Ik werd uitgerust wakker want ik had goed geslapen. Ik had gisteren mijn laatste slaaptabletje genomen die ik van ma had meegekregen want als ik heb gedronken slaap ik vaak slecht. Elis was echt ontzettend blij dat ze niet alleen is gelaten gisteren en ze bleef me maar een gentleman noemen. Nou, dat vind ik echt veel te overdreven want zo hoort het natuurlijk. Ik zei wel tegen haar dat ze beter op zichzelf moet letten want iemand anders had haar wel alleen kunnen laten. We bedankte elkaar want we hadden het, ondanks de grote teleurstelling, toch nog erg gezellig gehad. Ik friste mijzelf op om de stad in te gaan maar ik at eerst ergens een ontbijtje met wat koffie.
Ik heb heel wat bezienswaardigheden in Sint-Petersburg op de planning staan maar ik besloot om met de Hermitage te beginnen. Ik kan mij namelijk echt geen inschatting maken hoe lang ik hier nodig heb dus ik begin er gewoon mee. Ik ging door de entree en stond op de binnenplaats waar ik een verschrikkelijk lange rij zag staan. Ik stond hier een paar minuten in maar het schoot echt niet op. Ik besloot om gewoon door te lopen en de ingang te nemen voor de mensen die al kaartje hadden. Niemand controleerde hier dus toen ik er doorheen was kon ik gewoon bij de kassa mijn kaartje halen. Het is maar goed dat ik niet lomp bleef staan.😜
Ik liep de Hermitage door en ik was werkelijk onder de indruk van alles wat ik zag. Ik had al eerder van iemand gehoord dat als je naar de Hermitage gaat je drie dagen daar moet besteden. De eerste dag kijk je naar het gebouw, de tweede dag naar al de plafonds en pas op de tweede dag naar de kunst. Dit is wel iets overdreven maar ik begreep voor het eerst wat hij bedoelde. Alles maar dan ook alles was versierd, aangekleed en rijk uitgedost. Het was een adembenemende zicht, iedere kamer opnieuw. Niets was hetzelfde; geen plafond, geen vloer en geen muur. De Hermitage zelf was, zeker van binnen, het allermooiste kunstobject van het gehele museum. Ik had echt nog nooit zoiets gezien. Terwijl ik in dit museum een krampachtige nek op liep heeft mijn mond waarschijnlijk van begin tot eind wagenwijd open gestaan van verbazing en respect. Naast het gebouw heb ik ook zeker genoten van de kunst. Er waren veel werken van Rembrandt, Vermeer en Michelangelo te bewonderen. Zelf dacht ik dat ze hier ook werken hadden van Hieronymus Bosch, een van mijn favoriete kunstenaars, maar ik kwam dit helaas niet tegen. Ik moet nog even uitzoeken of ik mij had vergist maar het museum is ook gewoon zo waanzinnig groot. Naast kunst waren er ook kamers met artifacten van over de gehele geschiedenis. Echt waar wat een museum! Na hier toch wel goed drie uur te hebben besteed vond ik het wel en liep ik naar buiten.
Ik liep over het grote ‘Paleisplein’ en dacht na over het Russische rijk. Als ik vroeger vaak aan Rusland dacht zag ik Lening en Stalin voor me en de communistische manier van werken maar dat is natuurlijk een heel eenzijdig beeld. Het is maar een zeer klein stukje van hun indrukwekkende en grote geschiedenis. Het land had vroeger onder het tsaristische bewind niets met het communisme te maken en in deze periodes zijn deze prachtige paleizen gebouwd en is de cultuur van Rusland zo zelfstandig en sterk geworden zoals ze die vandaag de dag uiten. De landen die ik de afgelopen weken heb bezocht lieten mij de verschrikkelijk terreur van communistisch Rusland zien wat natuurlijk onderdeel is van de algemene geschiedenis maar er is meer dan dat. Nu ik hier sta zie ik weinig van dit communisme terug en zie ik een prachtig cultureel land met een rijk en bewogen verleden. Het zijn leerzame dagen.🤓
Ik liep door naar mijn volgende bestemming. Ik ging naar de plek waar de laatste tsaar (Alexander II) is gedood en waar ze twee jaar later de ‘Kerk van de verlosser op het vergoten bloed’ verrees. Deze kerk betreft typische Russische architectuur wat zich uit in de bijzondere, felle kleuren en ui-vormige koepels. In de kerk vind je de exacte plek plek waar dus de tsaar is vermoord. Het was echt gaaf om hier te zijn.
Toen ik hier weer van vandaan liep had ik nog een aardige planning voor me maar ik besefte me opeens dat ik wel echt kapot ben. Het was nu 16:00 dus komop dacht ik bij mijzelf. Alles in mij zei echter dat het echt even genoeg is. Ik ben al twee weken iedere dag actief en in de weer en blijkbaar begin ik dat nu te voelen. Ik wilde hier niet aan toegeven want hallo, ik ben in Sint-Petersburg maar ik besloot om toch naar mijn lichaam te luisteren. Ik ging naar de supermarkt, haalde wat lekkers en kwam gebroken aan in mijn appartement. Ik gooide mijzelf op de bank met een filmpje en genoot hier echt heel erg van. Ik voelde me ook niet meer schuldig want het was wel even goed. Ik heb in Moscow trouwens drie volle dagen dus als ik nou een andere vlucht boek dat ik een dag minder heb in Moscow en dan hier in Sint-Petersburg een dag meer, dan zou ik toch alles kunnen doen, bedacht ik me. Ik vond een goede vlucht die precies op de tijd vertrok en die qua nieuwe planning het beste zou uitkomen en dit maakte mij erg tevreden. Zo kan ik wel echt alles doen wat ik wil!
Ik genoot heel erg van mijn relax avondje. Ik belde nog gezellig met Mabel wat ook erg gezellig was en we spraken over het moment dat we elkaar weer zullen zien. We kijken er beiden erg naar uit. Ik ging vrij op tijd naar bed om nog wat te lezen en te slapen. Welterusten!😘

Geschreven door Jantjemadesreisverhalen