Vandaag veruilen we het grote Shanghai voor een kleinere stad genaamd Suzhou. Deze stad ligt niet ver van Shanghai en staat bekend om haar zogenoemde watertowns. Dit zijn wijken die aan grachtjes liggen en honderden jaren oud zijn en staan op de UNESCO werelderfgoed lijst. Deze towns zijn behouden gebleven en geven een kijkje hoe men hier vroeger leefde, maar eerst moesten we hier nog zien te komen.😅
We hadden van de vorige keer geleerd en wisten dat we nu nóg vroeger moesten vertrekken richting de trein. Eenmaal ingepakt liepen we langs de supermarkt om wat fruit en yoghurt te halen die we in de metro op aten. We waren erg vroeg op het treinstation maar we zouden deze tijd echt nodig gaan hebben. Nergens stond aangegeven waar zicht het loket bevond om de tickets op te halen en niemand kon ons natuurlijk helpen vanwege de taal. Weer werden we van het kastje naar de muur gestuurd. Bij de vorige trein moesten we de tickets ophalen alvorens we richting de trein gingen, dus dit wilde we nu ook doen, maar we konden werkelijk niet vinden waar. We besloten, aangezien we werkelijk alsnog moeilijk uitkwamen met de tijd, maar richting de vertrekhallen te gaan. We gingen door de detectiepoortjes en kwamen te weten dat bij dit station de tickets bij de vertrekhallen moesten worden opgehaald. Lekker handig allemaal al waren wij natuurlijk blij dat we de tickets hadden.
Terwijl we in de rij stonden om de vertrekhal in te gaan probeerde ik, omdat ik volle handen had, de rits van mijn rugzak te openen met mijn tanden. Dit had ik beter niet moeten doen want er kwam een stuk los van mijn snijtand!🦷 Deze tand had al enige tijd een kleine streepje op de voorzijde maar de tandarts had mij verteld dat dit helemaal niets was. Blijkbaar wel dus! Het deed gelukkig geen pijn, ik voelde er ook niets van en het is niet heel erg zichtbaar dus ik laat het voor nu maar zo!😅
We zaten eindelijk in de trein en nog wel de juiste ook, wat hier een hele prestatie is. Tijdens de rit zagen we overal om ons heen kleine dorpen die bestonden uit talloze flatgebouwen die in the middle of nowhere opeens opdoemde. Dit was echt een gek gezicht. Ná 30 minuten kwamen we aan in Suzhou.
We hadden een kamer met eigen faciliteiten in een hostel midden in het centrum geboekt waar we erg blij mee waren. We konden hier ook gratis onze kleding wassen dus hier maakte we direct gebruik van.👍🏻 Wat betreft het drogen van de kleding waren we wat wantrouwend richting de publieke waslijnen. Gelukkig heb ik op reis altijd een touw bij me die we nu als waslijn gebruikten. Deze hing dwars door de kamer, over het bed. We moesten er om lachen want dit wordt knus slapen vannacht.😜 We wilden natuurlijk hier het een en ander zien, maar besloten eerst de trek maar eens te stillen. We liepen rond door het levendige centrum en ondanks dat dit een stad is van 11 miljoen mensen voelt het centrum, relatief gezien, knus aan. We gingen naar binnen bij een tentje waar ze hele lekkere, krokante kippenpoten hadden (dan heb ik het over het been van de kip want een poot is hier werkelijk de voet inclusief nageltjes). Deze lunch was echt mega lekker, maar wat nog meer bijzonder was, was de manier waarop we werden behandeld. Het was net of ze hier nog nooit blanken hadden gezien. We werden begeleidt naar onze tafel, terwijl het eigenlijk een hele rumoerige, “zoek het lekker uit” toko was. Mensen kwamen met hun baby’s naar ons toe en duwde die richting ons. Ze wilden in gesprek gaan en begonnen te lachen en Chinees tegen ons te praten. Ondanks dat we op den duur wilden eten, moet ik wel zeggen dat de hele manier waarop dit verloopt toch minder opdringerig is als dat ik initieel had verwacht. De lunch was klaar dus de planning kon uitgevoerd gaan worden, maar eerst zagen we nog wat vrouwen in dansposes elkaar fotograferen. Mabel en ik gingen er met een professioneel dans gezicht tussen staan en we deden hun poses na en die vrouwen vonden het fantastisch! Een grote fotoshoot met veel gelach en serieus poses volgde!👯‍♀️👯‍♂️
Ok, nu dan echt die planning uitvoeren.😅 Men gaat naar Suzhou vanwege de Watertowns waar er hier in de buurt een paar van zijn. Op internet maakte we de vergelijkingen en zo kwamen we tot Tongli. Dit moet de minst commerciële, minst drukke en meest authentieke Watertown zijn. We moeten hier wel een stukje voor reizen, maar je moet er wat voor over hebben.😉 Het koste ons twee lange metro ritten, twee dure tickets en een busrit om tot dé deceptie van het jaar te komen. In alle bescheidenheid: Wat een drama was dit! Hoezo de minst commerciële? Overal waren toeristische winkeltjes met souveniertjes en andere meuk die deze mooie plek werkelijk afdeed. Het was daarnaast ook mega druk, maar dit was nog niet het ergste... Sommige eettentjes produceerden een ongelofelijk weerzinwekkende geur, echt niet normaal! Deze geur hadden we eerder als hele lichte variant al geroken, maar zoals het hier aanwezig was, was echt niet te doen. Ik kan werkelijk veel hebben! Ik ruim de vieste vloeistoffen zo op zonder me van de geur iets aan te trekken. Mabel kokhalst hier in China om de dag en dan gaat het wel met mij maar deze geur was ook voor mij echt te ellendig! Concluderend bestaat deze Watertown eigenlijk uit een labyrint van stinksteegjes waar geen ontsnappen aan was. Het is dat Mabel en ik, wanneer we frisse lucht hadden, er om konden lachen maar eigenlijk was het heel bijzonder.🤮 Bijzonder vies, maar we hebben het ook dan bijzonder naar ons zin.🥰
We waren bezig met de terugweg richting het hostel toen er een jochie in de metro zat met een schildpad op schoot. Hij liep hier maar mee rond en iedereen deed net of het heel normaal was. Wij waren wel onder de indruk en Mabel heeft de schildpad nog vastgehouden.🐢
Toen we in het hostel waren hebben we nog een laatste wasje gedaan die toegevoegd werd aan de waslijn waarna we het stadje in liepen. Het centrum van dit stadje is echt mega leuk! Er is geen verkeer welkom en overal zie je Bourgondische tentjes. Hier in China heeft bijna iedere winkel of restaurant een, zoals ik hem noem, Marketing-Chinees voor de deur staan. Deze MarketingChinezen hebben allemaal een microfoon waarmee ze mensen naar binnen halen. Grappig om dit soort gewoontes te ervaren.
We kozen een restaurant met de beste plaatjes want nergens hadden ze Engelse teksten. Ik zag een aantal goede plaatjes ertussen staan en ik zei tegen Mabel dat ik zoetzure kip zag staan en dat ze die laatst zo lekker vond. We bestelden dit, wat noodles en pittig vlees met boontjes inclusief twee biertjes. Wat hebben we hier toch lekker gegeten zeg! Echt niet normaal. Ook typisch Chinees maar dan niet zo leip zeg maar. Mabel was helemaal blij want ze noemde het de beste zoetzure kip die ze ooit had gegeten!🐔🥢
Eenmaal terug in het hostel waren we weer erg moe. Intensieve dagen zijn het! We hadden al eerder aangegeven dat we beiden wel zin hebben in een chill dag en we besloten onze planning er op na te zoeken om deze dag uit te kiezen. We hebben in Nederland echt een top planning in elkaar gestoken want tot noch toe komt hij helemaal uit! We zagen dat we wat ruimte bij onze volgende bestemming hadden en dat als we, wanneer we weer uit deze plaats gaan, een sneltrein nemen we een dagje extra hebben. Aangezien we hier zo een chill verblijf hebben en de was tot nog niet helemaal droog was besloten we die rustdag morgen te verzilveren. Dat is een goed vooruitzicht! Welterusten.😘

Geschreven door Jantjemadesreisverhalen