De Israëlische ochtend liet zich zien, maar ik zag Jeffrey niet naast mij liggen. Ik deed mijn oordopjes uit mijn oren en hoorde luid gesnurk vanuit de woonkamer komen. Hij was dus op de bank gaan liggen. Ik maakte hem wakker en Jeffrey vertelde mij dat hij het bed klote vond liggen en daarom op de bank was gaan tukken. Hij vond het kut, maar het is zoals het is. Knap van hem. Jeffrey ging douchen maar dat bracht de druppel die de emmer deed overstromen 💧🪣… Er was enkel koud water! Een tirade van gevloek volgde en het appartement kreeg het te verduren qua verwijten. Ook hiervan wist Jeffrey zich te herpakken. Ik zei tegen Jeffrey dat ik zou regelen dat ik contact met de eigenaar zou opnemen om dat koude water te fixen en dan zou ik meteen een extra dekbed voor hem regelen voor op de bank. Ik ging koud douchen, wat ik graag doe, friste me op waarna we naar hetzelfde restaurant als gisteren gingen om te ontbijten. We hadden een heerlijk ‘Midden-Oosten” ontbijt met weer die lekker hummus en Arabische broodjes met gehakt erin. Hierna pakte we de auto richting Nazareth! 🕌

Nazareth is vredelievend stukje “Israëlisch Palestina”. De inwoners bestaan voor 70% uit moslims (voornamelijk Palestijnen), 20% joden en voor 10% uit christenen. Voor vooral de Christenen is Nazareth een zeer heilige stad. Het is de stad waar Jezus en Maria vandaan komen, en waar Maria werd bezocht door de aartsengel Gabriël met de openbaringen van wat er te komen stond. Het centrum van Nazareth is een pittoresk centrum met oud en nieuw vastgoed, maar hetgeen dat nieuw is, is in een mooie oude stijl gebouwd.

We wilden dit natuurlijk allemaal van dichtbij zien en reden het centrum van Nazareth binnen. We parkeerde de auto tegenover een juwelier temidden het centrum zodat we gemakkelijk te voet ons lijstje konden afwerken. Ik heb ondertussen een effectieve en prettige manier van reizen en een voorbeeld hiervan is dat ik alle bezienswaardigheden van een stad altijd in maps met een vlaggetje accentueer. Dit voorwerk was allemaal al lang gedaan dus we konden direct aan de slag.🚩

We liepen naar St. Gabriels Church toe, ook wel bekend als de “Greek Church of the Annunciation”. Dit is een van de twee plekken waar Maria de openbaringen kreeg van Gabriel. Op deze plek is ook nog steeds de waterbron present die beschouwd wordt als een van de meest heilige waterbronnen, wat uiteraard hierom ook heilig water bevat, voor de Christenen. Terwijl ik stond te wachten voor de kerkdeuren om open te gaan kwamen er een hele horde Christelijke Ethiopiërs aanzetten wat het een drukke bedoening maakte, maar het is wel gezellig. Ik maakte wat praatjes en uiteindelijk gingen de deuren open. Het was echt een oude kerk en je kon zien dat hij, zoals de geschiedenis je ook zou vertellen, vaak herbouwd is. Tevens was het zichtbaar voor mij dat “the enemy” hier ook vaak is geweest want verschillend Hiërogliefen (met christelijke afbeeldingen) waren ingehakt. Dit kende ik natuurlijk van Egypte. Ik kwam binnen in contact met een Ethiopische heiligman die er fantastisch uitzag in zijn gele gewaad. Hij vertelde mij waar ik van de heilige bron, heilig water kon tappen alleen stond hier een gigantische Ethiopische rij, maar ik had blijkbaar vriendjes gemaakt want ik mocht voorbij iedereen gaan om als eerste te tappen en niet te hoeven wachten. Ik had alleen geen bewaarplaats bij me, dus leegde ik het flesje water wat ik bij me had om vervolgens deze vol te tappen met het heilige water. Vanaf begin af aan wist ik dat ik dit voor opa en oma van Dongen deed. Zij zijn gelovig. Een beter souveniertje bestaat volgens mij niet. Hoe mooi zou het zijn als ik in Jeruzalem een mooiere container kan vinden, dan in Bethlehem (als ik daar dus heen kan gaan) een strik erom. Hopakee; zo verkrijg je een christelijk hoogtepunt 🤣.

Jeffrey was de kerk niet mee ingegaan want hij vond het veel te druk met al die Ethiopiërs, maar ik had hem al snel gevonden toen ik de kerk uitliep. We kwamen een marktje tegen waar ik wat souveniertjes kocht voor mijn ouders en schoonouders en we liepen door naar onze tweede bezienswaardigheid. We kwamen bij de ‘Baselic of the Annunciation”. Deze kerk is zo’n 100 jaar geleden gebouwd over de grot waar Maria heeft gewoond en waar ze haar tweede openbaring van Gabriël ontving. Er was al eerder op dezelfde plek een kerk, maar deze kerk is dus hernieuwd met het huidige exemplaar. Op deze plek woonde Maria , De kerk was echt prachtig!!!!! Wow! Deze kerk is de grootste christelijke kerk van het Midden-Oosten vanwege de verdiepingen die het heeft. Ondanks onze korte broeken mochten we naar binnen maar we moesten de broek is lager dragen zodat de knie zoveel mogelijk bedekt was. We gingen dus in swaq style naar binnen en we zagen in het midden inderdaad meteen de grot waar Maria had gewoond. We liepen hierheen en het was erg mooi om te zien. Vele christenen liepen om ons heen en ze kwamen overal vandaan. Ze gingen op hun knieën voor alles wat blinkte of er heilig uitzag. Ze kwamen uit alle uithoeken van e wereld, spraken verschillende talen, droegen verschillende kleding als herkende je het christendom erin, ze waren verschillend van kleur, verschillend van leeftijd maar geloofde in hetzelfde verhaal wat hen hierheen bracht. Voor de grot stond een hek en een vrouw wurmde haar hand, waarin ze haar smartphone was had, er doorheen. Ze zat geknield voor het hekje deze moeilijke foto te bewerkstelligen, maar ze had Parkinsons waardoor ze haar foto niet kon maken, maar ze kon ook niet meer terugkomen met haar hand. Ze was in paniek en gelukkig zag ik dit. Ik ging geknield naast haar zitten, stak mijn hand door het hek heen en nam de telefoon over. Ze was eerst erg schichtig en dacht bestolen te worden ofzo, waarop ik haar gerust stelde en de telefoon overnam. Ik maakte voor haar verschillende fotos van de grot, haalde de telefoon weer terug door het hekwerk heen en ze was super blij. Hmm dacht ik, als die goede Heer dit maar wel gezien heeft. 😇 We doorliepen de rest van de kerk om ook deze bezienswaardigheid weer afgerond te hebben. Buiten de kerk kwamen we weer de Ethiopiërs tegen en ik regelde een groepsfoto. Hierna liepen Jeffrey en ik weer richting de auto, maar niet voor we eerst een fles water deelden bij een klein barretje. We spraken met een man van rond de 25 jaar. Zijn voorouders zijn Libanees, maar hij is hier in Israël geboren. Vanwege zijn Israëlische paspoort weet hij dat hij nooit van zijn leven Libanon zal kunnen zien. Nooit. Hij vertelde hoe erg hij dat vond. We hadden mooie gesprekken.

Nogmaals; Ik ben niet zo goed met de weg vinden, maar Jeffrey echt nog veel erger dus we maken een goed koppel🙃. We wisten nog wel dat we in de buurt van de auto moesten zijn en dat de auto tegenover een julwelier stond, dus we vroegen aan een man waar hier in de buurt een juwelier is. Zijn vriend sprak beter Engels en begreep wat we zochten en zou ons erheen leiden. En toen gebeurde oprecht een van de meest leipe dingen die ik ooit heb meegemaakt. Dit wat nu volgt is geen fucking grap. We liepen met zijn drieën naar de juwelier en de man vroeg ons waar we vandaan kwamen. We zeiden Nederland en de man sprak enthousiast dat hij van wiet houdt. We moesten lachen en toen opeens stond hij stil, ging wijdbeens en voorovergebogen staan. Hij kruiste zijn armen en drukte zijn handpalmen in zijn ogen. Hij draaide wat en begon te grommen en we zagen hem ook wat schuimbekken. WHAT THE FUCK!!! Ik liep naar hem toe omdat ik me zorgen maakte en vroeg, “gaat het met je”, maar Jeffrey riep mij toe, “JAN!!! Weglopen van die gek!!! LOPEN LOPEN LOPEN LOPEN LOPEN.. We renden beiden de steeg uit en net voor we de hoek om kwamen keken we achter ons en we zagen die gek aankomen lopen, We riepen; “we hebben de auto al gevonden hoor, bedankt je bent super!”. We gingen snel de juwelier te binnen want daar waren ook anderen mensen en toen kwam de gek binnenlopen en zei vrolijk; “Ah je hebt het al gevonden. Super goed. Fijne dag verder!”. WHAT THE FUCK!! Hij deed net of er niets gebeurd was. We sprongen de auto in en reden Nazareth uit. De opluchting nam over van de angst en we lachten de tranen over onze wangen. Pffff, het verhaal The Antichrist van Nazareth.👹

We reden Haifa binnen waar we langs de boulevard wat gingen eten. We zaten bij een Italiaan en telkens wanneer we het over X hadden, ging het gesprek vanzelf weer over “The Antichrist van Nazareth”. Wat een dag. Eenmaal buikjes rond en weer in het appartement fristen we ons op om bij Fattoush lekker een wijntje te pakken en aan de verslagen te werken. Jeffrey vindt het allemaal prima. Hij gaat gewoon lekker onderuitgezakt mooie meiden gluren terwijl ik type. Als het echt de moeite waard is dan attendeert hij mij erop dat ik moet opletten. We hebben zo’n lol met zijn tweeën en we zijn beiden echt niet moeilijk. Fijn is dat. 🥰

De avond vorderde en we hadden allerlei lekkere Midden-0osten tapas op tafel laten zetten. We spraken af vanavond te drinken dus weer bestelde een goede fles wijn en gaven “The Antichrist van Nazareth” een plekje. We hadden een top avond voor gelach, lol en plezier. De tweede fles kwam niet op maar die mochten we apart laten zetten om later op te komen drinken. Jeffrey en ik pakte een taxi naar het uitgaansgebied, maar die was uitgestorven. We dronken een wijntje en kregen super leuk contact met een Oekraïense jood. Hij vertelde ons zijn verhaal over hoe hij hier kwam en het verhaal van de Oekraïense joden. Interessant. We pakte een taxi naar huis en gingen lekker slapen. Welterusten.😘

Geschreven door Jantjemadesreisverhalen