Zoals eigenlijk alle dagen ging mijn wekker redelijk vroeg af, maar net zoals alle dagen had ik hier niet echt last van. Pff, wat is deze reis snel voorbij gegaan zeg. Ik ben nu al bijna twee weken onderweg. Aangezien ik heb toegeleefd naar mijn eigen bedje en lieve meisje heb ik ook weer zin om thuis te komen, maar ik ken mezelf en ik weet dat ik dit nog maanden had kunnen volhouden☺️.

Ik had gisteren mijn taxi al geregeld dus ik hoefde mij geenszins druk te maken over mijn vervoer richting het vliegveld. Ik friste mij op en pakte alles in. Het inpakken ging voorspoedig want ik heb nu natuurlijk fink extra bagage.

Leuk om te vermelden is trouwens; ik kreeg een aantal maanden geleden een mailtje of ik mijn retourvlucht (economy class) wilde upgraded naar business class. Ik hoefde hiervoor slechts een bod te doen. Ik heb het meeste minimaal mogelijke bedrag geboden en ik had beet! Super chill; zal mijn eerste keer business class zijn en met mijn huidige “plassen uit mijn reet” status, is deze luxe erg welkom.🤪 Daarnaast kan ik mijn 2de bagage nu gratis inchecken!! Gewoon goede investering dit!🤑

De taxi kwam voor en ik stapte in. Een klein half uurtje later was ik al op Caïro AirPort en ik genoot vrij snel van de luxe van mijn business class ticket. Bijna alle Duane controles werden twee keer gedaan! Hoe chill dat ik dus hiervoor geen rij had, maar de business class ingangen mocht benutten. Dit schoot erg op en hier was ik blij mee, maar dat was nog niet alles! Ik was aan het chillen in de business class “lounge” toen ik echt super buikkrampen kreeg en flink moest rennen. De toilet was in deze “lounge” gelukkig niet druk en mega schoon dus alle drie de keren zat ik er heerlijk bij. Tijdens deze operaties kon ik trouwens mijn bagage laten liggen bij een man die ik in de “lounge” had leren kennen. Hij was een bisschop en lette voortdurend op mijn bagage. De man was van origine Duitser, maar leefde al heel lang in Egypte. Hij is verantwoordlijk voor alle christelijke Duitsers in Egypte en voorheen had hij zelfs de hele noord- oost kant van Afrika onder zijn hoede. Wow! Ik had erg interessante gesprekken met Joachim over het geloof, maar ook veel over filosofie. Mijn liefde voor het existentialisme met als mastodont “Friedrich Nietzsche” kon hij erg waarderen want ook hij kende al zijn werken. Dit was onderdeel van zijn opleiding geweest. Hmm, zijn die priester toch beter ingelezen dan ik had verwacht..Het was daarnaast grappig te horen toen hij zei dat hij juist last van zijn maag krijgt wanneer hij in Duitsland eten nuttigt. De maag past zich aan; was zijn uitleg. Laatst moest hij rennen na een nostalgische schnitzel😉.

De maag was leeg en het inchecken was begonnen dus ik nam afscheid van de priester en ging weer door. Ik kreeg een top plek aangeboden in de business class (aan het gangpad) en ik genoot erg van de luxe. Tenminste luxe; eigenlijk is het de normaalste zaak om fatsoenlijk eten te krijgen, goede service en fatsoenlijke stoelen, als je het mij vraagt.

In het vliegtuig heb ik tevreden gebruik kunnen maken van de business class toiletten en het eten was heerlijk. Het werd opgedekt met witte lopertjes, eigen peper en zout stelletje en ik had een fatsoenlijk servet. Die krijg je ook niet meer overal, maar hier gelukkig wel. Ik keek, maar vooral luisterde, via de tv die uit mijn leuning kwam naar een opera, terwijl ik links op mijn IPad aan mijn verslagen werkte. Ik had een soort kantoortje gerealiseerd; helemaal heerlijk! Wat ik echter het tofste vond van deze hele ervaring was de toffe mensen die ik hier leerde kennen. Zojuist de priester en later zat ik weer in gesprek met een topvrouw van Shell. Ze vertelde over haar “expat” leven en we hadden veel diepgang. Leuk vrouwtje! Naast mij zat een Egyptische arts met hoofddoek. Zij zou een onderzoek gaan leiden in Nijmegen! Hoe mooi!😃

Eenmaal geland en na flink te hebben moeten wachten op de bagage zag ik dan eindelijk mijn wijfie! Ze stond met een bos bloemen op mij te wachten en ik kuste haar eens goed op de mond. Mabel vond het iets te publiekelijk, maar ook niet vervelend😂.

Terwijl we richting huis reden verwonderde ik mij nogmaals over mijn reis en ik zal dat nog vaak gaan doen! Het is weer voorbij het is weer gedaan, maar ik weet; het is nooit af. Het mooie hiervan is dat ik een meisje heb gevonden die dat ook weet, die dat snapt en die het mij gunt.😍

Wat was het weer een mooie reis en wat hebben we toch veel verschillende invalshoeken mogen ervaren vanuit één land! Egypte, heden ten dagen, het land van: religieuze tolerantie; prachtige onderwaterwerelden; een geschiedenis zonder precedent en natuurlijk veel diarree! Het was prachtig. Bedankt!🇪🇬

PS: Ik schrijf dit verslag met de kennis dat ik twee bacteriën op die boot heb opgelopen: E. coli en Shigella. Dit komt door slecht handhygiëne van het personeel..

Geschreven door Jantjemadesreisverhalen