Wat werd ik heerlijk wakker, mijn oor is helemaal ok weer!! Echt, ik ben trots en tevreden zoals ik gisterenavond heb aangepakt met mijn oor. Ik heb wat onrustig geslapen want Jeffrey heeft uiteraard gesnurkt, maar hij heeft mij in zijn droom ook nog een stomp verkocht (hij droomde dat ik hem sloeg en daarom sloeg hij mij in de fysieke wereld), maar over het algemeen heb ik niets te klagen. Ik heb genoeg uurtjes gepakt!
Ik zat vroeg aan het ontbijt om wat aan de verslagen te werken en wat duiktheorie te leren waarna ik de i10 instapte om richting de duikschool te rijden. Ik stapte happy en gezond binnen en Daniël zag dat we de komende dagen gewoon lekker af gingen maken. Ook hij was hier erg blij mee. Vandaag was onze sidemount dag en moest ik dus zowel mijn theorie als praktijk van deze speciality halen. Ik begon met mijn theorie en ik haalde een 8.6 hiervoor. Lekker dan! Nu de praktijk: Om de speciality te halen moet ik drie sidemount dives doen met in totaal 6 opdrachten. Als mij dat vandaag lukt dan hoef ik nog maar 1 duik te doen als verplicht onderdeel van mijn specialities en dat is de nitrox duik. Deze duik kan echter overal worden gedaan dus ook als ‘fundive’, Hoe top zou dit zijn. Er is hier een duikspot me weinig koraal en dus ook weinig klein organisme, maar met de mogelijkheid op het spotten van walvishaaien, manta’s en dolfijnen. Er zijn ook gebieden met veel kleurrijk koraal en hierom veel vissen, zoals de Rode Zee bekend staat, maar ik wist al dat ik voor de eerste optie zou gaan als ik morgen de nitroxduik als fundive kon inzetten, maar laten we ons nu eerst richten op vandaag. Lets do sidemount!!!
Ik zal zeggen dat ik dit onderschat had en niet enkel het onderdeel onderwater. Ik leerde een compleet nieuw BCD (je duikvest met alle kabels en technische onderdelen) systeem kennen met weer andere aansluitingen en vereiste kennis. Maja, daarvoor zijn we hier. Eenmaal alles aangesloten moest de bende uiteraard naar het water worden getild en dit was me toch een partijtje zwaar. Onderschat het gewicht van zo’n tank niet en nu had ik er twee. Eenmaal in het water, maar nog op het oppervlak, moet ik beide tanks aan mijn bcd verbinden en uiteraard zonder hulp. Ik zat te rollen en te stoeien om de eerste fles aan mijn bcd te verbinden, terwijl ik mijn tweede fles tussen mijn benen geklemd had want ik wilde natuurlijk niet dat deze wegdreef. uiteraard kreeg ik van niemand hulp, dit moest ik immers allemaal zelf doen. Toch lukte het, maar ik vroeg mijzelf wel af waar the fuck ik aan begonnen was en dit moet ik minimaal drie keer doen….. Het drama was nog niet af hoor want onderwater moest ik oefeningen doen en deze waren niet eenvoudig. Ik moest een fles af kunnen doen, en dan, met nog een fles aan mijn zijde, deze vooruitduwen op 20 meter diepte. Daarna moest tevens de tweede fles af en uiteraard mocht ik de eerste fles niet verliezen, de kabels bleven verbonden en ik duwde nu beide flessen op 20 meter diepte voor mij uit door obstakels. Deze oefening moest drie keer goed gaan, verspreid over meerdere duiken en bij de laatste duik moest ik de flessen vooruit duwen door het wrak!! Het ging verdomme nog goed ook!! Alle ging goed! Bij de tweede duik merkte ik al dat ik beide flessen gemakkelijk vastklinkt aan mijn bcd en met twee behendige ‘rollen’ had ik ze om. Bij de derde keer zelfs net zo snel als Daniel en ik keek hem vals aan waar hij hard om moest lachen. Wat een top speciality, wat een top keuze! Hetgeen ik net beschreef; De twee flessen afdoen en door het misselewrak vooruitduwen, was trouwens mijn laatste onderdeel die Daniel had toegevoegd vanwege mijn combinaties aan specialities. Hij zei dat dit onderdeel mijn praktijk eindexamen was en toen ik dat wrak uit kwam en geen enkele keer het wrak had aangestoten waren we in extase, beiden, dit merkte ik. Ik gebaar ondertussen goed de duiktaal dus onderwater maakte we dat goed duidelijk aan elkaar!
De duikdag was voorbij en ik was kapot! Ik reed naar Jeffrey, we fristen ons op en gingen de hort op. Tijd voor een biertje. We kwamen bij een leuke beachclub dat er een aardig feestje van maakte. We bestelde hier een mooi flesje wijn en Jeffrey wilde VIP zitten dus prima. Hier lagen we dan met zijn tweeën; VIP op zo’n loungeset en terwijl iedereen om ons heen aan het ‘raven’ was, dronken we beiden een drankje en hadden we de beste gesprekken. Het werden heftige gesprekken, het werden dé gesprekken: Jeffrey vertelde mij dat hij hier ging wonen omdat hij als Jood zich al lange tijd niet veilig voelt in Nederland. Deze vriend van mij, mijn beste vriend, is een paar jaar geleden in Amersfoort flink in elkaar geslagen en vernederd toen hij een keppeltje droeg (lang in het ziekenhuis gelegen in kritieke toestand), hij krijgt wekelijks haat en dreigpost en opmerkingen van voorbijgangers op straat. Jeffrey heeft financieel gezien veel opties en hier is hij al eventjes mee bezig, maar hij vond het al een tijdje moeilijk om een goed moment te kiezen dit tegen me te zeggen. Na een flesje wijn was dit moment nu en ik werd er zo verdomde emotioneel van. In de eerste plek niet eens omdat hij zo ver weg zal zijn van mij, maar vanwege het hele fucking feit dat hij Nederland ontvlucht. Hoe erg! Hier, in Israël, is hij morgen welkom vanwege dat Jeffrey Jood is en dus ook zo staat ingeschreven bij de synagoge in Amsterdam. Ik keek hem aan en zei,”dus daarom dat je die ene meid in Nederland niet doorzet, zij komt hier niet binnen, zij is niet joods, daarnaast zullen je kinderen niet Jood zijn als je geen Joodse vrouw hebt en je wilt dat je kinderen jood zijn”. Hij keek mij aan en zei “knap zoals je de puzzel in een keer ziet vallen”. Ik zei,” Maar Jeffrey, je bent verliefd op haar”, waarop Jeffrey antwoord “dat klopt Jan, het doet me ook zoveel zeer, maar zij mag hier niet wonen en ik wil Joodse kinderen die ik gelovig ga opvoeden, je moet weten; ik ben ook erg verliefd op mijn geloof”. We waren samen aan het huilen. Wat een waardevolle, bijzondere klote avond. We hebben het er goed van genomen; We hebben gedanst, gelachen, gedronken, gehuild en weer gedanst. Welterusten😘
Geschreven door Jantjemadesreisverhalen