Vandaag voelt als de afsluiting van een prachtige reis met Bastiaan ondanks dat we beiden nog wat dagen samen in het buitenland zitten. De dagen als globetrotted duo zijn namelijk over en we zullen wederkeren naar Slowakije waar we tijdelijk van elkaar zullen scheiden. Mijn reis door Praag, Bratislava en Budapest waren allemaal slechts een invulling voor een einddoel; de bruiloft van Thom en Natalia. Thom is een golfvriend uit Utrecht en hij is al een tijdje samen met de Slowaakse Natalia. Samen wonen ze in een klein appartementje niet ver van mij vandaan. Tenminste sinds kort wonen we bij elkaar in de buurt want ik ben recent met Mabel verhuist. Hier moet ik trouwens eerst even iets meer over vertellen:
Pff wat een heftige weken zijn de afgelopen weken geweest zeg. (De weken na deze reis) hierom dan ook dat het een tijdje stil was met mijn reisverslagen. Mijn meest recente belegging (kerkweg37) die ik niet mocht verhuren (linkse regelgeving.. Bah) zijn Mabel en ik zelf gaan bewonen. Dit was een goede oplossing want het pand dat wij hiervoor moesten verlaten mocht ik wel verhuren. Zo hebben we dus een zakelijk fiasco kunnen voorkomen alleen moesten we ons fantastisch huis hiervoor verlaten. Dit deed zeer. De woning waar we nu wonen is ook echt te gek hoor; het is centrum Utrecht en slechts iets kleiner dan onze vorige woning. Mabel is daarnaast erg blij dat ze mega veel fitness mogelijkheden in de buurt heeft en ik woon nu om de hoek van Thom en Bastiaan. Daarnaast, wanneer het in mijn hoofd allemaal wat rustiger is, zie ik mij straks al met een appeltje het centrum in lopen met een mooi filosofische titel onder mijn armen. Alvorens deze rust en al het geregel echter zou zijn geregeld hadden we nog veel te doen. Vandaar dus de stilte in mijn reisverslagen. Maar ik ben er weer!๐
Bastiaan en ik ontwaakte en wederom tot mijn verbazing had ik geen kater gecreëerd. We pakte alle spullen in en vertrokken richting het midden van Slowakije. Je zal misschien verbaasd zijn dat we niet met Bratislava zijn geëindigd aangezien we nu weer in Slowakije zijn, maar dat was enorm om geweest. Het was korter om Slowakije weer te verlaten voor Budapest en nu weer Slowakije in te rijden.๐ De rit was enorm leuk! Bastiaan en ik haalde alle verhalen van de afgelopen tijd aan en we lachte over de avonduren. We hebben het oprecht 24/7 waanzinnig leuk gehad en onze vriendschap is zo sterk geworden. Langzaam reden we de prachtige natuur van Slowakije in. Hier hoog in de bergen zou het sprookje dus plaatsvinden. Voor we het wisten kwamen we in de buurt van Bastiaan zijn hotel die hij geboekt had. Dit was in de buurt van waar ik moest zijn. We gaven elkaar een goede knuffel en ik sprong weer in mijn disco om richting mijn bestemming te komen. Het was uiteindelijk allemaal best krap, maar uiteindelijk vond ik het. Ik zag de Nederlandse kentekens op de parkeerplaats dus ik wist dat ik goed zag, maar ik kwam er al snel achter dat ik mij eerst moest inchecken zo’n 3km terug. Ik sprong weer in mijn disco en scheurde het Slowaakse bergasfalt af naar de receptie om in te checken. Deze vond ik en ik checkte mijzelf en Ruben van der Ven (een goede vriend van mij waarmee ik de slaapkamer deel) in. Mijn appartement was precies bij waar ik net was dus hup! In de disco en terug de bergen in! Ik trok mijn kostuum en koffer uit de disco en sprong onder de douche. Toen ik er uit sprong kwam Ruben binnen met twee vrienden die met hem mee waren gereisd en ze werden door mij en kleine Jan warm verwelkomt!๐
Op dat moment maakte dit echt niet uit want we hadden allemaal haast. Nadat we waren aangekleed stopte er een bus voor om iedereen naar locatie te brengen en die haalde we net. Zo zat ik opeens in een bus vol met Tilburgers want daar komt Thom van origine vandaan. Ik moest even schakelen want de simpele grappen vlogen door de bus, maar ik zat al snel in de juiste versnelling hoor. Ik leerde iedereen kennen en zij mij. Hoe bijzonder dat deze reis nu dit aspect kent. Eenmaal aangekomen op locatie moesten we allemaal buiten op bankjes gaan zitten of erachter gaan staan om te wachten op het bruidspaar.
Eerst verscheen Thom met om zijn arm zijn moeder. Iedereen begon te joelen en hij zag er erg gelukkig uit. Toen hij klaar stond kwam daar al snel de Slowaakse schoonheid; Natalia en het was zo bijzonder zoals zij met haar vader in haar prachtige jurk aan kwam lopen. Haar vader was echt een baas! Een relatief klein vol mannetje met pikzwart haar strak naar achteren gekamd. Hij was echt een Slowaakse Dracula en je kon zien dat hij dit heel serieus nam. Natuurlijk is het dat ook, maar toen ik hem zag besloot ik mijzelf maar wel echt te gedragen.๐
Natalia zag er erg gelukkig uit terwijl ze op Thom af stapte en de ceremonie kon beginnen.
De ceremonie was in het Slowaaks, maar er was een tolk die het voor non-stop vertolkte. Soms dan werd er in het Slowaaks veel gezegd en begonnen de Slowaken te lachen en wanneer de tolk het dan vertolkte en wij moesten lachen dacht ik; ah dus dit vonden ze grappig.๐ Vooral het eind deel van de ceremonie vond ik erg bijzonder want de rest was vooral heel christelijk. Thom legde mij later uit dat dit wel moest want als hij dit deel niet zou doen zou hij daar de rest van zijn getrouwde leven last van hebben. Dat had zijn schoonfamilie nooit geaccepteerd. Beiden hadden ze mooie teksten voor elkaar geschreven en na de Da! en de Ja! en het gekus, kon het feest beginnen.๐
Er was een prachtige grote zaal wat eruit zag als een moderne schuur met hele grote glazen vensters dat uitzicht gaf over de bergen van Slowakije. Er stonden grote ronde tafels, wit bekleed en mooi opgedekt. Hier stonden naambordjes en ik zat naast goed volk had ik al wel gezien. Ik hoefde niet perse bij de Tilburgers aan tafel want ook mijn simpelheid kent grenzen, maar gelukkig zat ik aan tafel met allemaal mensen van mijn leeftijd die tevens uit Utrecht en omstreken komen. Thoms Utrecht groep zeg maar. Dit was erg leuk. Links van mij zat een psycholoog die in de Verslavingszorg werkte en Ruben zat rechts. Aan tafel leerde ik Bart en zijn meisje kennen waarmee ik al snel een leuke klik had. De wijn kwam op tafel (Slowaakse Riesling) en verschillende mensen gingen spreken. Tussen het spreken door werden er telkens Slowaakse gebruiken en tradities opgevoerd/gehouden. De bruiloft was erg traditioneel en dit waren allemaal eisen die de kant van Natalia natuurlijk had geopperd. Er werden borden gebroken en oud Slowaakse liederen gezongen wat weer werd afgewisseld met een Tilburger die zijn/haar verhaal en liefde deelde. Deze verhoudingen waren bijzonder om mee te maken. Van Slowakije naar Nederland, Van Bratislava naar Tilburg, maar het misstond elkaar echt niet. Ik ben zo tering zwak altijd op dit soort momenten en huil van begin tot einde. Maar goed dat ik die Riesling had al werd ik echt niet als eerste aangeschoten hoor. De grap was dat onze verslavingsdeskundige er echt vrij snel af lag en dit was zo erg dat ik mij er soms wat voor schaamde.
Het eten werd opgediend en de verschillende gerechten waren echt heerlijk! Van voor tot na was ik aan het genieten. De DJ begon te draaien met een mooie Slowaakse dame die haar stem liet gelden. Er kwam een hippe saxofonist de vloer op die iedereen uitdaagde met zijn liederenbundel eng opeens stond Tilburg te sjansen met Bratislava en ik genoot van deze blend. Zo werden de uurtjes steeds later tot dat we werden gesommeerd te gaan zitten en er een heel bijzonder tradintioneel schouwspel werd opgevoerd. Natalia had zich omgekleed en zat in een simpele witte jurk op een houten stil temidden van de zaal en er kwamen 8 vrouwen binnen in traditionele kleding met kaarsen in hun handen. Buiten was het reeds helemaal donker en ook hier binnen in de zaal waren de lichten uit dus de kaarsen hadden hun effect. De vrouwen zongen in het Slowaaks en liepen rondjes om Natalia en deden haar offers. Opeens kwamen daar een paar trotse mannen in tevens traditionele kleding de vloer op en er werd een act uitgevoerd van verleiding. Het kwam er op neer dat als Thom Natalia wilt hij een offer moest doen en hij en zijn vrienden moesten bewijzen dat Thom Natalia waard was. Drie dure flessen Vodka werden aangeboden en deze werken goed gekeurd, maar nu moesten de vrienden hun bewijs leveren. Alle ongetrouwde mannen moesten naar voren komen en dus ook ik. Een van de drie flessen Vodka werd in het midden van de zaal gezet en ombeurten moesten we om de fles Vodka dansen zonder deze om te stoten. Als je hem deed omstoten moest je de fles in 1/4de atten. Gelukkig gebeurde mij dit niet, maar menig ongehuwden slaagde hier niet in en zette de fles aan de lip. Het was een heel bijzonder tafereel en ik vond het waanzinnig dat ik hier onderdeel van mocht uitmaken. Toen opeens werd er een buffet opgediend en toen ik op de planning keek zag ik inderdaad een 2de diner staan. Er lagen allemaal heerlijk vette stukken vlees en versnaperingen op het buffet en mij werd uitgelegd dat dit is om de Vodka te temmen. Geen grap!! Dit is serieus de reden. Al die Slowaken waren zo zat als wat en begonnen hard te snaaien van dit buffet puur en alleen om hierna weer meer te kunnen drinken. Ook ik maakte hier maar gretig gebruik van. Ik wilde naar buiten om een frisse neus te halen, maar na vijf stappen in het gras te hebben gezet rende er een Slowaakse oma naar mij toe om mij naar binnen te trekken. Ze trok maar aan mijn jasje en ik begreep het niet want ze sprak geen woord Engels, maar toen een van de verschillende tolken erbij kwam staan werd mij duidelijk dat we niet naar buiten mochten vanwege de beren die hier lopen.๐
Het feest zette zich verder voort en ik heb met menig Slowaakse mooie dames, oma’s en tantes gedanst alvorens ik mijzelf naar mijn appartement liet brengen. Ruben was met mij mee gegaan want we vonden beiden 03:00 een prima tijd. Welterusten! ๐
Geschreven door Jantjemadesreisverhalen