Ik was er deze ochtend heerlijk vroeg uit en terwijl de zon nog laag scheen zetelde ik mij aan het water waar ik als eerste bezoeker van de haven een espresso-lungo bestelde. Ik kan zo genieten van de rust die gepaard gaat met de ochtendgloren. Ik had mijn klassieke muziek op staan en werkte aan deze reisverslagen waarvan ik lekker nagenoot. Na een goed uurtje hoorde ik dat Mabel er ook klaar voor was dus ik wandelde terug naar het hotelletje aan de pier waar we ons beiden tegoed deden aan het ontbijt. Hierna pakten we de boel weer in en checkten we uit. De reis zal zich voortzetten richting Nauplion, tevens een voormalig hoofdstad van Griekenland. Dit stadje staat bekend als een van de mooiste bestemmingen van Griekenland, tenminste als je de verschillende visies op internet moet geloven.

Eenmaal aangekomen in Nauplion stopten we eerst bij het hotel om de baggage te droppen en hopelijk in te checken. Beide was mogelijk, maar eenmaal de kamer verkend te hebben kwamen we erachter dat de toilet een raar constant geluid maakt en we vonden de kamer een muffe geur hebben. Alsof er hier veel werd gerookt. Ik meldde dit bij de receptie en meteen kregen we een nieuwe kamer en alles werd vriendelijk opgelost. Wij ervoeren de Griekse mensen over het algemeen als erg vriendelijk en gastvrij, een stuk meer dan in menig andere landen zoals bijvoorbeeld Italië.

Ik had bij de receptiedame wat tips opgevraagd qua bezienswaardigheden en restaurantjes waar zij als local heen zou gaan en ik had veel aan haar antwoorden. Mabel en ik liepen heerlijk rustig het centrum in. Na 10min lopen kwamen we in het oude gedeelte en liepen we over de boulevard. We keken uit op een fort dat in de haven te midden van het water was gevestigd en ik zocht op wat de functie ervan was. Het moest Nauplion voornamelijk beschermen tegen de Turken die een constant risico waren gedurende een groot gedeelte van de Griekse geschiedenis. Dit fort bezoeken was mogelijk met een ferry, maar we wisten dat het fort gesloten was dus dat je enkel naar het eilandje kon om er omheen te lopen; hierdoor bleven we aan wal.😉

We gingen zitten bij een restaurantje waar ik een burger bestelde die eigenlijk niet zo lekker was en Mabel nam een pasta die echt super goed was! Zo lief als Mabel is mocht ik wat happen pasta.🥰 We liepen het oude centrum weer in, maar we kwamen er beiden achter dat dat romantische gevoel voor Nauplion wat we overal hadden gelezen, ons niet benaderde. We vonden het stadje leuk, maar daar bleef het wel bij. Gelukkig hebben ze er een museum en dat is altijd wel goed, behalve nu.. Jezus wat een saai museum was dit. Het was een minuscuul saai museum over uitsluitend opgegraven scherven van potjes en pannetjes uit de omgeving. Ok, ik weet het die scherven zijn heel erg oud en dat valt te bewonderen, maar nee. Ik heb er gewoon niet zoveel mee. Ook ik heb mijn grenzen wat betreft interesse in geschiedenis en Mabel dacht er net zo over.

We gingen dus maar terug naar het hotel om ons om te kleden en richting zee te gaan. Er waren twee strandjes waaruit we konden kiezen en we kozen voor het strandje met de club erachter, want we wilde wel stappen vanavond, dus dan konden we deze tent ook gelijk van dichtbij zien. We pakten de strandtas in en sprongen in de auto. We kwamen bij een toffe tent wat er erg goed uit zag, maar alle bedjes waren bezet. Er waren ook mensen aan te wachten, maar ik zag dat er nog twee bedjes waren met een “reserve” bordje. Ik regelde met de bediening dat we er toch mochten liggen, dus we waren goed verzorgd. We lagen hier echt heelijk!! We lagen 1.5 meter boven de waterspiegel op een soort uitsteekpunt van het stenen terras. Ik zat op mijn zetel als Poseidon de Griekse mythologie te lezen, terwijl Mabel boek over psychologie las. Vaak klotste de golven zo hard tegen de stenen kant dat we er nat van werden, maar ik vond dit wel verfrissend. Echter was de golf soms dusdanig van kracht dat we zeik nat werden en het water over onze spullen en het eten en drinken spetterde, maar het mocht de pret echt niet drukken.

Nou, beste lezer ga ik je echt iets fucking leips vertellen wat echt fantastisch was en het is echt gebeurd!! Terwijl ik daar als Poseidon in mijn stoel zat te lezen zag ik recht voor mij in de zee een super grote zeeleeuw 🦭 door het water sjeezen!! Ik sprong op en trok Mabel uit haar stoel die het gelukkig ook zag. Dit prachtige beest sjeezde een meter voor mij door het water en draaide ondersteboven weer terug. Het was super groot, lichtgrijs en prachtig! Mabel herkende er ook een zeeleeuw in en ik riep: Zag je het!!! Zag je het!! Mijn god, Paauw, het was een super grote zeeleeuw!!! Ongeveer 10 meter verderop lagen Engelsen en die vrouw zweerde dat het een grote haai was, maar beste lezer ik durf er mijn hond (wat niet mag van Mabel) op te verwedden dat het een zeeleeuw was! Allerlei mensen spraken erover en een man kwam naar mij toe en vroeg wat er was. Ik zei dus dat er een super grote zeeleeuw recht voor ons lang is gegaan en die man zei dat dat echt niet kon. Hij kwam hier al 15 jaar en had zoiets nog nooit gezien en daarnaast komen hier geen zeeleeuwen voor, zei hij. Nou mooi wel dus!! We hebben hierna internet afgezocht en er komen zeeeeer sporadisch zeeleeuwen voor in deze zee en wij hebben de koning van de zeeleeuwen leren kennen. Het heeft echt indruk op mij gemaakt. Ik heb daarna wel een half uur met mijn telefoon aan op de filmstand en naar het water gericht, gezeten, maar helaas kwam de zeeleeuw niet meer terug. Jullie moeten ons dus maar geloven.🤩 Mabel is hierna trouwens voor een uurtje de zee niet meer in gegaan en ze verklaarde mij voor gek toen ik er al na enkele minuten weer inging, maar petje af dat ze er toch na een tijdje alsnog in sprong! 🦭
De Engelse dame die dacht dat het om een grote haai ging, hebben we niet meer in de buurt van de zee zien komen.

De heerlijke en bijzondere stranddag zette zich voort en Mabel en ik hadden het erg naar ons zin. We hadden leuk contact met het personeel waarmee we wat dingen bespraken voor de stapavond vanavond. Nu we wisten hoe laat we hier moesten zijn keken we uit naar de avond die voor ons lag. We bestelden een Traybake met allerlei Grieks eten als diner en aten dit vanaf onze handdoek op.

Eenmaal weer in ons hotel aangekomen fristen we ons lekker op en gingen we eventjes op bedden liggen, maar dat was een allesbepalende keuze voor de avond! Ik viel gelijk in slaap en Mabel even later en we werden de volgende ochtend om 08:00 pas weer wakker ,dus het was geen VIP tafel geen VODKA en GEEN stapavond voor ons, maar het was niet erg. Zoals eerder gezegd zijn we op vakantie gegaan met een lege batterij 🪫 en deze opladen moeten we eerst doen…🔋Ik kan dus enkel zeggen.. welterusten 😘

Geschreven door Jantjemadesreisverhalen