Mijn wekker ging om 06:00, maar dit vind ik een prima tijd. Ik zat om 06:15 aan mijn ontbijt met mijn Rescue Diving leerboek voor me. Ik heb tot 08:00 flink geleerd en ik vorderde echt goed. vandaag wordt mijn examen afgenomen dus ik moet ieder moment grijpen om te studeren en dit deed ik dan ook. Voor Rescue Diving staan normaal gesproken vijf volle dagen, maar ik ben het in twee aan het doen. Dit is mogelijk vanwege dat ik hier volledig privé les krijg. Meestal zijn er zelfs twee instructeurs die mij instrueren omdat een noodgeval meerdere betrokkenen kan hebben. Deze zeer persoonlijke lessen en mijn serieuze benadering naar de theorie maakt het dat ik vanavond al op mag voor het examen, indien ik vandaag de rescue oefeningen geheel af rond. 🤗

Bij de duikschool aangekomen bespraken we de dag en Rami besloot dat ik eerst een goed uur verder moest gaan met het bestuderen van het boek. Hierna gingen we verder in zee de oefeningen doen en ik ronde ze in een keer af. De oefeningen waren gericht op een duiker op de bodem van de ze en in paniek is. Ik moest laten zien hoe ik hiermee om moest gaan en wat ik de duiker vooral niet mocht laten doen namelijk; omhoog laten zwemmen met alle gevolgen van dien. Een andere oefening was natuurlijke navigatie. We waren vrij diep in zee en we moesten terug naar de kust. Ik mocht geen computer of kompas dragen en er was geen enkel punt van oriëntatie in de zee. De bodem en het wateroppervlak kon ik niet zien. Rami draaide mij alle kanten en seinde dat ik nu de route richting de kust moest vinden en dat ik dus moest leiden. Ik ging iets naar boven zodat ik de stroming van het water kon zien. Ik wist dat de stroming van het water vandaag naar het noorden stond en dat de kust hier ten westen van lag ergo; ik wist de route. Na een tijdje kwam ik bij de rand van het strand omhoog uit het water en voor mij zaten wat moslima’s die hun hoofddoek af hadden. Ze schrokken van die plotselinge duiker en mannen mogen hun natuurlijk niet zonder hoofddoek zien dus in enkele seconden schroefde ze die lappen weer in positie. Ze moesten er zelf ook van lachen. 😜 Rami was mega trots! Hij was bijna aan het springen van blijdschap want ik heb nu alle oefeningen afgerond! Wauw wat is dit heerlijk gegaan en wat een fantastische cursus.

We waren terug bij de duikschool en ik zei tegen Mohammed de eigenaar dat ik wist welke vinnen ik fijn vind.n Ik heb de afgelopen duiken echt vijf verschillende soorten vinnen om gehad om te kijken welke type vinnen ik fijn vindt. Echt met mega grote afstand ben ik verliefd geworden op een paar vinnen, die natuurlijk ook weer het duurste zijn. Technical frog fins. Mohammed heeft er een paar van liggen die van zijn broer waren, maar echt z goed als nieuw zijn omdat ze uiteindelijk toch te groot voor hem zijn. We begonnen wat te onderhandelen en de prijs die ik wilde betalen zou hij doorgeven aan zijn broer. Ik ben heel benieuwd want goede vinnen zijn wel echt belangrijk. Van een paar vinnen kreeg ik erge kramp, een ander paar vinnen koste blijkbaar dusdanig veel energie dat ik meer lucht gebruikte dan normaal gesproken (wat resulteerde in een korte duik), een ander paar vinnen vond ik kwalitatief tegenvallen dus die zijn zo kapot, maar deze vinnen zijn echt fantastisch! Ik heb het dan over de Apeks RK3 HD Duikvinnen. 😍

De dag was nu bijna voorbij dus ik ging mijn examen maken en man wat ging die goed zeg! Ik had 50 vragen en ik moet er minimaal 75% van goed hebben, maar ik durf eigenlijk wel te zeggen (en ik weet op het moment dat ik dit typ de uitslag nog niet) dat ik het heb gehaald. Ik fietste door het examen heen, heerlijk is dat! Het onderwerp spreekt mij erg aan en het is zo leuk allemaal dat de informatie geheel blijft hangen. De uitslag van het tentamen volgt later want dat gaat via Padi dus ik moest nog wel geduldig zijn. Ik besloot mijn ouders eens te contacten.

In mijn kamer deed ik weer mijn oefeningen en eigenlijk vind ik dit wel fijn om ook hier gaande te houden, maar ik ben wel blij dat ik dit met de airco kan doen.

Het bellen met het thuisfront is zo goed als onmogelijk via whatsapp ondanks mijn Egyptische simkaart. Ik probeerde het nu eens op een andere manier, namelijk via FaceTime en dit werkte super goed. Ik had hierdoor een super leuk videogesprek met goede resolutie, met pa. Ik heb een rondleiding gegeven door mijn guesthouse en heb pa de straat laten zien met alle vervallen en onafgebouwd vastgoed. Nadat ik mij had opgefrist en richting het centrum fietste hebben pa en ik ook even gefacetimed en zo heb ik pa het centrum en Aladin laten zien. Kort hierna belde Joost mij. Joost is een goed zakelijk contact van mij waarmee ik veel uitdagingen oppak in het vastgoed. Ook de finale van mijn huidige uitdaging heeft hij op zich genomen. Ik liep naar een rustig stuk waar we aan de hand van Facetime konden vergaderen over de te nemen stappen.

Aladin zou mij adviseren waar ik kip moest eten, maar ik kwam achter heel verdrietig nieuws. Het zoontje van Aladin was in de winkel waar ik eergisteren de shisha en de bijzondere avond had ervaren, maar deze denwinkel was voor de helft helemaal leeggehaald. Ik moest het zoontje volgen en vond Aladin twee straten achter de “winkelstraat”. hier had hij een hele kleine ruimte gehuurd wat zijn nieuwe winkel zou worden. De locatie was echt verschrikkelijk, helemaal vergeleken met zijn huidige winkel. Hij had geen geld meer om de huur van de vorige winkel te bekostigen en dus hij moest nu hierheen. Het doet mij zeer dit te ervaren. Dit komt doordat landen reizen verbood tijdens Corona. Ik ben altijd erg kritisch geweest op het handelen van Den-Haag aangaande Corona. De vrijheden die van individuen en ondernemers zijn ingeperkt en de verstrekkende gevolgen die dat met zich mee heeft gebracht zijn niet recht te praten, maar de gevolgen die het heeft gehad op mensen en gezinnen (die al zo arm zijn) uit dit soort steden over de gehele wereld is niet te overzien en daar kleeft internationale schuld aan.☹️

Ik zei tegen Aladin dat deze plek niet goed is en dat hier echt geen toeristen zullen komen, maar Aladin heeft geen keus. En als het echt kommer en kwel wordt zal Allah hem wel helpen, zei hij. Aladin bracht mij naar een plek waar ik goed en voor een laag prijsje kip kon eten en hij had wederom gelijk. Ik was €4,80 kwijt voor echt super lekker eten en drinken. Aladin zat aan tafeltje naast mij en heeft de hele tijd tv gekeken. Eergisteren voelde ik een innerlijke verplichting om het gesprek met hem aan te gaan, maar dat voelde ik niet meer en dit was op zijn plek. Ik heb geleerd en heerlijk gegeten. Na het eten vroeg Aladin mij nog om ergens thee te drinken en ik voelde me er rot om want ik zag dat ik een beetje zijn hoogtepunt van de dag was, maar ik moest nee zeggen. Ik ben kapot en moet nog leren dus ik ging wel echt naar het guesthouse, maar hier eenmaal aangekomen voelde ik mij echt rot en in dubio. Aladin en zijn zoontjes liepen vandaag weer in dezelfde kleren, helemaal vies en smerig. Ik ben eergisteren echt een goede klant geweest dus ik ben ze niets verschuldigd, maar ik heb zoveel van hem gekregen dus ik voel een behoefte om hen te helpen al weet ik dat dit echt geen fuck verschil zal maken. Ik deed geld in mijn zak en liep mijn kamer uit, en weer in, en weer uit, en weer in. Om de een of andere reden wist ik niet wat goed was hier. Gezien mijn filosofische overtuiging is altruïsme uiteindelijk altijd het verkeerde pad en zorgt het voor een averechts resultaat en hier geloof ik heel sterk in. Dus als ik bij mijzelf blijf doe ik het niet. Ik kan ook iets kleins kopen en dan veel betalen, dacht ik. Dit moet ook wel want volgens de Koran mag je geen aalmoes aannemen, maar Jan nu houd je jezelf voor de gek dit is dan gewoon alsnog een verborgen gift. Pff!! Wat vond ik dit lastig. Ik liep naar de fietsen en ze waren allemaal weg. Ik kon dus niet eens weg en meteen kwam ik weer in harmonie. Zo moet het zijn. Welterusten😘

Geschreven door Jantjemadesreisverhalen