Goedemorgen Bratislava!

Bastiaan en ik begonnen deze dag met een heerlijk ontbijt uit eigen koelbox, tonijnsalade en brie gesmeerd op heerlijk Lidl crackertjes. Vandaag gaan we iets heel gaafs doen; we gaan naar WakeLake!! Dat is een groot meer waar we zullen wakeboarden/wakeskiën, zonnen en gewoon lekker ontspannen. We hebben het allemaal echt top gepland, al zeg ik het zelf, want we komen qua planning gewoon echt top uit! We hebben alles gezien hier in Bratislava dus tijd voor ontspanning, of naja dat dacht ik…😅

Alvorens we deze “avonturenplanning” van start zouden laten gaan wilde ik eerst langs een electronicstore om te kijken hoe duur zo’n stepje is. De afgelopen dagen zijn Bastiaan en ik wel 50 euro kwijt geweest aan het huren van die dingen en ook in andere landen ben ik er geld aan kwijt geweest. Daarnaast kan je die huur steps enkel op specifieke plekken stallen, zoals we ervoeren bij het bevrijdingsmonument, of zijn ze slecht opgeladen. Ik verdien dat ding vanzelf terug en het is een stuk meer comfortabel dus ik wilde op onderzoek of ik er een kon vinden die aan mijn verwachtingen voldoet. Bastiaan en ik kwamen in een groot winkelcentrum waarin een electronicstore gevestigd was. Hier heb ik een man mega veel vragen gesteld, heb proefritten gemaakt, maar uiteindelijk niets aangeschaft. Terwijl Bastiaan en ik weer richting de auto liepen hadden we een leuk gesprek. Bastiaan gaf aan dat hij het interessant vindt hoe ik een aankoop doe. Hij gaf aan al lang zo’n ding gekocht te hebben en echt niet de energie te hebben om alles zo uit te zoeken en dan zelfs uiteindelijk niets aan te schaffen omdat ik toch niet tevreden was. Bastiaan zei dat hij vindt dat dit perfectionisme en leipe uitzoekwerk super veel over mij zegt en verklaart. Ook voor mij was dat interessant want ik ging ervan uit dat iedereen toch wel zo grondig te werk zou gaan….🤔

We reden alweer een tijdje over de Slovaakse wegen toen we uiteindelijk arriveerden bij WakeLake. Hier hing echt een waanzinnig sfeertje en aangezien het gewoon een werkdag was, was het er niet druk. Bastiaan en ik huurde eigenlijk direct het materiaal om te kunnen wakeboarden/skiën. We huurde alles voor een uurtje. Ik was trouwens echt de enige pussy hier die met ski’s aan kwam zetten want er liepen enkel stoere wijven en brede gasten met zo’n vet wakeboard.🤣

Ik maakte gelijk maar vrienden met de gast die aan de knoppen zat van de kabelbaan want hij bepaald wanneer het uur om is😅. Hij heette Brian en legde ons uit wat de beste tactiek was. Bastiaan pakte zijn kabel en Brian zei dat de eerstvolgende koppeling voor Bastiaan zou meenemen. Toen Bastiaan werd meegenomen vloog hij het water in en direct daarna schoof hij onderuit en plons! Wow dat is best pittig. Ik was aan de beurt. Brian legde de techniek voor mij uit en ik merkte veel overeenkomsten te zien met skiën. De volgende koppeling was de mijne en ineens werd ik meegetrokken. Ik bleef laag zitten en de kabel nam mij mee. Ik viel niet direct en hield mijn evenwicht, maar ik kwam niet omhoog. Ik schoof met mijn ski’s over het water en stuiterde met mijn kont over het oppervlak. Dit voelde ik letterlijk aan mijn ballen. Het lukte mij niet om omhoog the komen en toen ik in de eerste bocht kwam merkte ik dat de kabel was los kwam te hangen, waarna hij juist met driedubbele kracht weer aan mij trok wat mij fataal werd. Ik lag eruit, duwde mij ski’s af en zwom naar het strand. Nog een keer! Brian gaf mij weer wat extra tips, de kabel trok mij mee en ik weet niet hoe ik het deed, maar ik kon na enkele meters al staan. “Wahoooeeee!!!”, schreeuwde ik van blijdschap Ok en nu de bocht halen. Ik besloot de bocht ruim te nemen om zo mijn kabel strak te houden. Deze tactiek werkte en ik bleef staan. Nog een bocht en…. Yes! Ik was ook hier doorheen. Ik bleef tegen mijzelf praten dat ik hier en hier op moest letten terwijl de volgende bocht naderde, maar jezus die was leip!!!! Ik vloog er echt meteen uit en moest een heel end zwemmen om weer aan het strand en bij Brian te komen. De derde keer verliep niet goed, maar de vierde keer ging het echt waanzinnig!! Ik maakte de ronde af en besloot de schans te nemen en ik weet nog steeds niet hoe, maar ik overleefde de schans. Mooi zal het niet zijn geweest maar wat een kunde! Niet normaal.😎

Bastiaan was er op een gegeven moment wel een. Beetje klaar mee want het lukte hem niet. Gelukkig hadden ze een gedeelte waar hij gewichten kon heffen en kon trainen dus dat is hij maar gaan doen. Ik bleef verder gaan met waterskiën tot ik op een gegeven moment er ook klaar mee was. Ik was kapot! Nadat we lekker een hamburger aten pakte we onze spullen in en reden we weer naar centrum Bratislava, naar het hotel.

Terwijl we de trap op liepen naar de verdieping van onze kamer struikelde ik. Mijn teenslipper bleef hangen aan de trap, schoot uit en ik viel n aar voren. Ik bewoog snel met mijn voet om het gestruikeld op te vangen zodat ik niet zou vallen maar hierdoor schoof de onderkant van mijn grote teen over een stukje trap wat was afgebroken. Hier was het dus vlijmscherp en ik maakte een grote diepe snede in mijn teen. De snede was zo breed als de teen zelf maar ook heel diep en groot. Ik zag het vlees zitten en er druppelde flink bloed. Bastiaan was echt in paniek en ik vond het ook echt niet top. Ik hinkte naar mijn kamer en wilde de boel intapen. Gelukkig heb ik altijd tape en pleisters bij me, maar ik had helaas geen ontsmettingsmiddel bij me. Ik moest dit alleen wel echt ontsmetten want die trap was fucking smerig en ik wil mijn teen wel houden. Ik had in de hal van het hotel een pompje met alcohol zien staan om je handen me te reinigen en ik vroeg aan Bastiaan of hij dat wilde gaan halen voor me. Hij keek mij echt leip aan! “Jan, dat gaat echt fucking pijn doen!!”. Hij ging het halen en gelukkig zat er 99.9% alcohol in. Hier neemt Bastiaan het even over:

Bastiaan: Jan heeft duidelijk pijn, hij is behoorlijk aan het zuchten en steunen en gaat op de wc zitten terwijl ik het pompje met alcoholische handzeep pak uit de gang. “Weet je het zeker?” Vraag ik nog, maar Jan is overtuigd dat het beter is het meteen te ontsmetten. Jan rolt de halve wc-rol af, om zo’n schoon mogelijk stuk papier te pakken. “Doe maar wat hierop ” zegt hij terwijl hij het papier naar me uitsteekt. Ik breng een behoorlijke hoeveelheid op het wc-papier. Hij kijkt mij nog even aan, sluit zijn ogen en drukt het doekje op zijn wond. Hij wrijft het er hardhandig in en zijn gezicht vertrekt meteen van de pijn. Jan begint te hijgen en te puffen. “Pijn zit tussen je oren, pijn bestaat niet. ” zegt Jan herhaaldelijk tegen zichzelf terwijl hij verscheidene keren hard met zijn vuist tegen de muur ramt. Na enkele seconden ebt het een beetje weg. “Ik zit helemaal te zweten”. “Komt goed kerel” Zeg ik schaapachtig, terwijl Jan hard ademend langzaam bedaard. Met drie pleisters om zijn teen en twee sokken pakken we wat momenten rust en kunnen we daarna weer door. Nu mag er wel wat wijn in.

Jan: ja dit was geen pleziertje inderdaad, maar we hervatte de avond. Bastiaan en ik streken onze overhemden glad met mijn mini strijkijzer die ik speciaal voor op reis heb en we gingen naar buiten. De avond zette zich met scheven passen voort, maar ik ben blij zoals we het hele gezeik met mijn teen hebben aangepakt. We huurde direct een step zodat ik mij niet verder zou belasten en we gingen richting het oude centrum naar het tentje waar we gisteren ook zaten. We werden weer super goed geholpen en ik dronk dezelfde Slowaakse witte wijn die ik erg lekker vond. Ik had een video gesprek met mijn ouders die heel bijzonder was en de avond verliep erg gezellig zoals wij het altijd hebben. Eenmaal in het hotel gingen we lekker slapen want moe waren we na deze intensieve dag zeker! Welterusten 😘

Geschreven door Jantjemadesreisverhalen