupt nog wel konden vliegen.. gelukkig kregen we rond 03:30 de bevestiging dat alles goed was, alleen konden we door al deze spanningen zowel hiervoor alsook hierna niet meer in slaap komen.
Helemaal gebroken waren we toen Jeffrey ons kwam ophalen om ons, zo lief als hij is, op Schiphol af te zetten,” we slapen in het vliegtuig wel” zeiden we tegen elkaar, maar dit lukte ons beiden niet ondanks de goede plekken die we hadden want we hadden veel beenruimte! Uiteraard kon dit alles de pret niet drukken want naarmate we steeds dichter bij NY komen, kregen we er meer zin in.
Eenmaal geland bewogen we ons richting de visum en paspoort controle en mijn god wat stond hier een rij! Dit duurt wel ruim 1.5 uur! Terwijl Mabel hierin ging staan ging ik water halen uit de frisdrankmachine die een heel eind verderop stond. Ik liep terug met de buit en liep langs een Indische vrouw en man. De vrouw viel opeens flauw, misschien moet ik dat logisch vinden als ik langs loop, maar ik ving haar half op en legde haar voorzichtig op de grond.. de beveiliging kwam en mijn net gekochte water van 4 dollar per flesje werd met de stip als mikpunt op het voorhoofd van deze vrouw leeg gegoten.. de mevrouw van de beveiliging bedankte me voor het water waarop ik zei dat ze mij niet moest bedanken maar Mabel want het was haar water. De vrouw zei “go get your wife” alleen begreep ik het niet dus ik zei “why? “Just do it!” Sprak ze terug dus ik riep naar mabel dat ze moest komen! Ze stond alleen helemaal midden in de wachtende mensen massa met de handbagage en jassen. Ze moest zich als pakezel een weg banen door alle mensen en paaltjes met koordenje kon op haar gezicht aflezen dat ze zich kapot schaamde, maar het was zeker niet voor niets want want we werden als bedankje voor mijn handelen met de flauwgevallen dame helemaal vooraan de rij gezet! Hoe chill! Wie goed doet, wie goed ontmoet blijkbaar!
We liepen nu naar een telecom winkeltje voor een NY simkaartje. Handig!
We hadden weer bereik en konden dus aan ons avonduur beginnen! Dit begon met te worden opgelicht😡. We namen de airtrain richting een metro kruispunt waar een Pakistaanse man ons hielp met welk kaartje we nodig hadden om 7 dagen lang onbeperkt te kunnen reizen. Deze optie kwam namelijk niet voor op de reguliere ticketdispenser. Na ons van informatie te hebben voorzien vroeg hii of hij fooi had verdient dus Mabel en ik wilde hem wat dollars fooi geven en zochten naar de portefeuille waarop hij aangaf dat het ook gepint kon worden. Hij voerde de 84 dollar in voor de onbeperkt reizen tickets en ik haalde de pas erdoor om dit te accepteerden. Hij nam het apparaat terug en hij zei hoeveel fooi goed is. we zeiden 5% maar je leest het goed dit laatste ging dus buiten ons om want hij voerde dat in. Het was daar op het station super druk en hectisch en we waren moe dus we waren in dat moment niet snel genoeg om te beseffen dat hij nu alles kan intypen en hier kwamen we achter!
We zaten in de metro en mijn terechte argwaan kwam eindelijk weer op werk verschijnen. Ik logde in op Rabobank en wat denk je…. Die Paki heeft zichzelf geen 5% maar 500% fooi gegeven!! Wel is het een aparte betaling dus ik ga hier via de Rabobank sowieso achteraan!
We lieten het voor nu in ieder geval emotioneel los en liepen de metro uit. We stonden nu bij Medison Avenue en liepen richting het hotel. De eerste NY buitenlucht hadden we opgesnoven en we waren super happy! We zijn er!!!
Het hotel zit echt op een geniale plek, midden in Manhattan! We checkte in bij Lorraine, de zeer vriendelijke receptioniste. Ik vroeg gelijk naar wat restaurant tips en nam een Bucket met ijs mee naar boven, zo getapt uit de ijsdispenser in de hal.😍
De kamer is ruim maar simpel alleen vinden we dit meer dan prima. Ik kan al zeggen dat we beiden het bed fantastisch vinden slapen en we hebben een koffiezetapparaatje in de kamer dus we kunnen ons ochtendritueel van een bakkie pleur om de ochtend vanuit bed te kickstarten doorzetten.
Mabel ging lekker in bad want die was echt gesloopt dus ik ging gelijk even boodschappen doen bij de super op de hoek om ons koelkastje, die we in de kamer hebben staan, gevuld te hebben en ik zou gelijk wat eten mee nemen.
Wat schrok ik van de supermarkt prijzen! Alles is hier echt drie keer zo duur als het niet vier keer is! Een zak popcorn; vier 3.5 dollar, vier flessen water bestaande uit een liter de fles; 9 dollar, een camembert; 20 dollar wat verschillende hammetjes; 25 dollar… Naja dit moeten we maar gewoon accepteren.
Ik liep langs een foodtruck waar ik wat souvlake kip en lam bestelde en een Grieks broodje met wat vlees en groenten erop met ernaast wat frietjes. Ik had een leuke klik met de verkopen want hij kwam uit de buurt van Marsa Alam; Egypte waar ik heb gedoken. 35 dollar verder liep met alle boodschappen naar de kamer en Mabel was lekker rozig van het warme bad. Dit had ze echt even nodig zei ze. We aten het eten lekker op bed op en begonnen aan de eerste nacht!
Welterusten😘

Geschreven door Jantjemadesreisverhalen