Dit verslag betreft de laatste twee dagen van deze prachtige en bijzondere reis.

Uiteraard was ik weer vroeg op en nadat Jeffrey en ik wat hadden ontbeten bespraken we of we vandaag of anders morgen naar Tel Aviv rijden waarvandaan de terugvlucht zal plaatsvinden. We zaten hier in Eilat eigenlijk wel lekker en besloten op de dag van vertrek (morgen) vrij vroeg hier weg te rijden en dus geen overnachting te pakken in Tel Aviv.
Nadat we hadden ontbeten gingen we eerst mijn duikspullen halen bij de duikschool. Hier namen we definitief afscheid en we besloten langs een kamelenboerderij te gaan. We moesten, om deze te bereiken, wat de bergen in, maar kwamen de boerderij vanzelf tegen. Hier troffen we een kamelen-range aan en het was erg ruim en diervriendelijk opgezet. We reden door naar het hotel waar we ons klaar maakten voor een heerlijke ontspannen stranddag! Hier had ik wel zin in want ik heb geen verplichte theorie meer dus ik heb de tijd om heerlijk te ontspannen. We vonden lekkere bedjes aan het strand en maakten deze de onzen. Leuk om hierbij te vermelden is dat de bedjes hier altijd gratis zijn. Deze staan overal en worden goed verzorgd, maar ze vragen nergens om geld, vertelde Jeffrey mij, die dagelijks wel voor een paar uur zo’n bedje heeft gebruikt.

We hebben uren hier aan het strand geleden en we hebben heerlijk gezwommen. Toen het eenmaal einde van de middag was zijn we richting het hotel gegaan waar we de koffers alvast wat inpakten en ons opfristen voor het laatste avondmaal dus we deden ons goede pak aan. Deze avond zijn we gaan eten bij een van de top restaurants van Eilat. We hebben heerlijk gegeten en we bespraken de leipe momenten van de vakantie. Tijdens het herbeleven van de momenten, moesten we soms wederom tranen over onze wangen lachen. Wat hebben we het toch fijn gehad en wat hebben Jeffrey en ik toch een bijzondere vriendschap. Na het heerlijke diner gingen Jeffrey en ik lekker naar bed. Welterusten!😘

De wekker luidde de ochtend om 06:00 in en we hadden de koffers reeds klaar voor vertrek. Het hotel had voor ons een ontbijt gemaakt dat klaar stond in een doosje en nadat we dit in de lobby op hadden gegeten, reden we weg. Het was een hele mooie terugreis met mooie uitzichten en natuurspektakels. We reden hele stukken door de woestijn en soms stond er aangegeven dat het verboden was doorheen te rijden voor toeristen, maar ik kon Jeffrey uitleggen waarvoor dit is (Egypte hetzelfde gehad) en dat we enkel goed moesten opletten hoeveel benzine we nog hadden. We vulde deze telkens nauwgezet en dit was maar goed ook want we kwamen geen pomp meer tegen in de woestijn zelf.

Eenmaal aangekomen bij Ben Gurion leverde we de auto in, maar deze zat nog steeds helemaal onder de zoute modder. We kregen aardig op ons kop en een boete en ik wilde in verweer gaan, maar Jeffrey wilde er niets van weten en had geen zin in gedoe dus zei dat wij het beiden gewoon gingen betalen. Naja prima, dacht ik. We liepen het vliegveld te binnen en toen begon het gezeik. We moesten namelijk nog steeds onze baggage voor de vlucht reserveren want via de website en in de app was het ons de afgelopen dagen niet geluk. Alles was namelijk in het Hebreeuws, maar een Hebreeuws sprekende kwam er ook niet aan uit want de website liep telkens vast. We moesten dit dus vandaag nog regelen, maar we werden van het kastje naar de muur gestuurd. Van de BG moesten we naar verdieping 6, naar verdieping 2 naar de BG naar verdieping 6. Het was om gek van te worden. Mijn hele hemd was doorweekt en Jeffrey was zo rood als een tomaat een vloekte telkens alles bij elkaar. We hadden het uiteindelijk geregeld en waren door de beveiliging heen dus gelukkig, maar wat een gedoe. We konden er nu wel om lachen.

De reis ging voorspoedig. Ik werkte wat aan mijn verslagen en heb hier en daar een uurtje geslapen. Eenmaal geland en bij de kofferband aangekomen zag ik Mabel achter het glas al wachten. Ach, yes! Wat heb ik die meid gemist zeg! De koffers kwamen snel en ik nam Mabel in de armen. Wat is reizen toch fijn, maar wat is thuis komen toch ook altijd heerlijk. Jeffrey en ik namen afscheid van elkaar, maar we zien elkaar alweer snel want Bevrijdingsdag vieren we samen. Bedankt voor het lezen! ❤️

Geschreven door Jantjemadesreisverhalen